گفت وگو با ناهید شعشعانی، صداپیشه و مدیر دوبلاژ

دوبله؛ حرفه‌‌‎ای‌که مستعد‌ها را گزینش می‌کند

ناهید شعشعانی سال‌هاست در عرصه گویندگی و مدیریت دوبلاژ فعالیت می‌کند و کارنامه قابل قبولی از خود به جای گذاشته است. او همسر مرحوم مهدی آژیر دوبلور است و تاکنون در آثاری مانند پرستاران (وان)، عقاب‌های مبارز (می‌چائو فونگ)، کدبانوی کارآگاه (نقش اصلی)، شمشیر تیپوسلطان (ملکه)، کارتون‌های هاچ زنبور عسل (مادر هاچ) و حنا دختری در مزرعه (عمه خانم) به‌عنوان گوینده حضور داشته است. هرچند طی سال‌های اخیر بیشتر مدیریت دوبلاژ کارها را به عهده داشته‌ که برجسته‌ترین آن سریال پرستاران بود که نزدیک به 12 سال مدیریت دوبلاژ آن را به عهده داشت. او با گذشت سال‌ها همچنان با عشق و علاقه خاصی در مورد کارش حرف می‌زند.
کد خبر: ۵۳۳۰۴۷

در زمینه مدیریت دوبلاژ تلویزیونی بی‌تردید شما یکی از رکورددارها محسوب می‌شوید. چگونه به این موفقیت رسیدید؟

همان‌طور که خودتان هم اشاره کردید حفظ کردن یک تیم کاری در کنار هم آن هم با سختی‌هایی که در حرفه ما وجود دارد، کار راحتی نیست. به همین دلیل ما باید انرژی مضاعفی به کار می‌بستیم تا جوی فراهم شود که همه گویندگان در کنار هم با آرامش و دوستی کار کنند. از طرفی در این کار ما با اصطلاحات تخصصی پزشکی سر و کار داشتیم، بنابراین باید تمام تلاشمان را می‌کردیم که در کنار ادای دیالوگ‌ها به شکل درست، اصطلاحات را درست و صحیح بیان کنیم. به هر حال گویندگان ما طی این سال‌ها حتی از زندگی شخصی‌شان گذشتند تا کارها بموقع برای مخاطبان آماده شود و نتیجه آن را هم با موفقیت این سریال گرفتند. خوشحالم این اثر تا این حد مورد توجه مخاطبان واقع شد.

شما طی سال‌های اخیر در کنار گویندگی به کارمدیر دوبلاژی هم در تلویزیون می‌پرداختید. از کار کردن در این فضا با توجه به انرژی مضاعفی که از شما می‌گیرد، خسته نشده‌اید؟

برای من خستگی در این کار هیچ معنایی ندارد، چون عاشق این کار هستم و شما وقتی عاشق کاری باشید، دیگر حتی به سختی و دشواری سر راهتان فکر نمی‌کنید. درست است کار گویندگی و بیشتر از آن مدیر دوبلاژی بسیار دشوار است و شما باید توان زیادی خرج کنید تا همه چیز را به بهترین شکل ممکن انجام دهید، ولی هیچ‌ کدام از این دشواری‌ها باعث نمی‌شود خم به ابرو بیاورم. بارها پیش آمده در کنار سنگینی مسئولیت مدیر دوبلاژی باید همه حواسم را به گویندگان و صفحه مانیتور معطوف می‌کردم تا همه چیز به نحو احسن اجرا شود و باید ساعت‌ها در یک اتاق در بسته کار می‌کردم، اما این مسائل باعث نمی‌شد بخواهم در کارم کم بگذارم یا از عشقم کاسته شود و حس خستگی‌ را به همکارانم منتقل کنم.

برای من جالب است که شما بعد از سال‌ها همچنان با عشق و علاقه درباره حرفه‌تان حرف می‌زنید و گله چندانی از شرایط موجود ندارید...

همان‌طور که اشاره کردم من عاشق کارم هستم و سعی می‌کنم مشکلات را در این راه به جان بخرم. همسر خدا بیامرزم، سال‌ها عمرش را صرف این عرصه کرد. او به موازات دوبله، در رادیو و تلویزیون هم فعالیت می‌کرد.

آثار قابل دفاع و موفقی در تلویزیون دوبله شده است که در نوع خودش کم‌نظیر است و از این جهت باید گفت این رسانه نمره قبولی گرفته است

ویژگی صدای او در خلق تیپ‌های منحصر به فرد کارتونی و شخصیت‌های کارتونی مثل دانلد داک، گوفی، وودی وودی بکر، باگزبانی، تنسی تاکسیدو، معاون کلانتر و... کم‌نظیر بود. دختر و دامادم هم در این عرصه کارنامه قابل دفاعی از خود به جای گذاشته‌اند. به هر حال کارهای هنری ریشه موروثی دارد و فرزندان ما هم باید جا پای ما بگذارند تا بتوانیم این هنر را منتقل کنیم.

برخی دوبلورها برای آن که بیشتر صدایشان به نقش مورد نظر نزدیک شود، سعی می‌کنند به نوعی با آن همذات‌پنداری کنند. شما چه روشی برای بهتر ارائه دادن کارتان در پیش می‌گیرید؟

این روشی که شما به آن اشاره کردید معمولاروش کاری دوبلورهای موفق و ماندگار است، چراکه شما از این طریق به مراتب راحت تر می‌توانید خودتان را به جای بازیگر مورد نظر قرار داده و احساسات‌تان را بروز دهید و همگام با او شوید. به همین علت من هم از این روش برای گویندگی استفاده می‌کنم و خوشبختانه با نزدیک کردن خودم به بازیگر و قرار دادنم در موقعیتی که او قرار دارد، راحت‌تر می‌‌توانم دیالوگ‌هایم را ادا کنم.

شما در عرصه گویندگی بیشترین همکاریتان را با صدا و سیما داشتید و بیش از چهار دهه در این رسانه فعالیت کردید، دوبله را در این رسانه چگونه دیدید؟

معتقدم در طول سال‌ها، گام‌های بسیار مهم و اساسی برای ارتقای سطح دوبله برداشته شده است و ما توانسته‌ایم در این زمینه موفق عمل کنیم. خوشبختانه آثار قابل دفاع و موفقی در تلویزیون دوبله شده است که در نوع خودش کم‌نظیر است و از این جهت باید گفت این رسانه نمره قبولی گرفته است.

دوبله دوران پرافت و خیزی را تجربه کرده است، بستر برای ورود علاقه‌مندان مهیا شد و جوانان زیادی وارد عرصه دوبله شدند. به نظر شما این افراد می‌توانند جا پای نسل طلایی دوبله بگذرانند؟

من همواره از حضور جوان‌ها در این عرصه استقبال می‌کنم و معتقدم آنها با عشق، استعداد و پشتکاری که دارند می‌توانند در این عرصه موفق عمل کنند، چون آنها هستند که می‌توانند آینده دوبله را تضمین کنند. در کل با این حرف که درهای دوبله به روی جوان‌ها بسته است، چندان موافق نیستم؛ چراکه طی این سال‌ها همواره افراد بااستعداد توانسته‌اند توانایی خودشان را ثابت کنند و وارد این عرصه شوند.

البته برخی معتقدند جوان‌هایی که وارد این عرصه شده‌اند، کارنامه چندان مطلوبی از خودشان به جا نگذاشتند؟

به نظر من دوبله جزو حرفه‌هایی است که خودش افراد مستعد را گزینش می‌کند؛ یعنی طبیعت این حرفه به گونه‌ای است که اگر فردی براساس روابط وارد این حرفه شود، دیری نمی‌پاید از این عرصه کنار گذاشته می‌شود، چون در کنار عشق و علاقه و... آن چیزی که باعث ماندگاری دوبلور می‌شود، استعداد و توانایی اوست.

شما در این وادی کمتر با فردی روبه‌رو می‌شوید که با رابطه وارد شده باشد، ولی توانایی این کار را نداشته؛ اما در این عرصه توانسته به ماندگاری برسد. به همین خاطر من چندان با این حرف‌ها موافق نیستم.

الهام حسینی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها