آقای بنا! منافع ملی کشتی را ببینید

در حقیقت کسب سه مدال طلا از سوی فرنگی‌کارها در المپیک لندن، نکته بزرگ و ارزشمندی بود که شاگردان محمد بنا با شایستگی از عهده انجام آن برآمدند تا این موفقیت بزرگ در تاریخ ورزش ایران ماندگار شود.

هرچند طی این سال‌ها بنا به دفعات قهر و آشتی کرده است، اما تصور نمی‌شد که او بعد از دریافت نشان شجاعت و درخواست مردم و دولت، یک بار دیگر به نشانه قهر اردوی تیم ملی را ترک کند.

در شرایطی که قرار بود، اردوی تیم ملی کشتی فرنگی برای حضور در رقابت‌های جام جهانی تهران (اسفند 91) در خانه کشتی آغاز شود، بنا به دلیل آنچه کم‌توجهی به مربیان و کشتی‌گیران تیم ملی خواند، حاضر به شرکت در اردو نشد تا عملا اردوی این رشته تعطیل شود.

نمی‌خواهیم بگوییم که حق با مدیر تیم‌های ملی کشتی فرنگی است یا خیر، اما او باید به این نکته توجه کند که مهم‌تر از اشخاص و هر چیزی، منافع ملی کشتی است که نباید نسبت به آن بی‌توجهی یا اهمال شود.

بدیهی است هیچ‌کس مخالف این نیست که فرنگی‌کاران از وضع بهتری برخوردار باشند، اما به هر حال در این شرایط اقتصادی که مشکلات مالی گریبان اکثر فدراسیون‌ها و از جمله فدراسیون کشتی را گرفته، راه‌حل اعتراض به وضع موجود، تعطیل کردن اردو و تمرینات تیم ملی نیست.

یقینا بنا اگر می‌خواهد شرایط بهتری را برای کشتی‌گیران و مربیان تیم ملی فرنگی فراهم کند، باید بداند که راه تحقق این هدف رایزنی با مسوولان فدراسیون در درجه اول و مسوولان ورزش در مرحله بعدی است.

بی‌شک در این مقطعی که کشتی و ورزش ایران برای انجام کارهای بزرگ به آرامش و دور بودن از حاشیه‌ها نیاز دارد، راه بهبود شرایط، تعطیل کردن اردوهای تیم ملی نیست.

از محمد بنا که حالا مسوولیت‌هایش نسبت به گذشته دوچندان شده، انتظار می‌رود که در برابر سختی‌ها و مشکلات چون کوه استوار باشد و خیلی زود از کوره به در نرود.

شاید اگر رسول خادم نیز می‌خواست مثل بنا زود دست به جبهه‌گیری زده و سیاست قهر و آشتی را در پیش گیرد، امور تیم‌های ملی کشتی در راه حضور در بازی‌های المپیک لندن پیش نمی‌رفت.

به هر حال بنا نیز باید خویشتندار باشد و در راه دفاع از حق و حقوق همکارانش در کادر فنی و کشتی‌گیران ملی‌پوش، مقاوم باشد و زود صحنه را ترک نکند.

حجت‌الله اکبرآبادی - دبیر گروه ورزش