"سلام، حال همه ما خوب است... " قطعه شعری است معروف از سیدعلی صالحی که آن را خسرو شکیبایی با صدای زیبا و ماندگار خود جاودانه کرده است.
«سلام!
حال همه ما خوب است/
ملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور،/
که مردم به آن شادمانیِ بیسبب میگویند/
با این همه عمری اگر باقی بود/
طوری از کنارِ زندگی میگذرم/
که نه زانویِ آهویِ بیجفت بلرزد و/
نه این دلِ ناماندگارِ بیدرمان!/
***
تا یادم نرفته است بنویسم/
حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود/
میدانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازهی باز نیامدن است/
اما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهی/
ببین انعکاس تبسم رویا/
شبیه شمایل شقایق نیست!/
راستی خبرت بدهم/
خواب دیدهام خانهای خریدهام/
بیپرده، بیپنجره، بیدر، بیدیوار ... هی بخند!/
بیپرده بگویمت/
چیزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شد/
فردا را به فال نیک خواهم گرفت/
دارد همین لحظه/
یک فوج کبوتر سپید/
از فرازِ کوچهی ما میگذرد/
باد بوی نامهای کسان من میدهد/
یادت میآید رفته بودی/
خبر از آرامش آسمان بیاوری!؟/
نه ریرا جان/
نامهام باید کوتاه باشد/
ساده باشد/
بی حرفی از ابهام و آینه،/
از نو برایت مینویسم/
حال همه ما خوب است/
اما تو باور نکن!»