نوعی قضاوت در باره داوران ایرانی فوتبال

کمیته داوران فدراسیون فوتبال ، بلافاصله پس از پایان رقابت های لیگ برتر آمار این فصل را ارائه کرد. در آمار ارائه شده تعداد کارتهای زرد و قرمز فصل و نمره داوری 3داور برتر هم آمده بود.

کد خبر: ۴۱۷۳۸

در فصل 82-83 لیگ برتر 762 کارت زرد و 60 کارت قرمز داده شد که کارت زرد کاهش و کارت قرمز افزایش داشته است.
در فصل 80-81 لیگ برتر 659 کارت زرد و 44کارت قرمز و در فصل 81-82 لیگ برتر 794 کارت زرد و 44کارت قرمز داده شده بود.
فولاد خوزستان با 74 کارت زرد و رضا جلالی ثابت با 11کارت زرد به ترتیب خشن ترین تیم و خشن ترین بازیکن فصل 82-83 معرفی شدند.
جلال مرادی با میانگین خام 65/8 امتیاز، علی خسروی با میانگین خام 56/8 امتیاز و مسعود مرادی با 52/8 امتیاز، بهترین داوران لیگ سوم لقب گرفتند.
براساس آمار، هر 3 داور 17 بار طی 26 هفته لیگ برتر به میدان رفته اند. میان کمک داوران ، حسین نجاتی در جمع 19 قضاوت با میانگین خام 84/8 امتیاز، بهترین کمک داور فصل گذشته لیگ برتر شد.
ارائه این امتیاز و آمار و ارقام تبعات خاص خود را داشت. عده ای به نوع امتیازدهی ناظران و کمیته داوران خرده گرفتند و کمیته داوران هم به طور طبیعی به دفاع از عملکرد خود پرداخته و ضعف در این خصوص را نمی پذیرد.
هوشنگ نصیرزاده ، کارشناس داوری در این باره می گوید: «نحوه امتیازدهی ناظران داوری درست نیست ضمن آن که بسیاری از داوران ما اطلاعات جامع تر و به روزتری نسبت به ناظرانی دارند که باید به آنها نمره بدهند.
تعبیر بسیاری از ناظران درباره کار نظارت تعبیر مناسبی نیست. نظارت یعنی کم کردن نمره از 10 نه نمره دادن از صفر به بالا.
ناظران ما اگر، داوری 2 پنالتی را گرفت به او نمره خوبی می دهند در صورتی که کار نظارت این است که اگر پنالتی سوم را نگرفت نمره اش را کم کنی چون وقتی پنالتی ها را گرفت وظیفه اش را انجام داده و نمره اش را حفظ کرده است یکی از ناظران ما در یکی از بازیهای همین فصل 20دقیقه پیش از پایان بازی ورزشگاه را ترک کرد تا به پرواز برسد.
این ناظر چگونه به داور نمره می دهد؛ منوچهر نظری ، رئیس کمیته داوران فدراسیون فوتبال موافق صحبتهای نصیرزاده نیست:
«تمام ناظران ما داوران بین المللی بازنشسته هستند. مگر می شود اطلاعات داوری آنها کامل نباشد. تمام ناظران ما هر سال دوره می بینند و در کلاسهای AFC شرکت می کنند.»
بحث کلاسهای ویژه برای پیشرفت داوران ما یکی دیگر از مباحثی است که شاید برای علاقه مندان به داوری جذاب باشد. این فصل ، فصل شلوغ و پر از هیاهویی برای فوتبال ما و بخصوص داوران ما بود.
در این فصل اعتراض های بسیاری به داوری گرفته شد. هفته دهم در بازی ابومسلم با برق که به تساوی یک یک منجر شد، فیروز کریمی معتقد بود کمک داور بازی (بختیاری) تیم ابومسلم را از 3 امتیاز محروم کرد و توپی را که به دیرک دروازه خورد و برگشت ، گل محسوب کرد.
در بازی استقلال و پگاه در هفته بیست و ششم ( 3-1 به سود استقلال) پگاه به قضاوت جلال مرادی معترض بود. در بازی پیروزی و استقلال اهواز در هفته نوزدهم (تساوی صفر صفر) قرمز پوشان تهرانی بشدت به قضاوت رحیم رحیمی مقدم اعتراض کردند، اما تنها چند هفته بعد در بازی پیروزی و ذوب آهن (2 بر یک به سود پیروزی) فریاد اصفهانی ها از قضاوت همین داور به آسمان رفت.
کارشناسان معتقد بودند در بازی سپاهان و پیروزی در هفته هجدهم (2 بر یک به سود پیروزی) علی خسروی دچار اشتباهی بزرگ شد و خطای هند پیروانی را ندید.
جلال مرادی می گوید: «فصل خوبی بود. اشتباهات داوران ما نسبت به سال قبل کمتر شده بود، ولی مهم ، کار کمیته داوران فدراسیون است که دست به جوانگرایی زده و این اقدام در سالهای آینده پاسخ خواهد داد.
مشکل اصلی داوران ما این است که بازیکنان ، مربیان و مدیران باشگاه ها با قوانین داوری آشنا نیستند.»
خسروی نظر متفاوتی دارد: «می پذیرم که ما اشتباهاتی در این فصل داشته ایم که بعضی از آنها نتیجه بازی را عوض کرده که البته در پی رفع نقاط ضعف خودمان هستیم ، ولی قبول کنید که بعضی انتقادها بحق و بجا نیست.
ما اشتباه داشته ایم ، ولی سهوی بوده است. این که می آیند ما را به جناح یا تیمی منتسب می کنند، عادلانه نیست».
نظری به عنوان نفر اول کمیته داوران از نظرات زیرمجموعه خود دفاع می کند: «182 بازی در لیگ برتر و 240 بازی در لیگ دسته اول را پشت سر گذاشتیم. جدای از اینها بازیهای لیگ 2، نونهالان ، نوجوانان ، جوانان و امیدهای کشور هم بوده است.
حق بدهید که درصد قضاوت سالم و کم اشتباه ما به مراتب بالاتر از تعداد بازیهایی است که می گویید.»
یکی از مسائلی که همیشه در فوتبال ما مطرح شده ، بحث مالی داوران است. آیا پولی که داوران ما می گیرند کافی است؛ نصیرزاده به این پرسش به طور غیرمستقیم پاسخ مثبت می دهد: «البته فکر می کنم باید حقوق داوران افزایش یابد؛ ولی حقوق داور اروپایی در قیاس با دریافتی یک بازیکن اروپایی ، همین تناسبی را دارد که داور و بازیکن ما دارند.»
خسروی چنین عقیده ای ندارد: «این پول متناسب زحمت ما نیست . ما عاشق کار داوری هستیم ، ولی این دلیل نمی شود به علت عشقمان به ما اجحاف شود.
مقایسه ما با کارمند اداره هم صحیح نیست. پس ضرب و شتم هایی که صورت می گیرد، توهین ها و ناسزاهایی که در شهرهای مختلف می شنویم و سختی هایی که در کارمان با آن مواجه هستیم چه؛»
جلال مرادی در تایید صحبت همکار خود می گوید:مقایسه فوتبال ایران با اروپا صحیح نیست. شاید این تناسب برقرار باشد، اما داور اروپایی در امنیت کامل و با آرامش خاطر سوت می زند.
داور ما در هر بازی سنگ می خورد و ناسزا می شنود. جدای از این ، داوران اروپایی اگر در ردیف بازیکن اروپایی حقوق نمی گیرند، به اندازه ای می گیرند که زندگی شان تامین شود. 3، 4 یا 5 هزار یورو برای هر بازی پول کمی نیست و برای اداره یک خانواده در ماه کافی است.
من امسال به عنوان بهترین داور لیگ معرفی شدم ، اما کل پولی که از فدراسیون گرفتم در حدود یک میلیون و 300هزار تومان بود.
داوری در کشور ما شغل پردردسری است. عشقی که فرد به علت ابتلا به آن باید خطرهای بسیاری را به جان بخرد.
این که حرکتهای جدیدی در داوری کشور صورت گرفته و داوران جوانی پا به عرصه داوری کشور گذاشته اند، موضوعی غیرقابل انکار است ؛ اما باید پذیرفت که اشتباهاتی در قضاوت های فوتبال صورت می گیرد که موقعیت مربیان و حتی مدیران فوتبال به دلیل آن اشتباهات متزلزل می شود.
داوری و داوران ما همپا و حتی جلوتر از فوتبال کشور حرکت کرده اند و لازم است به دلیل حساسیتی که روی این قشر وجود دارد تلاش گسترده تری برای کم اشتباه شدن قضاوت های فوتبال در فصل 83-84 لیگ برتر (که لیگ 16تیمی با گستره وسیع تری است) صورت بگیرد.