میلیونر زاغه‌نشین‌ و رونق ‌توریسم‌

فیلم میلیونر زاغه‌نشین، برنده اسکار 2009 پس از شهرت و بحث‌های جنجالی در عالم سینما این‌بار در زمینه توریسم فقر و اخلاقیات توریسم نیز جنجال آفرین شده است.

به گزارش یو اس ای تودی، نمایش و شهرت جهانی فیلم میلیونر زاغه‌نشین که نمایشی از زندگی مردم و کودکان فقیر در یکی از فقیرترین و پرجمعیت‌ترین مناطق جهان را درخود دارد؛ سبب شده توریسم بمبئی که به ویژه پس از حوادث تروریستی هتل تاج محل دچار افت شدیدی شده بود، دوباره رونق بگیرد. جذابیت و شهرت این فیلم، نوعی از توریسم فقر را در این شهر بزرگ هند بیش از پیش گسترش داده است.

این درحالی است که نمایش اولیه این فیلم در بمبئی خشم بسیاری از مردم و سکنه این زاغه‌نشین‌ها را که بالغ بر یک میلیون نفر برآورد می‌شود، برانگیخته بود. این افراد را یک میلیون نفر سکنه‌ای که در منطقه‌ای بسیار کوچک (کوچکتر از پارک مرکزی نیویورک) با حداقل امکانات، زندگی می‌کنند؛ تشکیل می‌دهند.

بنابه همین گزارش؛ شهرت روزافزون و موفقیت بیشتر این فیلم با راه‌اندازی تورهای گردشگری ویژه‌ای باعنوان «سفر و تورهای واقعیت» که سبب رشد و رونق تجارت این منطقه ازجمله توریسم شده؛ همراه شده است. این تورها سبب جذب بیش از 15 توریست در روز به این زاغه‌نشین‌ها می‌شود که با راهنمایی تورگردان‌ها از این مناطق بازدید می‌کنند.

 «کریس وی» یکی از بنیانگذاران «تورهای واقعی» برآورد کرده است که میزان فروش بلیت این تورها که همچنان رو به افزایش است، از زمان نمایش فیلم میلیونر زاغه‌نشین 25 درصد افزایش یافته است.

وی در این ارزیابی، بهبود مجدد و افزایش تدریجی تعداد توریست‌های بمبئی را که پس از حملات تروریستی و مرگ 170 نفر در ماه نوامبر2008 در بمبئی کاهش شدیدی داشته، مدنظر قرار داده است.

او با اشاره به اینکه فیلم میلیونر زاغه‌نشین نقش مهمی در افزایش و بهبود بازار توریسم هند داشته؛ می‌گوید:« در هند برخی معتقدند که این فیلم نوعی وقیح‌نگاری یا نمایش بی‌پرده از وقاحت فقر است اما این طرز تلقی‌ها به‌دلیل بدفهمی از هدف اصلی از این تلاش‌هاست که قصد دارد تصویر منفی از این مناطق را تصحیح کند و صنعت و جامعه را رشد دهد.»

این تورها یعنی «تورهای واقعیت» هزینه‌ای بالغ بر 10یا 20 دلار برای هر فرد دارد که بسته به مدت زمان تور کم یا زیاد می‌شود.

بخشی از درآمد این تورها نیز پس از کسر مالیات صرف امور خیریه محلی می‌شود.

بمبئی یکی از چند مقصد گردشگری از نوع فقر است که اصطلاحا به  «پوریسم» شهرت دارد.

در دهلی‌نو بیناد غیرانتفاعی «سلام باالاک» تورهایی را با تمرکز بر زندگی کودکان ساکن در نزدیکی ایستگاه راه‌آهن این  شهر هدایت می‌کند. این نوع تورها در نواحی خاصی از نایروبی و ژوهانسبورگ نیز وجود دارد. در نیواورلئان امریکا نیز برخی کمپانی‌ها به ارائه تورهایی باعنوان «پس از توفان کاترینا» دست زدند.

«جف گرین والد» مدیر اجرایی موسسه اخلاقیات سفر می‌گوید:« اگر کسی واقعا با هدف آگاهی و یادگیری و با تمایل به عدالت اجتماعی در این تورها شرکت کند، تجربه شرکت در این تورها می‌تواند بسیار مفید و ارزشمند باشد. تجربه‌ای که سبب بازشدن چشم‌ها و نگرش‌ها و حتی شاید تغییر رفتارها و زندگی شود. در غیر این صورت دیدار از این مناطق فقیرنشین تفاوت اندکی با بازدید از یک باغ‌وحش دارد.»

وی می‌افزاید:« هدف اصلی از برگزاری این تورهاو تشویق مردم به شرکت در آن، ایجاد ارتباط متقابل است. هدف آن است که توریست‌ها از نزدیک با مردم و سکنه این مناطق صحبت کنند و احساسی نزدیک‌تر نسبت به نحوه و شرایط زندگی آنان بدست آورند در غیر این صورت چیزی شبیه به نمایش مردم ورشکسته و زیان‌دیده در یک استادیوم عمومی نخواهد بود.»

خبرگزاری میراث فرهنگی