آقای اوباما! اگر قلب داری، یک شب به بیمارستان غزه بیا

متن نامه تاثرانگیز «مدز گیلبرت» را بخوانید:

دیشب افتضاح بود. «تهاجم زمینی» به غزه باعث شد تا انبوهی از فلسطینی‌ها از هر سنی با همه نوع مجروحیتی از راه برسند؛ نقص عضو، بدن‌های پاره‌پاره، خونریزی، رعشه و در آستانه مرگ. همه آنها هم غیرنظامی و بی‌گناه بودند.

قهرمانان در آمبولانس‌ها و تمام بیمارستان‌های غزه برای 12 تا 24 ساعت پشت سر هم فعالیت می‌کنند و صورت‌هایشان از خستگی و بار کاری ناجوانمردانه تیره شده است (آن هم بدون آن‌که در چهار ماه گذشته حقوقی دریافت کرده باشند).

آنها از بیمارها مراقبت می‌کنند، وضع آن‌ا را بررسی می‌کنند و سعی می‌کنند هرج و مرج غیرقابل درک پیکرها، اندازه‌ها، اعضا، راه رفتن یا نرفتن، نفس کشیدن یا نکشیدن، خونریزی کردن یا نکردن آدم‌ها را بفهمند.

آدم‌ها! همان‌ آدم‌هایی که «اخلاق‌مدارترین ارتش جهان»[!] یک بار دیگر با آنها مثل حیوان رفتار کرده است.

بودنم در کنار «مقاومت» فلسطینی به من قدرت می‌دهد، هرچند که می‌خواهم فریاد بکشم، کودکی آغشته به خون را محکم به آغوش بکشم، بگریم و بوی پوست و موی او را استشمام کنم و هر دویمان یکدیگر را در آغوشی بی‌انتها محافظت کنیم، اما نه ما می‌توانیم این کار را کنیم، نه آنها.

صورت‌های خاکستری، آه، نه! باز هم محموله‌ای از بدن‌های پاره‌پاره و در حال خونریزی، نه، همین حالا هم دریایی از خون، کوهی از گوشت، بانداژهای آغشته به خون کف اورژانس را پوشانده است. آه، نظافتچی‌ها همه جا هستند، سریع زمین را از خون پاک می‌کنند و باندها، موها، لباس و هر چیزی که از کشته‌ها مانده را بیرون می‌ریزند... تا دوباره آماده شوند، تا همه چیز دوباره تکرار شود.

در 24 ساعت گذشته، بیشتر از صد مورد به بیمارستان «شفا» آمده‌اند. اگر یک بیمارستان بزرگ و مجهز بود، اوضاع روبه راه بود، اما اینجا، تقریبا هیچ چیز نداریم: نه برق، نه آب، نه مواد یکبار مصرف، نه دارو، نه تخت، نه ابزار، نه نشانگرهای درمانی.

این جملات را در حالی برای شما می‌نویسم که روی تختی دراز کشیده و سیل اشک‌هایم جاری است؛ اشک‌هایی گرم، اما بی‌فایده‌ درد و رنج و خشم و وحشت. همین حالا، سمفونی نفرت‌انگیز ارکستر ماشین جنگی اسرائیل دوباره شروع شد.

همین الان: صدای شلیک مداوم توپ قایق‌های نیروی دریایی در نزدیکی‌های ساحل، غرش اف ـ16ها، پهپادهای تهوع‌آور و آپاچی‌های گوش‌خراش. بیشتر آنها ساخت آمریکا و خریداری شده با پول آمریکا هستند.

آقای اوباما؛ قلب داری؟ شما را دعوت می‌کنم، یک شب، فقط یک شب با ما در [بیمارستان] شفا باشی. شاید با لباس مبدل یک نظافتچی. من مطمئنم که این، 100 درصد، تاریخ را تغییر می‌دهد.

امکان ندارد که کسی قلب و قدرت داشته باشد، یک شب در شفا بماند و پس از آن برای پایان دادن به سلاخی مردم فلسطین مصمم نشود.

نهرهای خون در شب‌های آینده هم جاری خواهند بود. می‌توانم حس کنم که آنها ابزارهای خود را برای کشتن آماده کرده‌اند.