یک ضد قهرمان غیرمنتظره

سال گذشته فیلم‌های «برف روی شیروانی داغ» به کارگردانی ‌هادی کریمی‌ و ‌ یه حبه قند‌ از رضا میر کریمی‌ و ‌ در امتداد شهر‌ علی عطشانی را در جشنواره داشتم که شخصیت نقش‌هایی که در این فیلم‌ها بازی کردم و همچنین موقعیت این شخصیت‌ها کاملا با یکدیگر متفاوت بود؛ از یک راننده آژانس معتقد تا سرباز یزدی محجوب و خجالتی و عاشق تا یک دانشجوی اخراجی در تهران که آستانه مقاومتش به انتها رسیده و دست به کاری عجیب می‌زند.

پیشنهاد چندین پروژه سینمایی و تلویزیونی به دستم رسیده که مشغول مطالعه هستم تا یکی را انتخاب کنم.

سال گذشته فیلم «من مادر هستم» به کارگردانی فریدون جیرانی به جشنواره نرسید و امسال حضور خواهد داشت. ضمن این‌که امسال یک فیلم دیگر به نام «دوباره با هم» را در جشنواره دارم.

هر دو خوب بود و هر دو متفاوت با هم و اجرای این تفاوت‌ها برای من به عنوان بازیگر لذت‌بخش بود. سایر چیزها اصلا مهم نیست.

من سعی داشتم در فیلم‌هایی بازی کنم که علاوه بر سرگرمی‌که به نظرم رسالت اصلی سینماست، حرفی هم برای گفتن داشته باشد و این فیلم هم دارای این ویژگی بود، یعنی معتقدم حداقل داستان حامد و شیرین دارای این خصوصیت است.

جذابیتش در غیرقابل پیش‌بینی بودن این شخصیت بود، این‌که حرکت بعدی که از این آدم سر خواهد زد را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

حامد یکی از هزاران آدم معمولی و ساکت و آرامی ‌است که ما در زندگی خود با آنها برخورد داریم، اما شرایط زندگی و اجتماعی به گونه‌ای دست به دست هم داده‌اند تا او دست به کاری عجیب بزند. در حقیقت آستانه مقاومت او به انتها رسیده است. به نظر من هر چقدر انسان‌ها آرام‌تر باشند این اتفاق دیرتر می‌افتد، اما میزان و شدتش بسیار بیشتر خواهد شد و این فیلم می‌تواند به گونه‌ای هشدار باشد. یعنی این اتفاق برای همه ما به اشکال گوناگون می‌تواند بیفتد.

عوامل تولید فیلم سعی کرده‌اند یک فیلم اجتماعی بسازند که در عین حال جذابیت‌های تجاری مثل حضور گلزار در نقش خودش را برای جذب مخاطب داشته باشد. نگاه من به بخش‌های اجتماعی این فیلم با چیزی که امروزه در جامعه می‌بینیم تقریباً نزدیک است.

حضور در فیلم‌هایی که بازگوکننده واقعیت‌های دنیای امروز باشد را به فیلم‌های صرفاً سرگرم کننده ترجیح می‌دهم.

بازی در این فیلم تجربه جدیدی بود، چرا که ما هر سکانس فیلم ‌ یا بهتر بگویم هر پلان این فیلم را به طور کامل و حداقل از 8تا9 زاویه به طور کامل اجرا کردیم که از نظر حفظ راکورد حسی کار سختی بود، اما از نظر اعمال خلاقیت دست بازیگر باز است و البته دست تدوینگر.

به هر حال اسم یک فیلم باید ارتباطی به فیلم داشته باشد که خب اسم قبلی هیچ ربطی به فیلمی که می‌بینیم نداشت و به نظر من تغییر نام فیلم کار درستی بود.

من هنوز موفق نشدم نسخه جدید فیلم را ببینم، اما تا آنجا که از طریق دوستان شنیده‌ام تغییری در نقش حامد ایجاد شده که بیشتر به کلیدی‌تر شدن قصه حامد و شیرین کمک کرده است.

نمی‌توانم بگویم با او موافقم یا مخالف. انسان‌ها برای قضاوت کردن درست درباره یک‌ نفر باید در موقعیت آن شخص قرار بگیرند، اما کارهایی که از او سر می‌زند با توجه به اتفاقاتی که برایش افتاده به گونه‌ای نیست که بتوان او را گناهکار دانست.

یک بازیگر برای اجرای درست هر نقشی آن‌طور که بتواند بر مخاطب خود اثر بگذارد، چاره‌ای جز همذات‌پنداری با آن نقش ندارد.

به هیچ عنوان. من و ایشان در 2 فیلم دیگر هم با هم همکاری داشتیم و این سومین کار مشترک ما بود. در این کار هم مثل 2 فیلم قبلی رابطه بسیار خوبی با هم داشتیم و خانم نعمتی با همه انرژی‌ای که داشتند این نقش را اجرا کردند که به نظر من یکی از بهترین نقش‌های ایشان است.

اتفاقی که در نسخه جدید فیلم افتاده و اضافه‌شدن یک موسیقی به صورت ویدئوکلیپ در انتهای فیلم است. این آهنگ با صدای امیرمسعود و شعر و آهنگ امیرعلی بهادری اجرا شده و بسیار به حس و حال پایانی فیلم کمک می‌کند و من شخصاً این آهنگ را خیلی دوست دارم.