برای تقریبا 20 سال وقتی می‌خواستند به بی‌ثمر بودن تلاش‌های بین‌المللی در مبارزه با تولید بهفرآوری و قاچاق مواد مخدر اشاره کنند به فرضیه بادکنکی اشاره می‌کردند. در قالب این تئوری تحت کنترل درآوردن کشت‌وفرآوری خشخاش،‌ کوکا، ماریجوانا و حشیش غیرممکن است چرا که مثلا وقتی سطح زیرکشت کوکا در بولیوی کاهش می‌یابد کشت این محصول در پرو به شکل قابل توجهی افزایش می‌یابد و امحای مزارع کوکا در پرو موجب می‌شود قاچاقچی‌ها فعالیت خود را بر کلمبیا متمرکز کنند. فرقی نمی‌کند به کجای بادکنک فشار وارد شود چون حجم هوای داخل آن در عمل تغییر نکرده و کاهش پیدا نمی‌کند. وقتی باراک اوباما، رئیس‌جمهور ایالات‌متحده اواخر هفته گذشته در مسیر عزیمت به ترینیدادوتوباگو برای دیدار از مکزیک راهی مکزیکوسیتی، پایتخت این شهر شد بیش از هر چیز به دنبال گشودن فصلی تازه در جنگ با قاچاق مواد مخدر در آمریکای‌شمالی بود.
کد خبر: ۲۴۸۰۴۵

او در حالی خاک آمریکا زل با هدف شرکت در اجلاس سران کشورهای آمریکا ترک کرد که مشاورانش محدودیت‌های فرضیه بادکنکی را به او یادآور شده بودند. هرچند دولت آمریکا برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به بازار اغواکننده این کشور پایه‌‌گذار مبارزه با مواد مخدر در قاره آمریکا بود و بخش اعظم هزینه‌های این جنگ در 4 دهه گذشته را تامین کرد لیکن این جنگ نه در خاک آمریکا که در قلمرو کشورهای آمریکای‌لاتین و به قیمت خون مردم کشورهای این منطقه دنبال شده است.

آمریکا‌یی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که دوران اعتبار فرضیه بادکنکی به سر رسیده است. تجارت موادمخدر در قاره آمریکا بی‌شباهت به نحوه عملکرد ویروس ایدز بی‌شباهت نیست. هرجا که این ویروس حضور داشته باشد تمامی بدن تحت‌الشعاع این ویروس مرگبار قرار می‌گیرد. درست به‌سان این ویروس با سلاح‌های متعارف نمی‌‌توان به جنگ قاچاق موادمخدر رفت.

برای مثال کافی است نگاهی به کلمبیا، کشوری که بیش از سایر کشورهای منطقه با این مشکل دست به گریبان است، بیندازیم. دهه‌های متمادی است که دولت کلمبیا در تلاش است کارتل‌های قاچاق موادمخدر و شبه‌نظامیان چپگرای این کشور موسوم به فارک  را ریشه‌کن کند. این تلاش به شکل‌گیری ائتلافی نانوشته و پنهان بین کارتل‌های قاچاق موادمخدر و شورشی‌ها منجر شده است.

دولت بیل‌ کلینتون، رئیس‌جمهور پیشین ایالات‌متحده در سال 2000 میلادی سعی کرد با اجرای طرحی 3/1 میلیارد دلاری موسوم به <برنامه کلمبیا» در این جنگ به یاری دولت کلمبیا بشتابد. ارتش کلمبیا به یمن همین کمک لطماتی جدی به شورشی‌ها وارد آورد اما در عمل هیچ کاری برای مقابله با کارتل‌های قاچاق موادمخدر انجام نشد و آمارهای مربوط به تولید و استعمال مواد افیونی از این کشور به سمت آمریکای شمالی ثابت مانده است.  دفتر موادمخدر و جنایت سازمان ملل در سال 1998 میلادی حجم مواد افیونی قاچاق شده از کلمبیا به خارج را 600 تن برآورد کرده بود که ده‌‌سال بعد هم آمارها از انتقال همین حجم موادمخدر به خارج از کلمبیا حکایت داشت. به همین سیاق اختصاص بودجه‌های سنگین برای مبارزه با این بیماری در پرو و بولیوی هم بی‌‌ثمر بود. اگرچه ایجاد تیم‌های مبارزه با موادمخدر در بولیوی به عنوان کشوری که مناطق دورافتاده‌اش قطب تولید کوکائین بودند به رسیدن آمار تولید به صفر منجر شد لیکن با آغاز دهه 90 کشت کوکا و تولید کوکائین در این کشور احیا شد و پس از سال 1994 کشت کوکا به قدری در این کشور شایع شد که تا نواحی حومه‌ای اطراف لاپاز، پایتخت هم رسید.

منبع: فارین افرز

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها