دختری 26 ساله هستم. در اواخر بهمن‌ 1388 قدرت بدنی و توانایی ایستادن به مدت طولانی کم‌کم در من تحلیل رفت تا این‌که احساس کرختی و بی‌حسی در سمت راست بدن کردم و با گسترش این حس به تمام بدن، بتدریج در طول یک روز از ناحیه گردن به پایین فلج شدم (کوادری پلاژی). پس از بستری شدن در بیمارستان و گرفتن عکس MRI و CT SCAN و سایر آزمایشات دکترها تشخیص میلیت عرضی را دادند.
کد خبر: ۳۸۹۴۲۰

پس از حدود 2 هفته درمان‌های متناوب، روند بهبودی من آغاز شد. سپس در طول 11 ماه فیزیوتراپی و کار درمانی اکنون اندام سمت چپ من تقریبا بهبودی کامل پیدا کرده‌اند و دست راست من تقریبا بهبودی یافته (با قدرت عضلانی ضعیف)، لیکن پای راست من بهبودی اندکی یافته است، به طوری که در حال حاضر با عصا راه می‌روم. لطفاً در مورد آخرین پیشرفت‌های صورت گرفته در درمان ضایعات نخاعی (بخصوص بیماری‌های دمیلینه‌کننده اعصاب نخاعی) توضیحاتی بیان کنید.

بیماری میلیت عرضی یک بیماری التهابی در بخشی از نخاع است که علائم آن به سرعت و در عرض چند ساعت تا چند هفته می‌تواند بروز یابد. این بیماری ممکن است به تنهایی یا در زمینه بیماری‌های دیگر رخ دهد. برخی ویروس‌ها مانند هرپس سیمپلکس، هرپس زوستر، سیتومگال ویروس، اپشتین بار، کوکساکی و... نیز برخی باکتری‌ها مانند مایکوپلاسما پنومونی وتوبرکولوز و... می‌توانند در طناب نخاعی التهاب ایجاد کنند. برخی بیماری‌های اتو ایمنی نیز نظیر شوگرن، لوپوس، سارکوئیدوز و نیز بیماری‌هایی مانند ام‌اس و... نیز می‌توانند به طور نادر میلیت عرضی ایجاد کنند، اما معمولا هنگامی که دلیل آشکاری برای آن پیدا نمی‌شود آن را ایدیوپاتیک یعنی بدون دلیل خاص می‌دانند. به نظر می‌رسد، میلیت عرضی ایدیوپاتیک نتیجه عملکرد غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن علیه طناب نخاعی باشد. معالجات میلیت عرضی شامل تزریق داخل عروقی استروییدها (پردنیزولون)، ‌تعویض پلاسما (در صورت جواب ندادن به کورتون) فیزیوتراپی، کار درمانی و سایر درمان‌هایی که برای عوارض ناشی از بیماری مانند مشکلات روده‌ای، ادراری و... لازم است، می‌باشد. بیشتر افراد مبتلا به میلیت عرضی در نهایت بهبود نسبی را تجربه می‌کنند، اما میزان بهبود آنها بستگی به علت بیماری دارد. برای بیمارانی که بیماری آنها شروعی کند دارد، معمولا بهبودی بهتری را می‌توان پیش‌بینی کرد. امروزه پژوهش‌هایی در زمینه درمان قطعی بیماری‌های نخاعی انجام شده که بسیار امیدوارکننده است اما به دلیل آن که هنوز همه جنبه‌های آنها مورد تایید نیست و بیشتر آنها روی نمونه‌های انسانی انجام نگرفته و ثابت نشده است، در حال حاضر کاربردی نیستند.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها