الف- ما با اطمینان زیاد قضاوت میکنیم که در پائیز سال 2003 تهران برنامه تسلیحات هستهای خود را متوقف کرد (پاورقی 1) ما همچنین با اطمینان متوسط و زیاد ارزیابی میکنیم که تهران همچنان گزینه توسعه تسلیحات هستهای را در سطح حداقل دنبال میکند. برداشت ما با اطمینان زیاد این است که این توقف و اعلامیه تهران مبنی بر تصمیم آن برای تعلیق برنامه غنیسازی اورانیوم و امضای پروتکل الحاقی به توافقات پادمان معاهده منع گسترش تسلیحات هستهای در درجه اول در واکنش به بازرسیهای بینالمللی و فشارهایی بوده است که بخاطر افشای فعالیتهای هستهای اعلام نشده پیشین ایران بر این کشور وارد شده بود.
- ما با اطمینان زیاد ارزیابی میکنیم که تا پائیز 2003 نهادهای نظامی ایران تحت هدایت حکومت مشغول توسعه تسلیحات هستهای بودهاند.
- ما با اطمینان زیاد قضاوت میکنیم که توقف این برنامه دستکم برای چندین سال دوام یافته است. به هر حال، بخاطر کاستیهای اطلاعاتی که در دیگر بخشهای این برآورد به آن اشاره شده وزارت انرژی و شورای اطلاعات ملی تنها با اطمینان متوسط ارزیابی میکنند که توقف این فعالیتها بیانگر توقف در کل برنامه تسلیحات هستهای ایران است.
- ما با اطمینان متوسط ارزیابی میکنیم که تهران برنامه تسلیحات هستهای خود را تا اواسط سال 2007 از سر نگرفته اما نمیدانیم که مقاصد کنونی آن توسعه تسلیحات هستهای است یا خیر.
- ما همچنان با اطمینان متوسط و زیاد ارزیابی میکنیم که ایران در حال حاضر دارای سلاح هستهای نیست.
- تصمیم تهران به توقف برنامه تسلیحات هستهای نشان دهنده این امر است که این کشور اراده کمتری برای توسعه تسلیحات هستهای نسبت به آنچه که از سال 2005 پیشبینی میکردیم، دارد. ارزیابی ما این است که این برنامه در درجه اول بخاطر فشارهای بینالملل متوقف شده است و این امر نشانه آن است که تهران بیش از آن چه که ما پیشتر تصور کردهایم، تحت تاثیر این فشارها است.
ب- ما با اطمینان اندک ارزیابی میکنیم که ایران ممکن است دستکم برخی از مواد شکافتپذیری را وارد کرده باشد که میتوان آنها در تسلیحات هستهای به کار برد. ما نمیتوانیم این امر را منتفی بدانیم که ایران بتواند در آینده یک سلاح هستهای و یا مواد شکافتپذیر کافی برای تولید آن را از خارج از کشور به دست نیاورد. بجز دستیابی از این طریق، اگر ایران بخواهد که سلاح هستهای داشته باشد نیاز است که میزان کافی از مواد شکافتپذیر را به صورت بومی تولید کرده و برداشت ما با اطمینان زیاد این است که این کشور تاکنون این کار را نکرده است.
ج- ما ارزیابی کردهایم که غنیسازی با استفاده از سانتریفیوژ روشی است که ایران احتمالا میتواند مواد شکافتپذیر اولیه را برای تسلیحات خود تولید کند البته در صورتی که تصمیم به این کار گرفته باشد. ایران با وجود ادامه توقف برنامه تسلیحات هستهای، در ژانویه 2006 فعالیتهای سانتریفیوژی اعلام شده خود را از سرگرفت. ایران در سال 2007 و پیشرفت مهمی در نصب سانتریفیوژها در نطنز به دست آورد اما برداشت ما با اطمینان متوسط این است که این کشور هنوز با مشکلات فنی در عملکرد آنها مواجه است.
- ما با اطمینان متوسط نتیجه میگیریم زودترین زمان ممکن برای ایران که بتواند از نظر فنی توانایی تولید اورانیوم با غنای بالا برای یک سلاح هستهای را داشته باشد اواخر سال 2009 است اما این امر بسیار بعید به نظر میرسد.
- برداشت ما با اطمینان متوسط این است که ایران ممکن است از نظر فنی قادر به تولید اورانیوم با غنای بالای کافی برای تولید سلاح طی سالهای 2010 الی 2015 باشد (برداشت سازمان INR [وابسته به وزارت خارجه آمریکا] این است که بعید است ایران بتواند تا قبل از سال 2013 به این توانایی دست پیدا کند زیرا همانگونه که پیشبینی میشد مشکلات فنی و برنامهای پیش آمده است). همه نهادها به این تشخیص رسیدهاند که امکان این امر وجود دارد این توانایی حتی پس از سال 2015 به دست آید.
د- نهادهای ایرانی به توسعه تواناییهایی ادامه می دهند که میتواند در صورت تصمیمگیری لازم، برای تولید تسلیحات هستهای به کار روند. به عنوان مثال، برنامه غنیسازی اورانیوم غیرنظامی ادامه دارد. ما همچنین با اطمینان زیاد ارزیابی کردهایم که از پائیز 2003 ایران تحقیقاتی را برای توسعه پروژههایی که کاربرد تجاری و متعارف دارند انجام داده است که برخی از آنها میتوانند همچنین کاربرد محدود در زمینه تسلیحات هستهای داشته باشند.
ه- ما اطلاعات کافی برای قضاوت در این باره در اختیار نداریم که آیا تهران تمایل به ادامه توقف برنامه تسلیحات هستهای خود برای مدت نامعلوم دارد یا خیر با این حال این کشور مشغول اندیشه درباره راهکارها است و یا (اطلاعات کافی درباره این امر در اختیار نداریم) که این کشور مهلت زمانی مشخصی و معیارهایی برای آغاز مجدد این برنامه تدوین کرده یا خیر.
- ارزیابی ما این است که ایران در واکنش به فشارهای بینالمللی برنامه خود را در سال 2003 متوقف کرده است و این امر نشان میدهد که تصمیمات تهران بر اساس حساب و کتاب سود و زیان است تا اینکه دستیابی به سلاح را به هر قیمت سیاسی، سیاسی و نظامی بخواهد. در عوض، این امر نشان میدهد برخی از تهدیدهای متعدد و تشدید بازرسیهای بینالمللی و فشارها در کنار فرصتهایی که پیش روی ایران برای رسیدن به اهداف امنیتی و حیثیتی و به عبارت دیگر توسعه نفوذ منطقهای وجود دارد، در صورتی که از نظر سران ایران محکم باشد. آنگاه ممکن است تهران را به ادامه توقف برنامه هستهای وادارد.
- ما با اطمینان متوسط ارزیابی میکنیم که ترغیب سران ایران برای صرفنظر کردن از توسعه نهایی تسلیحات هستهای با توجه به ارتباطی که سران ایران میان توسعه تسلیحات هستهای و اهداف مهم امنیت ملی و سیاست خارجی بخصوص مشکل قائل هستند، دشوار است. با توجه به این که ایران دستکم از اواخر دهه 80 تا 2003 برای توسعه چنین تسلیحاتی تلاشهای قابل توجهی انجام دادند از نظر ما تنها تصمیمات سیاسی ایرانیها برای دست برداشتن از اهداف توسعه چنین تسلیحاتی میتواند مانع ایران از دستیابی نهایی به تسلیحات هستهای شود و چنین تصمیمی ذاتا9 برگشتپذیر است.
و- ما با اطمینان متوسط ارزیابی کردهایم ایران ممکن است از تاسیسات سری نه مراکز هستهای اعلام شده خود برای تولید اورانیوم با غنای بالا استفاده کند. نشانههای فزاینده اطلاعاتی نشان میدهد که ایران در فعالیتهای سری تبدیل اورانیوم و غنیسازی آن وارد شده است اما برداشت ما این است که این تلاشها شاید در سال 2003 متوقف شده باشد و این تلاشها احتمالا9 دستکم تا اواسط 2007 از سرگرفته نشده است.
ز- برداشت ما با اطمینان زیاد این است که ایران از نظر فنی قادر نیست پلوتونیوم کافی را برای تولید سلاح تا سال 2015 بازفرآوری کند.
ح- ما با اطمینان بالا ارزیابی میکنیم که ایران توانایی فنی،علمی و صنعتی لازم را در صورتی که تصمیمی در این رابطه اتخاذ کند، در اختیار دارد.
تفاوتهای مهم میان برداشتهای مهم مندرج در برآورد کنونی از برنامه هستهای ایران و ارزیابی پیشین در ماه می 2005
برآورد جامعه اطلاعاتی سال 2005:
با اطمینان زیاد ارزیابی میشود که ایران در حال حاضر با وجود تعهدات بینالمللی و فشارهای بینالمللی مصمم به توسعه تسلیحات هستهای است اما ارزیابی نکردهایم تصمیم ایران برگشت ناپذیر باشد.
برآورد اطلاعات ملی سال 2007:
با اطمینان زیاد اعلام میشود که تهران در پائیز 2003 برنامه تسلیحات هستهای خود را متوقف کرده و با اطمینان زیاد قضاوت میشود که این توقف دستکم به مدت چندین سال ادامه داشته است. وزارت انرژی و شورای اطلاعات ملی اطمینان متوسطی به این دارند که توقف این فعالیتها نشان دهنده توقف کل برنامه هستهای ایران باشد. با اطمینان متوسط ارزیابی می شود که تهران برنامه هستهای خود را تا اواسط سال 2007 از سرنگرفته است. ما از مقاصد کنونی هستهای ایران برای توسعه تسلیحاتی خبر نداریم. با اطمینان زیاد برداشت میکنیم که توقف این برنامه در درجه اول بخاطر تشدید بازرسیهای بین المللی و فشاری بوده که پس از افشای فعالیتهای اعلام نشده هستهای ایران اعمال شد. با اطمینان زیاد و متوسط ارزیابی میشود که تهران گزینه توسعه تسلیحات هستهای را در میزان اندک مدنظر دارد.
ما اطمینان متوسطی در پیشبینی زمان ساخت احتمالی بمب از سوی ایران داریم. ما آن را تا اوایل و یا اواسط دهه بعد بعید میدانیم.
برآورد سال 2005:
ما اطمینان متوسطی در پیشبینی این امر داریم که ایران احتمالا9 خواهان ساخت بمب اتمی است. ما ارزیابی میکنیم که بعید است تا اوایل الی اواسط دهه آینده به این امر دست پیدا کند.
برآورد اطلاعات ملی 2007:
برداشت ما با اطمینان متوسط آن است که زودترین زمان ممکنی که ایران از توانایی فنی تولید اورانیوم با غنای بالای کافی برای تولید بمب دست پیدا کند در اواخر 2009 است اما این امر بعید است. برداشت ما با اطمینان متوسط آن است که شاید ایران بین 2010 الی 2015 از توانایی فنی برای تولید اورانیوم با غنای بالا برای تولید سلاح برخوردار خواهد بود. (برداشت سازمان INR [وابسته به وزارت خارجه آمریکا] این است که بعید است ایران بتواند تا قبل از سال 2013 به این توانایی دست پیدا کند زیرا همانگونه که پیشبینی میشد مشکلات فنی و برنامهای وجود دارد).
برآورد جامعه اطلاعاتی سال 2005:
ایران تا پایان این دهه قادر خواهد بود مقدار کافی از مواد شکافتپذیر برای سلاح تولید کند در صورتی که بتواند پیشرفت سریع و موفقی به نسبت آنچه که تاکنون شاهد بودهایم، داشته باشد.
برآورد اطلاعات ملی 2007:
برداشت ما با اطمینان متوسط آن است که زودترین زمان ممکن که ایران بتواند از نظر فنی اورانیوم با غنای بالای کافی برای تولید بمب داشته باشد در اواخر 2009 است اما این امر بسیار بعید است.
پاورقی 1: در تدوین این برآورد منظور ما از برنامه تسلیحات هستهای فعالیت ایران در زمینه تسلیحات و طراحی سلاح هستهای و فعالیت سری تبدیل اورانیوم و غنیسازی اورانیوم است و منظور ما فعالیت اعلام شده غیرنظامی ایران در زمینه تبدیل و غنیسازی اورانیوم نیست.