رفاقت با افراد فاسد، سرانجام در روز قیامت گریبان آدمی را میگیرد؛ آنگونه که در آن روز فریاد بر می آورد: ای وای بر من! کاش فلانی را به عنوان دوست و رفیق بر نمی گزیدم. پس از آنکه وی با من دوست گردید، مرا از یاد خدا گمراه نمود. (سوره فرقان - آیات 28-29).
با توجه به آثار زیانبار معاشرت با این افراد، در آموزههای دینی بر بیان جزئی ترین ویژگی اینان تأکید گردیده تا از طرح رفاقت با آنان پرهیز شود؛ چنانچه در این باره از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمودهاند: هر زمان امیر مؤمنان علی(ع) به منبر می رفتند، می فرمودند «شایسته است مسلمان از رفاقت با سه نفر دوری کند: پر روی بی باکِ تبهکار، احمق و انسان دروغگو».
همچنین امام باقر(ع) بیان داشتهاند «با چهار شخص معاشرت و دوستی نکن: احمق، بخیل، ترسو و دروغگو؛ زیرا شخص احمق می خواهد به تو سود رساند ولی صدمه می زند و آدم بخیل و تنگنظر از تو می گیرد اما به تو پس نمی دهد و ترسو از تو و پدر و مادرش فرار می کند و دروغگو اگر راست بگوید، کسی باور نمی کند»، و نیز از امیرالمومنین مولا علی(ع) سؤال شد کدام دوست بد است؟ ایشان در پاسخ فرمودند: «کسی که معصیت خدا را برای تو زیبا جلوه دهد».
علاوه بر این حضرت محمد(ص) بیان داشتهاند: «از همنشینی با مردگان بپرهیزید». پرسیدند یا رسولالله! مردگان چه کسانی هستند؟ فرمودند: «هر ثروتمندی که ثروتش او را به سرکشی وا دارد».(قدس آنلاین)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد