کاربر و کارگر اینترنت

ـ آقارو!.... گذشت آن زمانی که آنسان گذشت. ظاهرا از 20 سال پیش تا الآن خواب بودی. ساعت خواب!

* * *

آنچه خواندید، نخوانده بگیرید!... مکالمه‌اش خیلی پیش پا افتاده بود. برای ما افت دارد که یکی از اطرافیانمان تا این حد ساده و پرت باشد که نداند الآن در مملکت چه خبر است و اینترنت با ملت چه کرده است. الآن حتی سرایدار عزیز مجتمع مسکونی ما هم قبل از آن که بیاید زباله‌های واحدها را تحویل بگیرد، نگاه می‌کند ببیند کدام واحدی چراغ فیسبوک یا یاهومسنجرش روشن و آنلاین است، پیام می‌دهد که دارم می‌آیم.

حالا اینها همه به کنار. الآن یک آمار کاردرستی می‌دهم دست شما که از تعجب شاخ درآورید. حرف ما را اگر قبول ندارید، به حرف وزیر ارشاد عنایت بفرمایید که در مراسم اختتامیه هفتمین جشنواره دیجیتال در جمع خبرنگاران همیشه در صحنه گفته است: «اکنون 45 میلیون کاربر اینترنت در ایران وجود دارد که باید به تولید محتوای غنی در فضای مجازی، توجه بیشتری بشود.»
ـ به نقل از نشریات اینترنتی

عنایت فرمودید؟.... آماری که داده شده، یحتمل قرص و قایم است و با انگشت‌های رفیق ما هم شمرده نشده است. فلذا هرگونه القای شبهه و تشکیک در آن، محلی از اعراب ندارد. خیال کردید پس چرا برخی از صفحه کلیدهای رایانه یا گوشی‌های تلفن همراه، روز روشن فاقد چهار حرف معروف «پ، چ، ژ، گ» می‌باشند؟... طوری که گاهی برای کاربران زبان فارسی و ایرانی، به هنگام کتابت و ارسال پیامک (علی‌الخصوص از نوع عاطفی‌اش!)، حادثه‌ساز هم شده‌اند که مپرس! (یعنی خصوصی از خودشان بپرس!).... اینجا خانواده نشسته است.

بسته پیشنهادی: از آنجا که حقیر دائم‌التحریر نیز یکی از ریزه‌خواران و کاربران اینترنت جهان‌گستر می‌باشد؛ لهذا بشدت احساس می‌کنم که باید رهنمود داد، آن هم ارزنده:

1ـ تسهیلات بیشتر: مسئولان ارتباطی، اطلاعاتی و مخابراتی بدانند و آگاه باشند که بیش از پیش بر امکانات جانبی اینترنت و در رأس همه، بر سرعت مجاز آن بیفزایند. در غیر این صورت با اعصاب 45 میلیون از 75 میلیون ایرانی بازی شده و دچار انواع افسردگی‌های پیشرفته می‌شوند که فقط بازار عزیزان روانپزشک و روان‌شناس را بیشتر گرم می‌کند؛ البته اگر خودشان مشکلی با اینترنت منزل یا محل کارشان نداشته باشند.

2ـ احتیاط لازم: عزیزان کاربر اینترنت دقت نمایند که فقط در حد همین کاربر باقی بمانند برای اینترنت و آن قدر اسیر و عبید آن نشوند که ناخواسته و در عمل تبدیل شوند به کارگر اینترنت. این خطرناک است. من هم حساس!.... ما رایانه و اینترنت را در جهت پیشرفت خود به بازی بگیریم، نه آن که زندگی خودمان توسط اینترنت و فضاهای مجازی و گاه غیرمجاز آن به بازی گرفته شود. بازی بازی،
با اینترنت هم بازی!

3ـ دوری از دوری: تمامی این دم و دستگاه‌های ارتباطی جدید که برای اجداد ما حکم چراغ جادو برای ما را داشته است؛ به این خاطر درست شده‌اند که موجب نزدیکی بیشتر انسان‌ها به هم بشوند. شما از ته کن سولقان بتوانی با عزیز اسکیمویی در منتهی الیه سمت چپ قطب جنوب صحبت کنی. نه این در یک خانواده چهار نفره، به جای این که هر چهار نفر دور هم باشند و با هم صحبت کنند؛ هر چهار نفر، به ظاهر دور هم اما در باطن، دور از هم باشند. هر یک سرش داخل گوشی خودش و در حال چت کردن با دیگران. هر یک بتر از دیگر، شوریده و دیوانه! (بلانسبت شما و ما!)

رضا رفیع