سریال «ارمغان تاریکی» تا اینجای کار نشان داده که می‌تواند برای مخاطبان تلویزیون اثری پرکشش باشد. فیلمنامه سریال تعلیق‌های خوبی دارد. کارگردان و نویسنده سریال منتظر نمانده‌اند تا سریال مثلا به نیمه برسد و آنها بعد از معرفی شخصیت‌ها، گره‌افکنی را آغاز کنند. اتفاقا معرفی شخصیت‌ها با تعلیق آغاز می‌شود. مجید (آرش مجیدی) دانشجوی رشته عکاسی، جذب یکی از گروه‌های سیاسی قبل از انقلاب می‌شود.
کد خبر: ۳۸۵۴۹۲

اما رئیس گروه برای تایید او در گروه، مجید را مورد آزمایش سختی قرار می‌دهد و او از این آزمایش سربلند بیرون می‌آید. مجید نشان می‌دهد که تحمل شکنجه را دارد و اگر روزی به دام نیروی‌های ساواکی بیفتد، دیگر اعضای گروه را معرفی نمی‌کند. همین آزمایش کوچک اولین تعلیق‌های سریال ارمغان تاریکی را شکل داد و ثابت کرد که اگر مخاطبان این سریال را برای تماشا انتخاب کرده‌اند، باید با دقت همه قسمت‌های آن را تماشا کنند، چون شخصیت‌پردازی ارمغان تاریکی با روایت اتفاقات داستان همراه است و اگر قسمتی از سریال را نبینی، خط داستان را از دست خواهی داد. این ساختار و روایت یک حسن بزرگ برای سریال است، آن‌هم در دوره‌ای که بیشتر سریال‌های تلویزیونی چند قسمت اول خود را به معرفی تدریجی شخصیت‌ها اختصاص می‌دهند در حالی‌که در کلیت داستان هیچ اتفاق خاصی رخ نمی‌دهد.

یکی دیگر از نقاط قوت ارمغان تاریکی، بازیگرانی است که نقش‌های اصلی را بازی می‌کنند. آرش مجیدی، امیر آقایی و سودابه بیضایی تا اینجای کار خوب ظاهر شده‌اند. البته گریم هم به آنها در ایفای نقش‌هایشان کمک کرده است. مجیدی و آقایی تاکنون در نقش‌های مثبت و منفی زیادی بازی کرده‌اند، اما گریم ارمغان تاریکی آنها را کاملا به دهه 50 برده است.

یکی از مشکلاتی که معمولا سریال‌های تاریخ معاصر با آن مواجه هستند، لوکیشن و لوازم صحنه است که باید با سال‌های قبل از انقلاب مطابقت داشته باشد. مردم هنوز سال‌های دهه 50 را به خاطر دارند و اگر در سریالی طراحی صحنه و لباس ایرادی داشته باشد، خیلی زود به چشم مخاطبان سریال می‌آید و اعتماد آنها را از کل سریال کم می‌کند. اما ارمغان تاریکی تا اینجای کار، طراحی صحنه و لباس کم ایرادی داشته است. تلفن عمومی در این سریال زیاد دیده می‌شود و شخصیت‌های داستان از آن به عنوان وسیله ارتباطی استفاده می‌کنند. حالا دیگر اثری از تلفن‌های زرد رنگ و سکه‌ای که در قبل از انقلاب در سطح شهر زیاد بودند، دیده نمی‌شود و دیدن آنها در سریال ارمغان تاریکی، بینندگان این سریال را به گذشته‌هایی می‌برد که مردم برای یافتن یک 2 ریالی به چندین مغازه بقالی سر می‌زدند تا بتوانند از تلفن عمومی استفاده کنند. یکی دیگر از حسن‌های سریال‌های تاریخ معاصر به وجود آوردن حس نوستالژیک و خاطره بازی در مخاطبان است. شهرهای امروزی نسبت به گذشته خیلی تغییر کرده‌اند و دیگر نشانی از خاطرات گذشته نمی‌توان در آنها دید و سریال‌های تاریخی این امکان را به مردم می‌دهد تا با گذشته خود دیدار داشته باشند.

طاهره آشیانی/ گروه رادیو و تلویزیون

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها