انتخابات استانی مجلس کارآمد است؟

این طرح که ایده تازه‌ای نیست و از مجلس پنجم به این سو هر بار در مجالس مختلف طرح شده وبا ایرادات شورای نگهبان از دستور کار مجلس خارج و یا مسکوت ماندن دوباره در مجلس نهم جان تازه‌ای گرفته و این بار علیرغم گذشته، اسامی نمایندگانی از شهرهای کوچک نیز به عنوان طراح در آن دیده می‌ شود.

درطرح پیشنهادی جدید تغییرات اساسی داده شده ؛اما آنچه که به عنوان مهمترین تغییرات مطرح شده، این است که داوطلبان برای ورود به مجلس علاوه برکسب آراء مورد نیاز در شهرستان ها باید حداکثر آراء نسبی ازکل آراء اخذ شده استان مربوطه را نیز کسب کنند.

درجزئیات طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی که به امضای ۱۶۹ نفر از نمایندگان مجلس رسیده و فوریت آن مصوب شده تاکید شده که قصد اصلی پرداختن نمایندگان به دغدغه های ملی است تا وقت نمایندگان صرف امور جزیی و محلی نشود.البته به نظر می رسد که با تصویب نهایی چنین طرحی دیگر نامزدهای انتخاباتی نمی‌توانند به رای و وعده های منطقه ای دل ببندند و مجبورند تا در همه شهرهای استان خود را به رای‌دهندگان معرفی کنند.

براساس نظرات مخالفان و رقبای فعلی نمایندگان که تلاش دارند در آینده کرسی انتخابات مجلس دهم را از آن خود کنند اقدام فعلی نمایندگان مجلس نهم که چهار سال فرصت کافی برای معرفی خود و اقداماتشان را به مردم منطقه داشتند این تصمیم به معنای آن است که آنان از رقبای خود جلوتر حرکت می‌ کنند.

موافقان ،افزایش سطح کیفی مجلس، افزایش میزان مشارکت در انتخابات و جلوگیری از برخی تخلفات مانند خرید رأی را مطرح می‌کنند اما در مقابل مخالفان عقیده دارند افزایش هزینه‌های برگزاری انتخابات باعث می‌شود تا لابی‌های صورت گرفته در انتخاب مردم نقش ایفا کند. البته به گفته جواد جهانگیرزاده یکی از مخالفان، این سوال در اذهان عمومی بوجود می آید که چرا مجلسی‌ها در پایان سال‌های دوره های مجلس به فکر تجدیدنظر در قانون انتخابات مجلس افتاده‌اند؟

مخالفان؛با اشاره به معایب این طرح می گویند نامزدهای مشهور در مراکز استان باصرف هزینه‌های کلان برای تبلیغات می‌توانند به جلب نظر مخاطبان بپردازند ولی نامزدهای شهرهای کوچک با تمکن مالی کم نمی‌توانند به رقابت با آنها اقدام کنند و همین امر نشان می‌دهد که پول در این میان حرف اول را می زند.

اما در عوض موافقان تأکید دارند که چنین طرحی منجر به تقویت ارتباط مردم با مسئولین شده و منجر به کلان نگری منتخبین مجلس می‌شود.

امیرخجسته رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس شورای اسلامی که این طرح به کمیسیون متبوعش ارائه شده عقیده دارد که از آنجایی که رسیدگی به بسیاری از کارهای محلی و شهری از وظایف نمایندگی نیست اما باید بصورت عرفی پاسخگوی موضوعات محلی باشدتاکید کرد که نمایندگان قصد دارند طرحی را به تصویب برسانند که مانع ارتباط میان مردم و نمایندگان نشود.

وی در پاسخ به اینکه چنین طرحی در ادوار گذشته مطرح شده اما شورای نگهبان آنرا رد کرده است به جام جم آنلاین گفت که لازمه به ثمر رسیدن چنین اقدام بزرگی تعامل با شورای نگهبان است چرا که در نهایت اقدامات اجرایی از ناحیه وزارت کشور را نیز تحت الشعاع قرار می‌دهد.

موسی الرضا ثروتی دیگر موافق این طرح نیز در گفتگو با جام جم آنلاین درباره اینکه طرح چنین مسایلی در سال آخر مجلس شائبه های تبلیغاتی برای ماندگاری نمایندگان فعلی را به همراه دارد گفت:شاید چنین حسی باشد ،اما اگر این طرح ها در اوایل مجلس مطرح شود با مخالفت شدید روبه رو می شود، ولی پیشنهاد آن در سال آخر مجلس نشان از فکرهای کلانی دارد که به واسطه تجربه نمایندگی بوجود آمده است.

وی تأکید کرد:نمایندگان در آخر دوره نمایندگی تجربه کافی از عملکرد خود دارند و تهیه چنین قوانینی ناشی از آن است که نمی خواهند تبعیضی برای حوزه‌های انتخابیه قایل شوند.

در یک نگاه منتقدانه به سود و زیان طرح استانی شدن انتخابات، شاید باید نوک پیکان را اول به سمت دولت و دستگاه‌های اجرایی گرفت چرا که آنان به عنوان متولی اجرای انتخابات،باید با ارائه لایحه‌های قدرتمند و فاقد دخل و تصرف،جلوی پرونده برخی طرح های موسمی در فصل انتخابات یا نزدیک به آنرا هر چه سریعتر بگیرند.

البته طراحان چنین قوانینی نیز باید توجه کنند که مشکلات فعلی کشور مباحثی چون رسیدگی به بودجه سال آینده ،کاهش قیمت نفت در بازار جهانی و یا هشدارها نسبت به افزایش تورم در سال آینده است و با داشتن نگاه عمیق به حل این تحولات می توان گرهی از مشکلات مردم گشود.چرا که دغدغه اصلی مردم در شرایط فعلی طرح های انتخاباتی نیست بلکه دغدغه اقتصاد است.