وقتی گرفتگی صدا خطرناک می‌شود

دکتر علی‌اصغر شیرازی، متخصص گوش، حلق و بینی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با «جام‌جم» می‌گوید: لارنژیت معمولا پیامد زودگذری، به دنبال سرماخوردگی یا حساسیت تلقی می‌شود که با التهاب تارهای صوتی و گرفتگی صدا همراه است. البته لارنژیت در مواردی علاوه بر از دست رفتن صدا ممکن است با علائم دیگری مانند تب و تورم غده‌‌های لنفاوی در گردن نیز همراه باشد.

دکتر شیرازی با تاکید بر این‌که علت عمده گرفتگی صدا به عفونت‌های ویروسی ناشی از سرماخوردگی بازمی‌گردد، می‌گوید: عفونت‌های باکتریایی و حساسیت‌ها به موادی که از بیرون وارد بدن می‌شوند نیز می‌تواند از دلایل دیگر گرفتگی صدا تلقی شود، یعنی ممکن است یکسری شوینده‌ها یا یک ماده تزریقی به ایجاد حساسیت و التهاب حنجره منتهی شود و در برخی موارد داد کشیدن یا جیغ زدن نیز می‌تواند منجر به ایجاد التهاباتی در حنجره و گرفتگی صدا شود. یکی دیگر از عوامل مهم در بروز لارنژیت مشکلات روحی ـ روانی است.

به گفته دکتر شیرازی، اضطراب‌های روحی می‌تواند به‌صورت حاد و ناگهانی به گرفتگی عضلات ظریف حنجره منجر شود. افرادی هم که به طور ناگهانی دچار مشکلات روحی می‌شوند، در مواردی دچار عدم ایجاد صوت می‌شوند، یعنی برای چند ساعت یا چند روز، صدایی از حنجره‌شان تولید و خارج نمی‌شود.

دکتر شیرازی با اشاره به مواردی از گرفتگی صدا که لارنژیت محسوب نمی‌شود، می‌‌گوید: وقتی گرفتگی صدا بدون علت در شخصی ایجاد شود و ‌ بیش از 2 هفته تداوم یابد، نیاز به پیگیری جدی خواهد داشت.

وی می‌گوید: در برخی موارد وجود ضایعات، پولیپ یا تومورهای بدخیم ناشی از سرطان حنجره روی تارهای صوتی می‌تواند به گرفتگی صدا منجر شود. استنشاق دود یا مواد سمی نیز می‌تواند چنین پیامدی داشته باشد، در چنین مواردی باید اقدامات تشخیصی و درمانی هرچه سریع‌تر روی بیمار صورت بگیرد.

این متخصص گوش،حلق و بینی با تاکید بر این‌که وجود ضایعه روی تارهای صوتی لزوما به معنای ابتلا به سرطان حنجره نیست، می‌افزاید: تداوم گرفتگی صدا در افراد سیگاری باید به صورت جدی مورد پیگیری قرار گیرد، چرا که نزدیک به 100 درصد موارد سرطان حنجره در سیگاری‌ها اتفاق می‌افتد.

به گفته دکتر شیرازی در اغلب موارد بیماری لارنژیت ناشی از عفونت‌های ویروسی است و نمی‌توان آن را با آنتی‌بیوتیک معالجه کرد. در این‌گونه موارد بیمار پس از چند روز بهبود پیدا می‌کند و معمولا به مشکلات تنفسی منتهی نمی‌شود. در موارد نادری هم ممکن است لارنژیت به علت عفونت باکتریایی رخ دهد که معمولا با اختلال حاد تنفسی همراه است و درمان خاص خود را دارد.

وی توصیه می‌کند در این شرایط بیمار بهتر است زیاد و با صدای بلند صحبت نکند، آب و مایعات هم زیاد بنوشد، همچنین از مصرف مواد غذایی خیلی شیرین، چرب و ترش خودداری کند و برای تسکین خارش و درد گلو نیز از دستگاه‌ مرطوب‌کننده هوا استفاده کند.

دکتر شیرازی می‌گوید: از آنجا‌ که معمولا لارنژیت با سرماخوردگی در بیمار بروز پیدا می‌کند، نیاز به درمان خاصی ندارد، اما در مواردی که گرفتگی تارهای صوتی همراه با مشکلات تنفسی یا بلع باشد، درمان جدی در بیمارستان ضروری است، مسلما بیمارانی که به خاطر وجود تومور روی تارهای صوتی‌شان دچار گرفتگی صدا می‌شوند‌ و نیاز به‌رسیدگی سریع و درمان جراحی دارند.

دکتر شیرازی با تاکید بر خطرناک بودن گرفتگی صدا در کودکان می‌گوید: در کودکان نوعی بیماری ویروسی می‌تواند باعث گرفتگی صدا و گاهی انسداد مجرای تنفسی شود و از آنجا‌ که حنجره کودکان بسیار ظریف و مجرای تنفسی آنها باریک است، هر نوع گرفتگی صدا در کودکان باید به سرعت مورد بررسی و درمان قرار بگیرد ، وگرنه در مواردی منجر به خفگی در کودک خواهد شد.

وی با اشاره به یک نوع خاص از عفونت حنجره که «اپی گلوت» نامیده می‌شود و در کودکان زیر 5 سال شایع‌تر است، می‌افزاید: این بیماری نیز باید به صورت اورژانس درمان شود، چراکه می‌تواند ظرف مدت کوتاهی با انسداد راه هوایی، منجر به خفگی شود.