درون ذهن را ببینید

به گزارش مهر، مغز و ذهن انسان همیشه یکی از پیچیده ترین ساختارها و مفاهیم برای شناسایی بوده و خواهد بود. عملکرد مغز، تغییراتی که در هنگام درک پدیده ها و یا به خاطر سپردن آنها در مغز به وجود می آید از مواردی هستند که همچنان دانشمندان را با خود درگیر نگه داشته اند.

ذهن چه شکلی دارد؟ پاسخ این سئوال را می توان در کتابی به نام «پرتره های ذهن» یافت، کتابی که توسط فردی به نام «کارل اسکونوور» و از میان تصاویری که برای قرنها برای مصور سازی ذهن به وجود آمده اند گرد آوری شده است.

پیاز بویایی: فیزیکدانی به نام «کامیلو گولگی» تکنیکی به نام واکنش سیاه را ابداع کرد که به آناتومی شناسان امکان می داد برای اولین بار نورونها را به صورت مجزا مشاهده کنند. در این شیوه با افزودن دی کرومات پتاسیم و نیترات نقره به نسج عصبی، به دلیل شکل گرفتن کریستال های کرومات نقره درون سلول ها، نورون ها به وضوح قابل مشاهده می شدند. گولگی از این شیوه برای ثبت نقشه های دقیق نورونی استفاده کرد که از نمونه های این نقشه ها می توان به پیازهای بویایی در سگ ها اشاره کرد. این تصویر درست در همان سالی به ثبت رسیده که تکنیک واکنش سیاه ابداع شده است. این شیوه در ادامه به شیوه گولگی مشهور شد و آغازی بر عصب شناسی مدرن به شمار می رود.

ژن Jam-B: شیوه گولگی امکان نقشه برداری از نورون های بافت های مرده را برای عصب شناسان به وجود می آورد ، از این رو تصویربرداری یا مصور ساختن نورونهای زنده و اتصالات آنها با یکدیگر مشکل ساز بودند تا زمانی که «داگلاس پراشر» برای اولین بار توانست توالی ژنتیکی پروتئین فلورسنت سبز رنگ عروس دریایی را در اوایل دهه 90 ارائه کند. پروتئین های فلورسنت در زیر نور آبی به رنگ سبز می درخشند و زمانی که به پروتئین های سلول های زنده دیگر جانداران وصل می شوند، می توانند مکان و فعالیت ژنها را آشکار کنند.

در تصویری که در بالا مشاهده می شود می توان تنها نورون های دارنده ژن Jam-B شبکیه چشم را به واسطه پروتئین های درخشان مشاهده کرد. نورون ها با کمک اتصالاتی به نام دندریتها به یکدیگر وصل شده اند که پالس های الکتریکی در آنها رد و بدل می شوند.

لکه های آنتی بادی: رشته های درخشان و زرد رنگ آکسون ها که وظیفه ارسال پیام های الکتروشیمیایی را به عهده دارند و  دانشمندان به منظور شناسایی مقصد این پیام ها از پادتن های برچسب داری که به واسطه فلورسنت های رنگی علامت گذاری شده اند، برای شناسایی و ردیابی سلولهای خاص و مورد هدف قرار دادن دقیق این سلول ها استفاده می کنند.

نورون های نخاعی: این تصویر با استفاده از میکروسکوپ الکترونی به ثبت رسیده است، پرتوی از الکترون ها سرتاسر سطح نمونه مطالعاتی را اسکن کرده و ردیاب ها مسیر الکترون ها را که بر روی سطح نمونه در نوسان هستند ، ردیابی می کنند تا به این شیوه شکل خارجی بافت را مصور کنند.

هیپوکامپ: برش مقطعی از هیپوکامپ موش در این تصویر ساختار درونی پیچیده این بخش از مغز را به خوبی آشکار می کند. نام این بخش از مغز به دلیل شباهتی که به اسب آبی دارد از زبان لاتین برگرفته شده است. در این تصویر سلول های عصبی هیپوکامپی به شکل دایره های کوچک و رنگی دیده می شوند و بخش بالایی تصویر نشان دهنده قشر تازه مخ است.

قشر تازه مخ: تصویر پر جزئیاتی از قشر تازه مخ موش، بخشی که مسئول رفتارهای شناختی از قبیل هشیاری و درک فضایی است. در این تصویر می توان بخشهای افقی را در پس سلول های نورونی در پیش زمینه مشاهده کرد. الگوهای نور و تاریکی در پس زمینه نشان دهنده لایه های مختلف سلول است. اطلاعات احساسی ابتدا به بخش نوارهای تاریک در بخش بالایی تصویر رسیده و سپس با کمک نورونها به بخشهای دیگر غشای مغز می روند.