سفری شیرین با دیابت‌

یخ‌زدگی انسولین در از دست دادن کارآیی این دارو موثر است و از آنجایی که درجه حرارت محل بار هواپیما غالبا زیر صفر است از این‌رو مسافرانی که هواپیما را برای سفر خود انتخاب می‌کنند باید انسولین را در کابین هواپیما نگهداری کنند.

به بیمارانی که مصرف‌کننده قرص دیابتی هستند، توصیه می‌شود مواد شیرین کننده و میان وعده برای چند روز از قبیل میوه و یا ساندویچ کوچک به همراه یک بطری آب آشامیدنی به همراه داشته باشند.

چنانچه بیماران دیابتی حین سفر به عارضه تهوع دچار شوند باید داروهای لازم برای رفع سرگیجه و تهوع را به همراه داشته باشند. صرف یک یا دو وعده غذایی عادی (نه ویژه دیابتی‌ها) تاثیر چندانی در افزایش قند خون نخواهد گذاشت.

پای بیماران دیابتی نباید تحت فشار باشد و چنانچه سفر با خودروی سواری انجام می‌گیرد برای جلوگیری از لخته شدن خون باید هر 2 ساعت یکبار اتومبیل شخصی متوقف و چند دقیقه قدم زده و حرکات چرخشی روی مچ پا و حرکات کششی ورزشی را در پا داشته باشند.

بیماران دیابتی باید از پیاده‌روی بدون پوشش مناسب پا در مناطق گرمسیر جدا خودداری کنند. بیماران دیابتی به علت نوروپاتی، فاقد حس درد در اندام‌های انتهایی هستند از این‌رو بدون هرگونه احساس دردی به زخم‌های شدید و عمقی دچار خواهند شد.

بیماران دیابتی، نیازمند شستشو  و وارسی دقیق روزانه پا هستند، چنانچه ترک یازخمی در ناحیه پای بیماران دیابتی وجود داشته باشد، باید از کرم مرطوب‌کننده استفاده کنند، اما برای جلوگیری از بروز قارچ نباید از کرم مرطوب کننده درلابه‌لای انگشتان پا استفاده شود.

سفر‌های خارجی‌

رعایت برخی نکات از سوی بیماران در سفر به دیگر کشورها الزامی است. مثلا در سفر به کشوری  نظیر عربستان، نیازی به ایجاد تغییر در میزان دوز انسولین نیست.

در سفر به کشورهای همسایه و اروپایی نظیر آلمان و فرانسه با اختلاف ساعت کمتر از 2 ساعت بین کشور مقصد تا ایران نیازی به تغییر خاص نیست، اما چنانچه این اختلاف زمانی طولانی‌تر باشد باید به دوز و وعده تزریق انسولین اضافه شود.

از آنجایی که طول روز در کشورهای شرقی کوتاه‌تراست از این‌رو نیاز به تغییر میزان مصرف انسولین، قرص و کربوهیدرات است.

بیماران دیابتی در سفرهای خارجی باید دست کم توانایی بیان این‌ که من دیابتی هستم و به قند نیاز دارم را داشته باشند.

وجود کیف یخ و یا فلاسک حاوی یخ در سفر به مناطق گرمسیر برای نگهداری انسولین الزامی است و باید از تماس مستقیم انسولین با کیسه یخ خودداری شود.

با افزایش درجه حرارت میزان جذب انسولین افزایش می‌یابد، به این ترتیب با جذب سریع‌تر انسولین از محل تزریق سبب افت قندخون می‌شود از این رو باید مرتبا با فاصله زمانی کوتاه، قندخون اندازه‌گیری شود. به بیماران دیابتی توصیه می‌شود که در سفر به مناطق گرمسیر از قرارگیری در معرض نور آفتاب خودداری و به میزان فراوان مایعات بنوشند.

چنانچه بیمار دیابتی حین سفر به بیماری‌های عفونی نظیر سرماخوردگی دچار شوند باید تعداد دفعات کنترل قند و مصرف مایعات به شکل سوپ، آب میوه و شیر افزایش ‌یابد.

راننده دیابتی‌

در حملات شدید و مکرر افت قند خون و بروز عوارضی چون سرگیجه، تپش قلب و لرزش دست باید از رانندگی خودداری شود، در نوعی از افت قندخون بیمار بدون علائم هشداردهنده به طور ناگهانی به کاهش سطح هوشیاری دچار می‌شود بنابراین این افراد باید از رانندگی خودداری کنند.

برای خودداری از افت قندخون حین رانندگی، بیماران باید قبل از شروع از میان وعده مناسبی استفاده کنند و چنانچه حین رانندگی دچار علائم افت قند نظیر سرگیجه شدند، بلافاصله خودرو را متوقف کنند و بدون پیاده شدن از ماشین یک ماده شیرین نظیر قند، نبات، بیسکویت یا آبمیوه به مصرف برسانند و 20 دقیقه پس از بهبودی و یا پس از رسیدن میزان قندخون به 110 به رانندگی خود ادامه دهند.

باید اسم و مشخصات اصلی بیمار به همراه یک شماره تماس روی کارت درج شده باشد تا در صورت بروز حملات افت قند، امکان برقراری تماس با همراهان بیمار وجود داشته باشد.