استادان اقتصاد و بزرگمردان ریاست جمهوری

1- نفس نگاشتن نامه جمعی از استادان و مدرسین علوم اقتصادی خطاب به کاندیداهای محترم ریاست جمهوری در خصوص مسائل مربوط به مدیریت کلان کشور، حاکی از آن است که علوم اقتصادی،  دارای برترین جایگاه در مدیریت کلان و سیاستگذاری‌های اجرایی کشور است؛ درد و درمان‌شناسی در مدیریت منابع همچنین مدیریت کلان بخش‌های تولید و توزیع به موازات ارائه و اجرای سیاست‌های مربوط به مصرف، مختص دانشمندان علوم اقتصادی است. چه نیک و مبارک خواهد بود که پس از تشکیل دولت جدید، این رویه عرف شود که جامعه مهندسان به ساخت و تولید، جامعه پزشکان به بهداشت و درمان،  جامعه ورزشکاران به مدیریت مسائل ورزشی و قس علیهذا بپردازند.

2- آنچه به آن اشاره شد، منافی آن نیست که آن دسته از بزرگمردان ریاست جمهوری که دانش آموخته علوم اقتصادی نیستند، از اظهار نظر صریح نسبت به مسائل اقتصاد کشور خودداری کنند، که اگر چنین کنند جای سوال و ایراد است. با این حال، به نظر می‌رسد این اظهارنظرها به دو بخش قابل تفکیک می‌باشد:

الف) اظهارنظرهایی که برخاسته از نظرات، انگاره‌ها و آرمان‌های شخصی بزرگمرد کاندیدای ریاست جمهوری و برگرفته از شاکله شخصی، نبوغ فردی، توانمندی فکری و تجربیات اجرایی گسترده کاندیدای صالح ریاست جمهوری است که بیان این اظهارنظرها بحق و متضمن وعده‌های ایشان است که پس از تکیه زدن بر مسند ریاست جمهوری، شخص ریاست محترم جمهور به عنوان مطالبات نظام، موظف به محقق ساختن آن خواهد بود. ب) اما آن بخش از وعده‌های اقتصادی که در قالب عدد و رقم و برنامه‌های راهبردی کاندیدای ریاست جمهوری می‌آید، بلاتردید باید برخاسته از کار مستند گروه متخصصان و دانش آموختگان اقتصادی تیم همراه وی باشد که پس از انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور، به عنوان مطالبات مردمی موظف به محقق‌سازی آن خواهد بود.
مطالبات اقتصادی نظام، مطالبات مردمی است و مطالبات اقتصادی مردمی نیز از مطالبات نظام است، با این تفاوت که در بخش مطالبات نظام، رئیس‌جمهور منتخب موظف است در تعامل مستقیم با رهبر معظم، به محقق سازی آن مبادرت ورزد و در مطالبات مردمی، این مهم در تعامل مستقیم با مجلس شورای اسلامی و خیل عظیم مردم، تبلور می‌یابد.

3- غور در متن و محتوای این نامه و تبیین و تحلیل آن، هدف اصلی از نگارش این یادداشت نیست اما در عین حال پس از مطالعه دقیق این نامه، جای یک شکوه و مطالبه جدی از استادان دلسوز و فرهیخته باقی می‌ماند. این مطالبه بزرگ، ریشه در پیام  نوروزی و بیانات ارائه شده رهبر فرزانه و حکیم انقلاب اسلامی ایران در مشهد مقدس و استان عزیز کردستان دارد که ایشان، آرمان و بلوغ اقتصادی کشور را در حداقل یک دهه آینده بصراحت ترسیم  و تبیین و ابلاغ کرده‌اند.  آرمان «توسعه، پیشرفت و عدالت» آرمانی است که بار اصلی تدوین راه نگار (Road Map) آن، بر عهده دانشمندان بزرگ اقتصادی کشور خواهد بود. البته نگارنده خود واقف به عظمت و گستردگی این حرکت عظیم است اما جا داشت که در بندهای ارائه شده در این نامه وزین، بند یا بندهایی از آن به دغدغه استادان مزبور نسبت به ایجاد تحولات لازم در بخش دستوری علوم اقتصادی اختصاص می‌یافت. بخشی که در تحلیل نهایی متضمن حرکت آگاهانه و برنامه‌ریزی شده برای دستیابی به اقتصاد متعالی است که در آن، اقتصاد در پی عدالتی است که در بردارنده پیشرفت و توسعه است و به دنبال توسعه‌ای خواهد بود که همراه با تحقق عدالت اسلامی است؛ قله این حرکت و صد البته با تمهید سایر لوازم آن، طراحی و اجرای نظام نوین اقتصاد اسلامی در کشور در وهله اول و ارایه آن به جهان، در وهله بعدی خواهد بود.