این عبارات انتقاد است یا تخریب؟

بدیهی است باید مرزبندی روشنی بین انتقاد، انتقاد دلسوزانه و مصلحانه و انتقاد انتقام‌گیرانه و مخرب قائل شد. اما اینکه مرز نقد و تخریب کجاست موضوع مهم دیگری است.

معمولا مسئولانی که از سعه‌صدر کمتری برخوردارند عمده نقدها را تاب نیاورده آن را ناشی از جریانی سازمان‌یافته، مخرب، پیچیده، با دست‌های پنهان در پشت پرده معرفی می‌کنند که جز کلی‌گویی نیست.

آقای روحانی گفته‌اند منظورشان تخریب‌گران و کارشکنان بوده که دولت از اقدامات آنان آگاه است و در «این زمینه جملات متناسب با تخریب آنها را بکار خواهد برد» این گروه چه کسانی هستند که مستحق مخاطب قرار گرفتن با چنین عباراتی بوده‌اند؟ آیا معنای دیگر این سخن آن است که رئیس‌جمهور در بیان عباراتی که مورد نقد همه قرار گرفت با دقت عمل کرده و چون متناسب با رفتار مخاطب (تخریب‌گران) بوده، هیچ اشکالی بر آن مترتب نیست؟

در این صورت احتمالا باید در آینده منتظر تکرار این دیالوگ‌ها باشیم.

آقای روحانی خیرخواهانه از جنابعالی می‌خواهم سخنان خود در جلسه شورای اداری استان چهارمحال و بختیاری را که با لحنی آکنده از عصبانیت بیان شد، دوباره مرور و به کارشناسان خبره‌ای ارجاع دهید.

آنجا که می‌گویید: تحت نام دور زدن تحریم‌ها، نفت را دادند به عده‌ای و بردند و خوردند و ملت را دور زدند. (ایسنا 22/5/93)

اگر در پایان دولت شما یا در نیمه‌راه با چنین عباراتی از شما و دولت یازدهم یاد کنند چه احساسی خواهید داشت؟ عبارت فوق را که به نقل از جنابعالی ذکر شد در زمره کدام دسته‌بندی‌‌های مرسوم می‌توان قرار داد.

شما نقد دلسوزانه کرده‌اید؟ قصدتان اصلاح و خیرخواهی بوده است؟ مخاطبان تخریب شده‌اند؟ به گروهی که احتمالا جامعه عددی بزرگی را تشکیل می‌دهند تهمت و افترا زده‌اید؟ آیا تکرار این ادبیات و کلی‌گویی‌ها اعتماد عمومی را افزایش می‌دهد یا مردم را ناامید می‌سازد؟‌ براساس سنت الهی همان​گونه که درباره دیگران قضاوت می‌کنیم بدانیم دیگران نیز به همان شیوه درباره ما و شما سخن گفته و قضاوت خواهند کرد.

به شما حق می‌دهم که به دلیل جایگاه اجرایی و کسوت روحانیت و مسئولیتی که ملت بر دوشتان نهاده از هر گونه ادعایی درباره عملکرد دولت ناراحت شوید کما اینکه در موضوع معروف رانت 650 میلیون یورویی در دولت شما هم (که توسط حسابرسان دیوان محاسبات هم تائید شد) واکنش تندی نشان دادید و آن را شایعه و توطئه‌ای برای سرپوش گذاشتن بر مفاسد گذشته عنوان کردید و به نوعی نمایندگانی را که خواستار پیگیری این موضوع بودند شریک در مفاسد مورد نظر گذشته معرفی نمودید.

پایان سخن آن‌که دولت یازدهم که تنها یک سال از عمرش را پشت‌سر گذاشته نباید با مشغول کردن خود به حاشیه‌ها، متهم کردن گذشتگان به فساد به گونه‌ای که دستاویز، بهانه و کد جریان‌ های ضدانقلاب برای تضعیف کلیت نظام اسلامی گردد در افکار عمومی متهم به «فرافکنی»، کم‌تحملی و پوشاندن نقاط ضعف خود گردد.

فراموش نکنیم پاکدستی، موفقیت و کارآمدی دولت شما باید برگی بر افتخارات انقلاب اسلامی و نظام برآمده از رای و انتخاب مردم بیفزاید. و ان‌شاءالله چنین باد.

بیژن مقدم - مدیر مسئول