تکرار الگوی سرکوب صدای حقیقت

براساس قوانین بینالمللی در شرایط جنگی، خبرنگاران و کارکنان رسانهای غیرنظامی که در مأموریتهای حرفهای در مناطق مخاصمه حضور دارند، بهعنوان غیرنظامی شناخته میشوند و مورد حمایت قرار میگیرند. به این معنا که حتی در بستر جنگ، رسانهها حق دارند فعالیت داشته باشند و هیچ نیرویی مجاز به هدف قرار دادن آنها نیست، مگر در شرایطی خاص که آنها خود بهصورت مستقیم به اقدامات نظامی دست بزنند؛ شرطی که هرگز درباره صداوسیمای ایران صدق نمیکند.رسانهها در عصر حاضر نه فقط ابزار اطلاعرسانی هستند بلکه نقش بنیادینی در شکلگیری افکار عمومی و افشای جنایت دارند. خاموشکردن صدای رسانه، خاموش کردن وجدان جهانی است. رژیم اسرائیل با هدف قرار دادن رسانهای مانند صداوسیما، نه یک نهاد بلکه یک ملت را هدف گرفته است.برای درک بهتر میتوان به شهادت ۲۱۰ نفر از اصحاب رسانه در جنگ جاری علیه غزه اشاره کنیم. از آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۲۳، رژیم برای مخدوش کردن روند اطلاعرسانی اقدام به حمله به خبرنگاران و گروههای خبری کرده که به گفته فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران، جنگ غزه را به مرگبارترین جنگ تاریخ برای خبرنگاران تبدیل کرده است که نمونه ایرانی و فلسطینی آن حذف روایت غالب و میدانی، سانسور درد مردم و انحصار روایت در دست رژیم اشغالگر است. ایران در سالهای اخیر با گسترش فعالیت رسانهای در سطح منطقه و جهان، به یکی از صداهای مستقل در نظم رسانهای جهانی بدل شده است. صداوسیما با شبکههایی مانند پرستیوی، العالم و الکوثر، بارها روایتهای متفاوت و مستقل از آنچه رسانههای غربی پخش میکنند، به جهانیان بهویژه در جنگها بین رژیم و مقاومت غزه، لبنان و بحرانهایی همچون سوریه و جنگ یمن ارائه داده است. برای رژیم اسرائیل که به پشتوانه قدرت رسانههای غربی و نفوذ لابیها به سانسور اخبار و تحریف حقیقت عادت دارد، چنین صدایی تحملناپذیر است. هدف قرار دادن رسانهها در این چارچوب، تلاشی برای خاموش کردن جریان غالب رسانهای است.اگر جامعه جهانی بهویژه رسانهها و چهرههای رسانهای ویژه در سراسر جهان در برابر هدف قرار گرفتن رسانهها در غزه سکوت نمیکردند، شاید رژیم جسارت حمله به مرکز رسانهای ایران را نداشت. اکنون وظیفه همه فعالان رسانهای، نهادهای حقوقبشری، خبرنگاران آزاد و دولتهای مستقل است که با محکوم کردن این رویکرد خطرناک، از استقلال رسانهها دفاع کنند. حمله به صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، حمله به اصل آزادی بیان و اطلاعرسانی است که اگر امروز این حمله با سکوت مواجه شود، فردا نوبت هر رسانه مستقلی در هر جای جهان خواهد بود.