تیم ملی ایران با پیروزی بر کره جنوبی به عنوان سرگروه به جام جهانی 2014 راه یافت تا چهارمین حضور خود را در بزرگترین رویداد فوتبالی جهان جشن بگیرد.
روزنامه VAVEL اسپانیا در گزارشی به بررسی تیم ملی ایران پرداخته است. در این گزارش آمده: "جام جهانی برای ایرانیها خاطره خوشی دارد. سال 1998 ایران موفق شد تیم ملی آمریکا را شکست دهد تا در بحبوحه مسائل سیاسی به یک پیروزی شیرین دست یابد.
آن اولین و تنها پیروزی ایران در جام جهانی بود. ایران اولین بار سال 1978 به جام جهانی صعود کرد، سپس مدتها طول کشید تا در سال 1998 ایران برای دومین بار مسافر جام جهانی شود. حضور ایران در جام جهانی فرانسه موفقترین حضور ایران در عرصه جام جهانی بود. ایران در سال 2006 سومین حضورش در جام جهانی را جشن گرفت، تا این که پس از یک دوره غیبت، ایران با پیروزی ارزشمند برابر کره جنوبی، چهارمین حضور در جام جهانی را جشن بگیرد. خوشحالی ایرانیها پس از صعود به جام جهانی مانند قهرمانی در یک جام بود.
ایران اکنون صعودش را به جام جهانی 2014 قطعی کرده است. شاگردان کارلوس کروش بازیهای انتخابی جام جهانی را زیاد خوب شروع نکردند تا خیلیها شانس حضور کره جنوبی و ازبکستان را بیشتر از ایران بدانند، اما ایران در نهایت موفق شد بالاتر از دو تیم مدعی بلیتش به جام جهانی را اوکی کند.
کارلوس کروش از روز نخست در ایران میدانست کار سختی با این ترکیب دارد. مشکلاتی نظیر نبود نظم و سازماندهی و کمبود بازیکن با تجربه بینالمللی مهمترین مشکلات بازیکنان ایرانی بود.
کروش در همان ابتدا چینش 3-3-4 را برای تیم برگزید. ایران در خیلی از بازیهای خود مالکیت توپ کمی داشت و محور بازی خود را بر روی ضربات شروع مجدد و ضد حمله بنا کرده بود. با توجه به حریفان احتمالی ایران در جام جهانی 2014 بعید به نظر میرسد کروش تغییری در تیم ایران ایجاد کند.
- تحلیل فردی
* دروازهبانی:
به نظر میرسد ایران شکی برای دروازهبانی در جام جهانی نداشته باشد. سید مهدی رحمتی، دروازهبان ایران در بیشتر بازیهای انتخابی جام جهانی بود، اما مشکلات شخصی با کارلوس کروش باعث کنار رفتن او از تیم ملی شد و کروش درهای تیم ملی را به روی این دروازهبان خوب بست. دروازهبان اصلی ایران اکنون رحمان احمدی است که در سپاهان بازی میکند و سوشا مکانی و علیرضا حقیقی منتظر فرصت برای نشان دادن خود هستند.
* خط دفاعی
خط دفاعی تیم ایران نیز عملکرد خوبی در بازیهای انتخابی داشت . جلال حسینی، مدافع ثابت تیم ملی در مرکز زمین است. بازیکن کناری او در خط دفاع امیر حسین صادقی و پژمان منتظری هستند. ایرانیها سرمایههای جوانی در خط دفاع نظیر شجاع خلیلزاده دارند که میتوانند خط دفاع ایران را در آینده بیمه کنند. در سمت راست خط دفاعی خسرو حیدری حضور دارد که نفوذهای خطرناکی از سمت راست انجام میدهد و به نظر میرسد حیدری یکی از ستارههای ایران در جام جهانی باشد. در سمت چپ سوالهای زیادی درباره این که چه کسی به صورت فیکس بازی کند، وجود دارد. هاشم بیکزاده در بازیهای اخیر تیم ملی نمایش خوبی داشته است و پژمان نوری و مهرداد پولادی در چند ماه گذشته در آن سمت برای تیم ملی ایران بازی کردهاند.
*خط هافبک:
در خط هافبک تیم ملی دو بازیکن با تجربه حضور دارند. جواد نکونام، مغز متفکر تیم ملی است که حملات ایران را پایه ریزی میکند. جواد نکونام در مرکز زمین شاید نتواند همیشه پاسهای دقیقی به هم تیمیهایش بدهد، اما هیچ کس نمیتواند در توانایی او شک کند، زیرا گلهای مهمی برای تیم ملی در بازیهای مهم به ثمر رسانده است.
بازیکن کناری او در مرکز زمین آندرانیک تیموریان است که در طول 90 دقیقه یکنواخت بازی میکند؛ بازیکن جنگندهای که نقش مهمی در تیم ملی ایران دارد. فشار او روی تیم حریف و توپ رباییهای او در مرکز میدان عملکرد خوب و مثبت این بازیکن را نشان میدهد. بعد از این دو بازیکن جوان امید ابراهیمی و رضا حقیقی حضور دارند که منتظر فرصت در بازیهای آینده است.
دیگر بازیکنان ایران در خط هافبک مجتبی جباری، بازیکن خلاق ایرانیها است که پاسور خوبی برای مهاجمان ایرانی به شمار میآید. محمد نوری میتواند دیگر گزینه کارلوس کروش در خط هافبک باشد.
در سمت راست گزینههای جالب توجهی در تیم ملی ایران است. اشکان دژاگه با سرعت ویران کننده خود در سمت راست انرژی جدیدی به تیم ملی ایران وارد کرده است. در زمان مصدومیت این بازیکن، غلامرضا رضایی جای ثابتی در تیم ایران به دست آورد. محسن مسلمان 22 ساله نیز یک استعداد ناب در این سمت محسوب میشود.
علاوه بر این بازیکنان باید محمدرضا خلعتبری و مسعود شجاعی را نیز در نظر گرفت که توانستند بازیکن بزرگی مثل کریم انصاری فرد را در ایران نیمکتنشین کنند.
* خط حمله:
نوک حمله تیم ملی ایران رضا قوچان نژاد و فرزاد حاتمی هستند. قوچان نژاد تنها هفت بازی برای تیم ملی ایران انجام داده است، اما در همین مدت حضورش را در ترکیب ثابت تضمین کرده است. گل زیبای او به کره جنوبی و عملکرد خوب او در تیم ملی امید زیادی به هواداران ایرانی برای جام جهانی 2004 میدهد.
* ساختار تیمی:
کارلوس کروش شکل بازی ایران را درست چیده است. دو بازیکن اصلی ایران در خط هافبک شکل بازی تخریبی دارند و به همین خاطر کروش نمی توانست حفظ توپ و خلاقیت را محور بازی تیم ملی قرار دهد. ایران تیمی است که در طول بازی به دنبال ضد حملات و در طول بازی به دنبال توپ دزدی و حملات سریع است. هر چند نکتهای که باعث نگرانی میشود کمبود تجربه چند تن از بازیکنان ایرانی است.حریفانی که برابر ایران قرار میگیرند باید کاملا هوشیار باشند. لحظهای غفلت از اشکان دژاگه و رضا قوچان نژاد و همکاری مجتبی جباری به ضرر آنها تمام میشود. در تیم ایران در سه بازی آخر همه برای قوچاننژاد بازی کردند و همه توپها به او ختم شد.
دیگر موقعیتی که ایرانیها میتوانند به گل برسند ضربات شروع مجدد است و خطرناک ترین بازیکن ایران در ضربات شروع مجدد جواد نکونام است.
به گزارش ایسنا؛ هر چند مشکلات زیادی در ترکیب تیم ملی ایران حل نشده باقی مانده است، اما به نظر میرسد ایران تابستان آینده از حضور در برزیل لذت ببرد. ایرانیها در خط حمله بسیار کم گل بودند و آنها باید این مشکل را هر چه زودتر در تیم خود رفع کنند. با این ترکیب و با بررسی مشکلات پیشرو باید کلاهتان را به احترام کیروش بردارید که افتخار بزرگی برای تیم ملی ایران رقم زد."
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد
محمد نصرتی در گفتوگو با جامجم مطرح کرد؛