کودک بیماری ‌که تاریخ‌ساز شد

رکساش هم به پدر لیونل (که در آن زمان فقط 13 سال داشت) قول داد تمامی کارهای موردنظر او را انجام بدهد. این آرژانتینی چپ‌پا در درجه اول به این قصد به اسپانیا آمده بود که بیماری کمبود فعالیت برخی غدد خود را که باعث رشد ناهمگون قد و وزن وی شده بود، رفع کند و پزشکان به او و خانواده‌اش توصیه کردند به آرژانتین بازنگردد و به معالجات خود به‌طور پیوسته در اسپانیا ادامه بدهد، در غیر این صورت خود را در مسیر ابتلای شدیدتر به این بیماری و عوارض آن قرار خواهد داد.

قد و وزن مسی به سبب معالجه دیرهنگام وی و این‌که بعداز شروع درمان نیز بدن وی هیچ‌گاه از ترشح طبیعی غده تیروئید و لنفاوی خود بهره‌مند نشد، هیچ‌گاه به حدود طبیعی و عادی نرسید و ضعف جسمانی وی همین حالا نیز محسوس است. این امر باعث شد او در سال‌های نخست عضویتش در بارسا بارها مصدوم و هر بار ماه‌ها حاشیه‌نشین شود، اما اینک در 25 سالگی و در فاصله کمی تا بهار 2012 کلکسیونی از افتخارات دارد که خیلی‌ها آرزو می‌کنند برای خود داشته باشند. او فصل پیش 53 گل در میدان‌های مختلف به ثمر رساند و در این فصل نیز تا به ‌حال 35 گل را در دروازه رقبا جای داده است و این البته پایان کار او نیست، زیرا بارسا در دو سه جام همچنان مدعی است و طبعا مسی به عنوان سردمدار و الهام‌بخش اصلی به این تیم باید همچنان گلسازی و گلزنی کند تا آبی و اناری‌ها بتوانند در فصلی که رقیب بزرگشان رئال‌مادرید پویاتر از هر زمانی است، یک یار دیگر جام‌ها را به خود اختصاص بدهند. یک نمونه این روند در مسابقه 25 دی ماه تیم کاتالونیایی با بتیس در لیگ اسپانیا رویت شد، هنگامی که بتیس توانست عقب‌ماندگی صفر ـ 2 اولیه خود در برابر آبی‌ و اناری‌ها را به تساوی 2ـ2 بدل کند ولی بارسا در نهایت در شبی که مسی 2 گل دیگر به ثمر رساند، صاحب پیروزی 2ـ4 شد و 3 امتیاز حساس دیگر را صید کرد.

با گل‌های قطع نشدنی و غیرقابل شمارش که مسی برای بارسلونا در سال‌های اخیر به ثمر رسانده، فاصله‌ای اندک تا رکورد گلزنی سزار رودریگز در نیوکمپ دارد. کارنامه این مهاجم پرهنر و به واقع مهار نشدنی که بعد از انتصاب آله‌ فاندرو سابریا به سمت سرمربی تیم ملی آرژانتین به کاپیتانی این تیم نیز منصوب شده است، به رغم سن کم و سابقه نه‌چندان زیاد او در فوتبال حرفه‌ای سرشاراز افتخارات بزرگ است. با این که او فقط از سال 2004 وارد تیم «الف» بزرگسالان باشگاه بارسلونا شد و در سال 2005 هنوز درگیر رقابت‌های رده سنی زیر 19 سال بود و با تیم ملی جوانان آرژانتین در آن سال فاتح جام جهانی این رده شد و تا اواخر سال 2006 و اوایل 2007 کمرنگ شدن رونالدینیوی برزیلی به بازی گردان اصلی تیم اول ایالت کاتالونیا تبدیل نشده بود، او حالا کارنامه‌ای مرکب از این افتخارات دارد: 2 عنوان اولی لیگ قهرمانان اروپا، 5 مقام قهرمانی لیگ اسپانیا، 2 عنوان اولی مسابقات جام باشگاه‌های جهان، 2 مقام نخست سوپر جام اروپا، 5 سوپرجام اسپانیا و یک جام حذفی این کشور، مهم‌تر این که او با احتساب پیروزی اخیرش در انتخابات توپ طلا، به اولین مرد بعد از میشل پلاتینی فرانسوی اواسط دهه 1980 تبدیل شد که این جایزه را در 3 نوبت متوالی فتح کرده است. همه می‌دانند با فرمی که مسی دارد و بازی حیرت‌انگیزش در جای جای زمین، او دست‌کم می‌تواند 2 توپ طلای دیگر را هم صید کند و در آن صورت او اولین مردی در تاریخ خواهد شد که معتبرترین جایزه انفرادی فوتبال جهان را بیش از 3 بار فتح کرده است. در حال حاضر بجز مسی و پلاتینی، یوهان کرویف و مارکو فان‌باستن هلندی هم 3 بار به این جایزه رسیده‌اند اما فتوحات آنها غیر متوالی بوده است.

رکساش که همواره از خانواده بارسلونا و سال‌ها بازیکن این تیم هم بود و اولین کسی بود که مسی را در نیوکمپ دید و ترتیب ماندن او را در آنجا داد، اینک در دل زمستان 2012 می‌گوید: بازیکنانی نظیر مسی کمیاب و استثنایی‌اند و به همین سبب است که ما به این تصمیم رسیدیم او را حتما نگه داریم و سن کم وی نیز سدی در این راه و یک عامل بازدارنده برای ما نبود.براحتی و از همان نگاه‌های نخست می‌توانستید ببینید او چیز دیگری است و با سایرین فرق دارد.

پدر لیونل به ما گفت سند و یک کاغذ مهردار باشگاه و تاییدی بر قرارداد فیمابین ما و لیونل به او بدهیم تا خاطر وی بابت پسرش و این‌که اقامتش در اسپانیا و شهر بارسلونا پشتوانه مالی و اجتماعی لازم را دارد و وی دچار مشکلاتی نخواهد شد، راحت شود و ما نیز چنین کردیم.

سوابق و تاریخ به ما می‌گوید حرکت اولیه برای این‌که لیونل به اروپا برود توسط پدر او از چند سال پیشتر شروع شده بود. وقتی لیونل و اطرافیانش به این نتیجه رسیدند که هم نیازهای پزشکی و درمانی و هم تکامل حرفه‌ای او در فوتبال می‌طلبد با رها کردن آرژانتین به اروپا بروند و آنجا شاغل شود، ترتیب جدایی وی از باشگاه نیوول اولدبویز آرژانتین داده شد و خورخه مسی که می‌خواست بهترین مکان را برای پسر مستعدش بیابد، بارسلونا را پسندید. این باشگاه هم آکادمی و تیم‌های متعددی در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان برای پرورش بیشتر مسی داشت و هم تضمین می‌داد مخارج سنگین درمان ضعف هورمون‌های رشد او را بدهد. هوراشیو گاگیولی یک دلال بین‌المللی که در اسپانیا و معادلات فوتبال آن جای پای محکمی دارد، در یادآوری آن روزها می‌گوید: «وقتی برای اولین بار مسی را از نزدیک دیدم، وا رفتم و شگفت‌زده شدم. از خودم پرسیدم از این پسر کوچولو و بسیار نحیف و کوتاه چه کاری در یک زمین فوتبال و در تقابل با بزرگان این ورزش برمی‌آید. او آنقدر کوچک و شکننده بود که می‌ترسیدم در اولین برخوردهای حریفان با وی بشکند و بمیرد»

استدلال‌های موجود

با این حال مسی با همان اندام کوچک از همان آغاز در یک میدان فوتبال غیرقابل مهار بود. وی حتی در تیم‌های نوجوانان نیوول اولدبویز قبل از ترک آرژانتین هم گل‌های غیرقابل شمارشی را به ثمر رسانده بود و به محض این‌که در تمرینات بارسا جا افتاد، کاری کرد که رکساش و کوییمت ریفه، سرمربی وقت تیم جوانان باشگاه بارسلونا از دیدن حرکات او شگفت‌زده شوند. آنها نمی‌توانستند باور کنند لیونل حتی در مصاف با بازیکنانی بسیار بزرگسال‌تر از خود این‌گونه بدرخشد و کم نیاورد.

با این همه رکساش و ریفه برای متقاعد کردن خوان گاسپارت، رئیس وقت باشگاه بارسلونا جهت عقد قرارداد با وی کار دشواری داشتند و استدلال گاسپارت نیز این بود که بچه‌ای با آن جثه و با پیشینه یک بیماری دیرپا و با سنی آنقدر کم، چطور می‌تواند خدمتی به بارسا کند. گاسپارت این را هم نمی‌فهمید که اگر لیونل آنقدر خوب است، چرا باشگاه نیوول او را رها کرده تا وی براحتی به اسپانیا برود و چنانچه مخارج درمان وی کمرشکن است، به چه سبب بارسا باید آن را بپردازد. کار زمانی سخت‌تر شد که پدر لیونل هم از مدیران بارسلونا خواست ترتیب اقامت وی و تعدادی دیگر از اعضای خانواده لیونل را در شهر بارسلونا بدهد تا آنها نظارت کاملی بر روند زندگی و رشد وی با احتساب بیماری ویژه‌ای که او آن را تحمل می‌کرد، داشته باشند و هیچ چیز را به امان خدا رها نکنند.

جوسیپ مینگلا که در سال‌های ریاست گاسپارت بر بارسلونا از نزدیک با وی کار می‌کرد، می‌گوید: راضی کردن گاسپارت بسیار سخت بود. او بازیکن روز می‌خواست و کسی را که بتواند فردای روز انعقاد قراردادش به میدان برود و برای بارسلونا کاری مهم صورت دهد و ما در عوض کسی را به او پیشنهاد کرده بودیم که فقط هفت‌هشت سال بعد از آن می‌توانست سری میان سرها دربیاورد. با این اوصاف بدیهی بود او شک کند و مخالفت داشته باشد.

متقاعد کردن وی برای عقد قراردادی که ثمرات آن 8 یا 10 سال بعد از راه رسید، بسیار سخت بود. بدتر از همه این‌که لوئیس فیگو در اقدامی که توسط هواداران باشگاه یک خیانت بزرگ تلقی شده بود، از بارسلونا جدا گشته و به رئال رفته بود و آن گاه ما یک بازیکن 13 ساله را به جانشینی وی به گاسپارت معرفی کرده و از او می‌خواستیم مسی کوچولو را استخدام کند. گاسپارت بعد از شنیدن قضیه بسیار متعجب شده بود و حق هم داشت که دچار این احساس شود.»

از چه کسی پول بگیرم؟!

بارسلونا که سال‌هاست یک آکادمی و مدارس ویژه پرورش نوجوانان و جوانان را در این باشگاه در اختیار دارد، معمولا یک بازیکن خارجی از این رده‌های سنی را استخدام نمی‌کرد و این کار جزو عاداتش نبود، زیرا بهترین استعدادهای بومی را از طریق رویکرد خود آنها به باشگاه در اختیار می‌گرفت و آنان را پرورش می‌داد و امثال ژاوی، اینیستا، پدرو رودریگز و جرارد پیکه از همین طریق به تیم اصلی باشگاه وارد شده و از ارکان آن گشته‌اند. خوان لاکوئه‌وا، مدیرکل بارسلونا که در دوره ریاست گاسپارت 3 سال در هیات مدیره باشگاه کار می‌کرد و در انعقاد قرارداد اولیه این باشگاه با مسی سهمی داشت، می‌گوید: «وقتی ما به خاطر ابهامات موجود قدری در کار وقفه انداختیم، لیونل و پدرش عصبی و ناراحت شدند و یکی دو بار به آرژانتین رفتند و بازگشتند اما با اصرار رکساش و ریفه سرانجام قرارداد نوشته و امضا شد و رکساش که بعد از رفتن یوهان کرویف هلندی از بارسلونا مدتی سرمربی موقتی تیم در سال 1996 شد، به آنچه می‌خواست، رسید. خانواده مسی به ساحل مدیترانه و نزدیکی‌های او کوچ کردند و لیونل کارش را با تیم نوجوانان بارسلونا شروع کرد.

گاگیولی که مدعی است بابت آن انتقال تاریخی و پایه‌گذاری تبدیل یک کودک بیمار به نابغه‌ای تاریخ‌ساز در فوتبال حتی یک دلار هم در آن زمان نگرفت، اینک می‌گوید: «اگر می‌دانستم مسی به فوق‌ستاره کنونی تبدیل می‌شود، طبعا پول درشتی را بابت او می‌خواستم. با این حال معترفم اگر هم می‌خواستم کسی نبود آن پول را بپردازد!»