سرمایه های خوب وزنه برداری ایران

فارغ از این‌که اگر تنی چند از وزنه‌برداران المپیکی ایران، تیم ملی را در کارزار لهستان همراهی می‌کردند، می‌توانستیم شمار مدال‌هایمان را افزایش دهیم و همچنان عنوان قوی‌ترین مرد جهان را از آن خود کنیم، تیم ملی در این رقابت‌ها عملکرد قابل قبولی ارائه کرد؛ هرچند طبق عادتی بد، عده‌ای عینک بدبینی به چشم زده و همه چیز را سیاه و تار می‌بینند، اما نتیجه‌ای که تیم جوان وزنه‌برداری ایران در لهستان کسب کرد، از چند جهت قابل توجه است.

در این رقابت‌ها، سرمایه‌های جوان تیم ملی، حرکت رو‌به‌جلویی از خود نشان دادند و این مساله می‌تواند چشم‌انداز روشن‌تری را پیش روی وزنه‌برداری ایران قرار دهد. جدا از بهادر مولایی، وزنه‌بردار جوان مازندرانی که در لهستان فراتر از انتظار همگان حاضر شد و در راه قهرمانی سنگین‌وزن، روسلان آلبگوف روس را به مخاطره انداخت، محمدرضا براری نیز در دسته 105 کیلو صاحب مدال برنز شد تا با اعتماد به نفس لازم، این مدال را به منزله شروعی تازه در عملکرد قهرمانی خود تعبیر و تفسیر کند.

اما بهادر مولایی که به دلیل قامت کوتاهش، در دوضرب تبحر لازم را دارد، در این رقابت‌ها وزنه‌هایی را به مهار خود درآورد که پیش از این در تمرینات و عرصه مسابقات، آنها را بالای سر نبرده بود. این جوان که با درخشش مثال‌زدنی خود در کسب یک طلا و دو نقره سنگین‌وزن، تهدیدی جدی برای بهداد سلیمی به عنوان قهرمان المپیک به حساب می‌آید، در حرکت یک‌ضرب، سه بار استوار و باصلابت وزنه‌های 195، 200 و 203 کیلوگرم را مهار کرد تا آلبگوف روس که می‌دانست در دوضرب قدرت برابری با جوان ایرانی را ندارد، با زدن وزنه 209 کیلویی (یک کیلو بیشتر از رکورد خود در المپیک لندن) شش کیلو از مولایی پیشی بگیرد. در دوضرب بهادر براحتی وزنه 255 کیلویی را مهار کرد؛ درحالی که آلبگوف یک بار این وزنه را انداخت و در حرکت سوم خود موفق به مهار آن شد. مولایی در حرکت سوم خود و برای آن‌که نگذارد عنوان قوی‌ترین مرد جهان از دست ایران خارج شود، تقاضای وزنه 261 کیلویی را کرد تا حریف روس، برای دقایقی سر در گریبان گرفته و مضطرب شود. بهادر این وزنه را بخوبی به روی سینه کشید و حرکت قیچی را نیز خوب زد، اما برای یک لحظه پاهایش جفت نشد و وزنه از دستانش رها شد. به هر صورت و فارغ از آن‌که اگر رسول تقیان وزنه‌های تمرینی‌اش را مهار می‌کرد، می‌توانست به‌جای عنوان چهارمی، خود را صاحب مدال دسته 76 کیلو ببیند، اما کسب یک طلا، دو نقره و یک برنز و کسب دومین مقام سومی وزنه‌برداری ایران در دنیا نیز مقام ارزشمندی است که نباید از نظرها پنهان بماند. بی‌شک این تیم جوان و باانگیزه با بازگشت وزنه‌برداران المپیکی، دوچندان قوی خواهد شد و آنجاست که حتی می‌توانیم برای عقب زدن روس‌ها و چینی‌های همیشه قدرتمند در وزنه‌برداری دنیا،‌ قدم‌های باثباتی را برداریم.

حجت‌اله اکبرآبادی / دبیر گروه ورزش