نکاتی که از غزه باید آموخت

آنچه در ورای این تحولات مشهود است تلاش کشورهای غربی برای تقویت توان نظامی این رژیم است به گونه‌ای که کنگره آمریکا از اختصاص 255 میلیون دلار برای تقویت گنبد آهنین صهیونیستها خبر داده و سخنگوی پنتاگون نیز به ارسال سلاح‌ برای کشتار غزه اذعان داشته است.

برخی منابع نیز اعلام کردند رژیم صهیونیستی از کانال سوئز و با اجازه مصر، تسلیحات به اراضی اشغالی وارد کرده تا از آن برای ادامه جنگ بهره بگیرد. مجموع این اخبار از یک اصل مهم حکایت دارد و آن اینکه جنگ غزه یک جنگ نظامی است و نه نبرد دیپلماتیک و سیاسی براساس قواعدی که در جنگ‌ها جاری است نوع جنگ باید دارای یک توازن باشد خصوصا اینکه غزه تحت حمله قرار گرفته باید از ابزارهای نظامی برای دفاع از خود بهره گیرد در غیر این صورت نابودی آن قطعی خواهد بود.

براساس این مؤلفه‌ها و به اذعان جهانیان غزه تحت تهاجم قرار گرفته و آن هم تهاجم نظامی است. در این شرایط یک گزینه پیش‌روی غزه وجود دارد و آن اینکه باید از ظرفیت‌های نظامی برای مقابله با رژیم صهیونیستی بهره گیرد به ویژه اینکه صهیونیستها نشان داده‌اند که حتی به مصوبات بین‌المللی پایبند نبوده و صرفاً سلاح را می‌شناسند.

در این میان یک اصل بسیار مهم مطرح است و آن اینکه کشورهای غربی به عنوان حامیان رژیم صهیونیستی به حمایت تسلیحاتی از این رژیم می‌پردازند و میلیاردها دلار تسلیحات برای آن ارسال داشته‌اند. جهان اسلام اسلام همواره غزه را محور کلیدی خود دانسته و حمایت از آن را اصل اساسی می‌داند بنابراین وقتی متحدان رژیم صهیونیستی به تسلیح این رژیم می‌پردازند عدم ارسال سلاح از سوی کشورهای اسلامی به غزه امری به دور از منطق می‌باشد.

در یک سوی موازنه صهیونیستها و حامیان آنها قرار دارند و در طرف دیگر خواه ناخواه غزه و جهان اسلام قرار گرفته‌اند. وقتی طرف مقابل پیشرفته‌ترین تسلحیات را به کاری می‌برد، طرف‌های اسلامی نیز گزینه‌ای جز رویکرد به تسلیح غزه ندارند چرا که توازن جنگ صرفا براساس معیارهای نظامی تدوین می‌گردد و هیچ مولفه جایگزین رای آن نمی‌توان یافت مگر آنکه ابتدا صهیونیستها وحامیان غربی آنها به عنوان آغاز‌گران جنگ، خلع سلاح گردند و پس از آن سخن از خلع سلاح غزه مطرح شود.

قاسم غفوری-جام جم آنلاین