ارتباطات علیه ارتباطات!

جام جم سرا: جهان امروز همه چیز را به سمتی هدایت می‌کند که بتوان با ایجاد یک کارکتر مجازی، در یک لحظه در موقعیت‌های گوناگون جغرافیایی حضور داشت. به طور مثال برای صحبت کردن با یک دوست نیاز به حضور در کنار او ندارد، می‌تواند از طریق کارکتر مجازی خود با او ارتباط داشته باشد و همزمان امورات مالی و بانکی خود را نیز پیگیری کند. بنابراین حضور در موقعیت‌های فیزیکی گوناگون در یک زمان واحد میسر می‌شود.

همه این تلاش‌ها برای راحتی انسان بوده و تا زمانی که هیچ سختی و مشقتی زندگی‌اش را تحت تاثیر قرار ندهد، تلاش بشر در این زمینه ادامه خواهد‌داشت. اما مسئله اینجاست که این زندگی راحت چه میزان با زندگی شاد فاصله دارد.

قطعا آسان‌تر شدن کارهایی که در گذشته ساعت‌ها عمر انسان را هدر می‌داد امری پسندیده است اما تکیه بیش از حد بر دنیای غیر‌ واقعی چه آسیبی به ارتباطات عمیق انسانی وارد می‌سازد؟

در کشور ما بیش از ده میلیون کاربر اینترنت وجود دارد که از این میزان سهم قابل توجهی را جوانانی تشکیل می‌دهند که به شدت تحت تاثیر پیشرفت‌های علمی روز هستند. باید بپذیریم فرهنگ استفاده صحیح از ارتباطات هنوز در کشور ما و حتی در جهان وجود ندارد. مطمئنا هیچ ارتباط مجازی نمی‌تواند جایگزین ارتباطات نزدیک انسانی شود. استفاده بیش از حد از ارتباطات و دنیای اینترنت صرف نظر از معضلات اجتماعی و شخصیت غیرواقعی که برای افراد و بخصوص جوانان می‌آفریند باعث سرد و بی‌روح شدن روابط انسانی در جامعه می‌شود و اشتیاق لمس روح تجربی زندگی در کنار دیگران را از آنان می‌گیرد. در واقع علوم ارتباطی که با رسالت افزایش ارتباطات به‌وجود آمده‌اند، اکنون علیه «ارتباطات» اقدام می‌کنند. خانواده‌ها نیز در این میان آسیب جدی خواهند دید.

علیرغم مفید بودن ارتباطات مجازی در مورد افرادی که از خانواده دور هستند، عادت کردن به این شکل از رابطه، پایه‌های عاطفی خانواده را سست کرده و به آن‌ها می‌آموزد که می‌توان سال‌های سال از دیدار خانواده محروم بود اما اشتیاق خاصی نیز برای دیدارشان نداشت. استفاده از دنیای ارتباطات باید در موقعیت‌هایی باشد که حضور فیزیکی در آن موقعیت‌ به صرفه نیست یا بسیار زمانبر بوده و هیچ بازدهی مادی و مخصوصا معنوی ندارد. جامعه نباید از سمت دیگر پشت بام سقوط کند. عقب ماندگی کشور در علوم ارتباطات و مشکلات دسترسی همگانی به اینترنت باید مورد توجه جدی قرار گیرد اما همزمان فرهنگ استفاده از آن نیز باید آموزش داده شود. جذابیت‌های دنیای دیجیتال نباید به حدی تبلیغ شود که دنیای واقعی و همه زیبایی‌های آنکه اتفاقا در مواردی الهام‌بخش دنیای مجازی بوده است نادیده گرفته شود. باید با سیاستگذاری صحیح، به سمت ارائه خدمات الکترونیکی حرکت کرده و از سویی با فرهنگ سازی صحیح، اهمیت ارتباطات انسانی را نیز در جامعه متذکر شویم و یادمان باشد در جهان پیشین که مردم بدون ارتباطات مجازی زندگی می‌کردند، در عین دشواری‌های ظاهری، زندگی شاد‌تر، خانواده‌ای استوار‌تر و جامعه‌ای مهربان‌تر داشتند|قانون|امین ترابی - کار‌شناس فنآوری اطلاعات