...وسرانجام تسلیم مرگ شد

گرچه چیزی شیرین‌تر از جنگیدن با سرطان و پیروز شدن وجود ندارد، اما این جدال نابرابر همیشه سر دیگری هم دارد؛ شکست و تسلیم مرگ شدن.

تیتو ویلانووا که سال پیش به دلیل بیماری سرطان از سرمربیگری تیم بارسلونا کناره‌گیری کرده بود، صبح دیروز در سن چهل و پنج سالگی درگذشت. تیتو برای قهرمان کردن بارسلونا در لالیگا به اندازه کافی توان داشت، اما برای جنگیدن با سرطان و رهایی از چنگال مرگ، نه. برای او سرطان قوی‌تر از آن بود که تسلیم تاکتیک‌های پیچیده این مربی شود.

ویلانووا اولین بار پاییز ۲۰۱۱ بود که برای درآوردن غده سرطانی از گلویش تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما چند ماه بعد بیماری‌اش مجددا عود کرد. در آن ماه‌ها همه آن چیزی که تیتو را به زندگی امیدوار کرده بود، بازی‌های پرهیجان بارسا، گل‌های لیونل مسی و شادی هواداران کاتالان برای پیروزی‌های این تیم بود. بازگشت تیتو ویلانوا به میدان پس از شش ماه، برای همه آنها که این مربی را با آن چهره دردکشیده، روی نیمکت بارسلونا به یاد می‌آوردند یک پیروزی بزرگ بود؛ با این حال این مربی باید خود را برای راند دوم مبارزه با سرطان آماده می‌کرد؛ ده هفته شیمی‌درمانی و رادیوتراپی در پاییز 2012.

ویلانووا که پس از جدایی پپ گواردیولا جانشین او شده بود، پس از قهرمان کردن این تیم، به دلیل عود دوباره بیماری‌اش مجبور به استعفا شد؛ استعفایی بی‌بازگشت به دنیای فوتبال. او صبح دیروز پس از یک دوره طولانی مبارزه با سرطان، برابر این بیماری تسلیم شد و با زندگی وداع کرد.

خبر درگذشت این مربی جوان درحالی دیروز از سوی سایت رسمی باشگاه بارسلونا تائید شد که هواداران این تیم و رسانه‌های اسپانیا در شوک مرگ او فرو رفته‌اند. باشگاه بارسلونا در بیانیه‌ای با طلب آمرزش برای تیتو ویلانووا اعلام کرد، اعضای این باشگاه در عزای عمیقی به‌سر می‌برند. ویلانووا کار خود را در مدرسه فوتبال بارسلونا آغاز کرد و سپس چهار فصل دستیار پپ گواردیولا در تیم بزرگسالان این باشگاه بود و همراه او، افتخارات زیادی کسب کرد. این مربی اسپانیایی پس از جدایی گواردیولا از بارسلونا، سرمربی این باشگاه بزرگ شد، اما ابتلا به بیماری سرطان اجازه نداد او بتواند مدت زمان زیادی تیم محبوبش را رهبری کند.

رضا پورعالی / گروه ورزش