خیزش آتلتیکو و جابجایی قدرت در مادرید

به گزارش جام جم ورزشی ، دیه‌گو سیمئونه، سرمربی آرژانتینی مادرید که دو بار به عنوان بازیکن برای این تیم بازی کرد، با همان ترکیبی که تیمش را برای اولین بار از سال 1996 به قهرمانی لالیگا رساند، دربرابر رئال مادرید قرار داد. در طرف دیگر کارلو آنچلوتی ایتالیایی در حالی وارد ورزشگاه «دالوژ» شد که به دنبال دهمین قهرمانی اروپایی رئال مادرید و کسب لقب «دسیما» برای این تیم بود. در دقیقه 36 دیه‌گو گودین گل آغازین بازی را برای قرمز و سفیدهای مادرید به ثمر رساند. پس از این گل آنها کاملا متبحرانه برتری‌شان را تا آخرین دقایق بازی حفظ کردند؛ کاری که آن را بارها و بارها تحت نظر سیمئونه در طول فصل انجام داده بودند، اما در دقیقه 93 سرخیو راموس گل تساوی را زد تا وقت‌های اضافی قهرمان مسابقات را تعیین کند. این وقت‌های اضافه، اضافی‌ترین و طولانی‌ترین زمان تاریخ باشگاه آتلتیکو بود چراکه مارسلو، گرت بیل و کریس رونالدو بازهم برای رئال گلزنی کردند تا با پیروزی 4بر1 این آنچلوتی باشد که نبرد با سیمئونه را می‌برد و عنوان دسیما را به نام خودش می‌زند.

بازگشت به گذشته

تاریخ این دو باشگاه به سال‌های 1902 و 1903 باز می‌گردد، زمانی که رئال و آتلتیکو به ترتیب شکل گرفتند. از همان زمان همواره رئال تیم بزرگتری در مادرید بود، بهتر کار می‌کرد و ثروت بیشتری نسبت به رقیب همشهری‌اش داشت و این شرایط را همیشه حفظ کرد. در شهر همیشه این ادعا وجود داشته که آتلتیکو تیم متعلق به طبقه کارگری بوده، اما اتفاقاتی که طی صد سال گذشته برای این باشگاه رخ داده، نشان می‌دهد که همیشه این ادعا صحت نداشته است. خیلی از مستندات درباره قرمز و سفیدها حاکی از آن است که این تیم در ابتدا تیم مورد حمایت دولت ژنرال فرانکو بوده و مردم شهر موفقیت رئال یا بهتر بگوییم آغاز موفقیت رئال از دهه 50 میلادی را به کنار رفتن فرانکو از حکومت اسپانیا نسبت می‌دهند. اما حالا نمی‌خواهیم درباره تاریخ دو باشگاه صحبت کنیم. این مطلب را می‌نویسیم تا شرح حالی از خیزش آتلتیکو در مادرید بگوییم. تیمی که حتی در اروپا هم جایگاه پیدا کرده و برای رسیدن به آن کاری مهم را از سال 2009 آغاز کرده است.

آتلتیکو از سال 2009

* قهرمانی جام یوفا در سال 2010 با شکست فولام انگلیس

* حضور در فینال کوپا دل ری در سال 2010 و شکست مقابل سویا

* قهرمان سوپرکاپ اروپا در سال 2010 با شکست اینتر

* قهرمان لیگ اروپا در سال 2012 با شکست آتلتیکوبیلبائو

* قهرمان سوپرکاپ اروپا در سال 2012 با شکست چلسی

* قهرمانی کوپا دل ری در سال 2013 با پیروزی مقابل رئال مادرید تا به 14 سال دربی بدون پیروزی مقابل این تیم پایان دهد.

* قهرمانی لالیگا در سال 2014 برای اولین بار از سال 1996

* حضور در فینال لیگ قهرمانان برای اولین بار از سال 1974

تبحر دیه‌گو

در اکتبر 2009 کیکه سانچز فلورس هدایت تیم را بر عهده گرفت و در سال 2010 قهرمانی لیگ اروپا و سوپرکاپ اروپا را به دست آورد.

ناکامی تیم در رقابت‌های فصل 2010 ـ 2011 پایان کار فلورس در ورزشگاه ویسنته کالدرون را رقم زد. در آن مقطع دیه‌گو سیمئونه در میان همه مربیان جهان مهم‌ترین نقش را ایفا کرد و بدون این‌که مراقب اتفاقات گذشته باشگاه باشد، در دسامبر 2011 وارد اوضاع بحرانی آتلتیکو شد. سیمئونه که در زمان بازی خودش به عنوان هافبک دفاعی توپ می‌زد، روح جنگنده و پرخاشگر خودش را به بازیکنانش، هواداران تیم و همه باشگاه منتقل کرد. یکی از بزرگ‌ترین موانع برای رسیدن به موفقیت طولانی در فوتبال مدرن، خلق فرهنگ و روحیه برنده بودن و حفظ آن حتی در مواجه با تیم‌هایی چون چلسی، منچسترسیتی، بایرن مونیخ، پاری سن‌ژرمن، رئال مادرید یا بارسلونا است که بازیکنان میلیون دلاری در ترکیب خودشان دارند. سیمئونه علاوه بر ایجاد چنین فرهنگی در میان بازیکنان آتلتیکو، این توانایی را به همراه دستیارانش داشت تا در آوردن و استفاده از بازیکنان جدید کار فوق‌العاده‌ای انجام دهد.

بدون پول، بدون مشکل

در روزگاری که بسیاری از ثروتمندان و مولتی‌میلیونرها باشگاه‌های شناخته شده اروپا را می‌خریدند، افق دید مسئولان باشگاه رئال مادرید تازه و ارزشمند است. مجموع هزینه‌هایی که این باشگاه طی پنج سال گذشته در مجموع کمتر از یک سال هزینه رقیبش رئال مادرید است. با این حال آنها هنوز رئال را شکست می‌دهند. نه یک بار، نه دو بار بلکه در موقعیت‌های متفاوت و متعدد! این در حالی است که طی یک فصل درآمدهای رئال مادرید از بلیت‌فروشی، حق پخش و تبلیغات در مجموع 519 میلیون یورو است و این میزان برای آتلتیکو 120 میلیون یورو. در کنار این آتلتیکو یک تیم توانمند استعدادیاب دارد که بازیکنان جوان را بخوبی شناسایی و آنها به بازیکنان طراز اول فوتبال دنیا بدل می‌کند. بازیکنانی چون آگوئرو، فرناندو تورس، دیگو فورلان، فالکائو و... محصول این تیم هستند. سیاست باشگاه خرید سوپراستار نیست، اما اگر آنها با سیستم باشگاه تطابق داشته باشند، جذب می‌شوند. آنها سیاست نقل و انتقالات خاص خودشان را در اروپا دارند.

آتلتیکو بین سال‌های 2009 تا 2011 دیوید ده خیا، دروازه‌بان کنونی منچستریونایتد را درون دروازه داشت، اما یونایتد در سال 2011 این استعداد اسپانیایی را به خدمت گرفت. پس از آن سیمئونه، دروازه‌بان کنونی چلسی را به طور قرضی به دروازه تیمش اضافه کرد. او که اکنون 22 سال دارد، طی سه سال حضورش در مادرید تجربه کافی را به دست آورد و با پایان قرارداد قرضی‌اش به چلسی بازگشت. بین سال‌های 2010 تا 2014 دیگو کاستا با وجود این‌که سال 2012 را به طور قرضی در رایووایکانو سپری کرد، موفق شد در 94 بازی 43 گل به ثمر برساند. او در سال 2014 با قراردادی 32 میلیون پوندی به چلسی پیوست. با این حال سیمئونه و باشگاه نشان دادند که می‌توانند همچنان یک مقصد ایده‌آل برای ورد بازیکنان بزرگ باشند و بازیکنان مطرحی را به خدمت بگیرند. آتلتیکو پس از فروش کاستا، آنتوان گریژمان فرانسوی و ماریو مانژوکیچ کروات را جذب کرد تا خط حمله‌اش را تقویت کند. در کنار این دو بازیکن، خط دفاعی این تیم با وجود دیگو گودین و خوان فران قدرت گذشته‌اش را حفظ کرد و خط میانی این تیم با حضور بازیکنان و استعدادهایی چون ماریو سوارز، کوکه، رائول گارسیا و گابی همچنان مانند گذشته شناور بازی می‌کند.

این نشان می‌دهد که چگونه باشگاه توانسته راه موفقیت خودش را پیدا کند. بازیکنان شاید زود می‌آیند و می‌روند، اما باشگاه بخوبی می‌تواند خرید و فروش‌هایش را در کوتاه‌ترین زمان تطبیق دهد. این همان شرایطی است که اکنون نمونه‌ای از آن را می‌توانیم در خط حمله تیم مشاهده کنیم. فرناندو تورس در بازگشت به این تیم در هفت بازی 4 بار گلزنی کرده و حالا در آستانه انتخاب به عنوان بهترین خرید ماه ژانویه قرار دارد.

در میان 2 غول

برای مدتی طولانی رقابت برای رسیدن به قهرمانی لالیگا تنها به رئال مادرید و بارسلونا اختصاص داشت. جدا از قهرمانی لاکرونیا در فصل 1999 ـ2000، والنسیا در فصل 2001 ـ2002 و 2003 ـ2004، بارسا و رئال از فصل 1984 ـ1985، همواره قهرمانی‌های لالیگا را از آن خود کرده‌اند. در این بین هرگز نشانی از آتلتیکو دیده نشد که بتواند میان این دو تیم عرض اندام کند، اما از فصل 2010 ـ2011 آتلتیکو موفق شد به ترتیب عناوین هفتم، پنجم، سوم و اول را به خودش اختصاص دهد. در این فصل شاگردان سیمئونه در رده سوم قرار گرفته‌اند و با بارسلونا تنها سه امتیاز فاصله دارند و فاصله‌شان با رئال صدرنشین چهار امتیاز است. آنها به یک‌چهارم نهایی کوپا دل ری راه یافتند، اما مغلوب بارسلونا شدند و حالا باید آماده رویارویی با بایرلورکوزن در مرحله یک‌هشتم نهایی در روز بیست و پنجم فوریه شوند. این تیم در دربی مادرید موفق شد تعداد بازی‌های متوالی بدون شکست خود مقابل رئال را به عدد شش برساند. این تیم در این شش بازی پنج گل دریافت کرده است.

منبع:کمپلکس

آدام سیلور‌‌‌ / مترجم: عرفان خماند