هر روز کتاب نخوان‌تر از دیروز

فکر بکنید که یکی از اصحاب قلم بخواهد با مدیران رودررو صحبت کند و از مشکلاتش حرف بزند. مسلما هیچ مدیری آن قدر وقت ندارد که بخواهد تک‌تک شاعران، نویسندگان، مولفان، مترجمان و مصححان را به حضور بپذیرد.

پس چنین ضیافت‌هایی فرصت مغتنمی است که در آن اهل قلم و مدیران کنار یکدیگر می‌نشینند، از دردها و مشکلاتشان می‌گویند و در یک تعامل رودررو با هم به گپ و گفت می‌نشینند.

ضیافت روز قلم هم چنین محفلی بود؛ در آن برخی نویسندگان از مشکلات خود برای مدیران حاضر در جلسه از جمله معاون فرهنگی وزیر ارشاد صحبت کردند.

مثلا سیده اعظم حسینی نویسنده کتاب «دا» گفت در حالی که تولید و پدیدآوری آثار حوزه خاطره در مسیری سخت و صعب به انجام می‌رسد، حقوق مرتبط با این گروه حرفه‌ای در کشاکش تفاسیر و تعابیر غیرادبی و غیرحقوقی ناشران و نهادهای مرتبط با نشر، دستخوش انواع بی‌مهری‌ها و محرومیت‌ها شده است.

از آن طرف نجفعلی میرزایی مدیرعامل خانه کتاب هم بحران امروزی کتاب‌سازی را خطرناک‌تر از بحران دیروز کتاب‌سوزی دانست؛ اما شاید پردرد‌ترین حرف را حجت‌الاسلام زائری، نویسنده و پژوهشگر بر زبان آورد.

او گفت ما چه دلواپس باشیم و چه دل آرام، چه بخواهیم بچه‌های ما کتاب دینی بخوانند چه بخواهیم کتاب غیردینی بخوانند، فرقی نمی‌کند، ؛ چون واقعیت این است که بچه‌های ما اصلا کتاب نمی‌خوانند. زائری در ادامه صحبت‌هایش بیان کرد، در بسیاری از کشورها امروزه با آموزش انشا و انشانویسی مهارت‌های زندگی را آموزش می‌دهند ولی اینجا چه؟! در بسیاری از کشورهای دنیا درس انشا بسیار جدی گرفته می‌شود و از آن برای ارتباط با بچه‌ها استفاده می‌کنند. من فقط می‌توانم بگویم که به داد قلم برسید.

حرف‌های زائری گرچه تلخ است، اما بسیار به واقعیت نزدیک است؛ واقعیت هم این است که ما آدم‌بزرگ‌ها خود را با دسته‌بندی‌هایی سرگرم کرده‌ایم که به هیچ‌وجه اولویت بچه‌ها نیست؛ بچه‌هایی که هر روز کتاب‌نخوان‌تر و فناوری‌زده‌تر می‌شوند.

سجاد روشنی‌ - گروه فرهنگ و هنر