با دکتر علی‌اصغر احمدی، مدیر رادیو ورزش درباره ویژگی‌ها و افق‌های پیش روی این شبکه پرشنونده گفت‌وگو کردیم

صدای نخست ورزش بانوان

گزارش‌های ورزشی در رادیو ورزش از آن رو پرمخاطب است که هم فوتبال را مدنظر دارد و هم سایر رشته‌های ورزشی را؛ پرداختن به ورزش بانوان هم در این بخش مخاطبان خاص خودش را پیدا کرده است. این البته بخشی از محتوایی است که این رادیوی پرشنونده به مخاطبانش ارائه می‌کند.
گزارش‌های ورزشی در رادیو ورزش از آن رو پرمخاطب است که هم فوتبال را مدنظر دارد و هم سایر رشته‌های ورزشی را؛ پرداختن به ورزش بانوان هم در این بخش مخاطبان خاص خودش را پیدا کرده است. این البته بخشی از محتوایی است که این رادیوی پرشنونده به مخاطبانش ارائه می‌کند.
کد خبر: ۱۵۰۱۳۸۰
 
رادیو ورزش در دیگر برنامه‌های خود هم تلاش دارد ضمن تقسیم عادلانه سهم هر رشته ورزشی مبتنی بر مخاطبان آن رشته، تحلیل‌های کارشناسانه‌ای درباره آنها ارائه کند و در این راستا از پیشکسوتان و ریش‌سفیدان به بهترین نحو استفاده می‌کند. دکتر علی‌اصغر احمدی سال‌هاست در رادیو و تلویزیون مشغول فعالیت بوده و تخصص در حوزه برنامه‌سازی و سواد رسانه‌ای را با علاقه وافرش به ورزش که از کودکی نشأت گرفته، عجین کرده و امروز تلاش دارد در فضایی آرام و حرفه‌ای، ترکیب متنوعی از برنامه‌ها را روانه آنتن شبکه رادیویی ورزش کند. اوبه همراه فاطمه شهرابی،مدیر روابط‌عمومی رادیو ورزش و مهدی ریوندی، مدیر فضای مجازی این رادیو، یک عصر بهاری در دفتر روزنامه جام‌جم حاضر شدند تا در گفت‌وگویی با دبیر گروه رسانه، ابعاد مختلف این شبکه موفق رادیویی را بررسی کنند. آنچه در ادامه می‌خوانید، متن کامل این گفت‌وگو است.

میثم رشیدی مهرآبادی: رادیو ورزش از نظر مخاطب در وضعیت خوبی قرار دارد و شبکه رادیویی پرطرفداری است. آیا پخش گزارش‌های ورزشی موجب اقبال شنوندگان بوده یا دلیل دیگری دارد؟
رادیو ورزش جزوشبکه‌های اول است. مابه عنوان قشری از جامعه ورسانه که به موضوع ورزش می‌پردازد،خدمت می‌کنیم. ورزش مقوله‌ای سهل و ممتنع است.یک بخش، خودمراقبتی و سلامت و بخش دیگر، سرگرمی و تفریحات است. یکی از دلایل همراهی شنوندگان،می‌تواندگزارش‌های ورزشی باشدکه مورد توجه جوانان قدیم وجدیداست.دربسیاری از برنامه‌های‌مان از چوپانی که گوسفندانش را به صحرا می‌برد تا اساتید دانشگاه، شنونده هستند و با ما تماس می‌گیرند. حوزه ورزش از قوانین ساده‌ای برخوردار است به طور مثال قانون آفساید هم برای اساتید دانشگاه قابل درک است و هم برای کسی که شبانی می‌کند یا کارش زراعت است.قشری که از قدیم مسابقات را از رادیو دنبال می‌کرد، بنابر عادت همچنان مخاطب رادیو است به‌ویژه در ساعاتی که زمان پخش مسابقات با ساعات تعطیلی ادارات و بازگشت کارمندان به منازل مصادف می‌شود.
 
در میان برنامه‌های رادیو ورزش کدام برنامه پرمخاطب‌تر است؟
ما چند دست برنامه داریم؛ یک سری از برنامه‌ها از حیث اطلاع‌رسانی مهم هستند. به طور مثال برنامه «صبح و ورزش» در این گروه است. برنامه «خط اول» که در ساعت ۲ پخش می‌شود با مطرح کردن تیتر و عناوین مطالب خبرگزاری‌ها، آخرین اطلاعات را در اختیار مخاطب قرارمی‌دهد.کسانی که به دنبال خبر تازه هستند، به این برنامه‌ها رجوع می‌کنند.گروهی از برنامه‌ها تبیینی و در حوزه تخصصی است. در این برنامه‌ها جامعه هدف تعریف شده و مطالبه‌گری از مسئولین مطرح است. بخشی از برنامه‌ها در حوزه فرهنگسازی است. گزارش ورزشی نیز به عنوان یکی از بخش‌های محبوب از قدیم مطرح بوده و خواهان دارد.
بخش مهم دیگری در برنامه‌های رادیو ورزش، برنامه‌های حوزه بانوان است. ما اولین رسانه‌ای هستیم که به ورزش بانوان می‌پردازیم. یکی از کارهایی که در دوره تحولی جدید در سازمان صورت گرفت، تاسیس کانال ورزش بانوان بود که زیرمجموعه رادیو ورزش است. کانال ویژه بانوان به طور متوسط روزانه بین چهار تا شش ساعت برنامه دارد که با اضافه شدن گزارش‌های ورزشی، به این ساعات افزوده می‌شود.تمام همکاران در این کانال از تهیه‌کننده تا گزارشگر از جامعه بانوان هستند. این کانال در بستر ایران‌صدا پخش می‌شود و در برخی از مواقع از روز از طریق رادیو ورزش نیز شنیده می‌شود. به عنوان مثال پخش برنامه بانوی ایرانی که از ۸ تا ۹:۳۰ از کانال ورزش بانوان پخش می‌شود، همزمان از رادیو ورزش نیز شنیده می‌شود تا توجه‌ها به این کانال جدید جلب شود و مخاطب خود را پیدا کند.
 
رادیو ورزش در رسانه‌ملی، مطبوعات و فضای مجازی ما‌به‌ازا دارد و برای عقب نماندن از رقابت‌های رسانه‌ای باید تلاش بیشتری داشته باشد. رادیو ورزش چگونه در این میانه جایگاه خود را تثبیت کرده است؟
رادیو رسانه گرمی است و از قدیم مورد توجه بوده. البته رقابت وجود دارد و ما باید سعی کنیم در همه زمینه‌ها فعال باشیم. امتداد پیام رادیو ورزش در فضای مجازی اتفاق می‌افتد و نباید مخاطب را رها کنیم. فضای مجازی به عنوان رقیبی جدی است و به عنوان پیشران انگیزه ایجاد می‌کند تا به این حوزه ورود کنیم.مردم در زمان پخش بسیاری از مسابقات ورزشی به تلویزیون دسترسی ندارند و نمی‌توانند از نتایج آن رویداد باخبر شوند. مدتی پیش چند رویداد ورزشی به طور همزمان برگزار شد و تلویزیون موفق به پوشش دادن این برنامه‌ها نشد. ولی ما در رادیو می‌توانیم با اعزام یک گزارشگر با یک خط تلفن و گوشی موبایل، مسابقات را پوشش دهیم. ما به این ماجرا نه به عنوان رقابت بلکه به صورت وظیفه‌ای ذاتی نگاه می‌کنیم؛ زیرا مطلع کردن مخاطب از این اخبار؛ رسالت رادیو ورزش و خواسته شنوندگان ما است.

گزارش‌های رادیو ورزش از نظر ماهیتی چه تفاوتی با گزارش‌های تلویزیونی دارد؟
گزارش ورزشی در تلویزیون با گزارش رادیو فرق دارد. تصویر سازی که گزارشگر رادیویی ارائه می‌دهد با تصویرسازی گزارشگر تلویزیونی متفاوت است. ۷۵درصد از ادراکات انسان از طریق تصویرحاصل می‌شود. بسیاری ترجیح می‌دهند از صدای گزارشگران رادیوبهره ببرند،چون تصویرسازی وبیان جزئیات درگزارش‌های رادیویی کامل‌تر و دقیق‌تر است.بسیاری از گزارشگران تلویزیونی کار خود را ازرادیو شروع کرده‌اند واین افتخاری برای ماواین عزیزان است. گزارشگری در رادیو، تخصصی و سخت‌تر است. رادیو ورزش مخاطبین نابینا دارد که از شنیدن گزارش‌های رادیویی لذت می‌برند؛ زیرا در این گزارش‌ها جغرافیای زمین بازی، لباس‌های بازیکنان، جزئیات حرکات ورزشی و حواشی، همان‌طور که وجود دارد، بیان می‌شود. از این نظر، تهیه گزارش‌های تخصصی رادیو ورزش اگرچه رضایتبخش اما سخت است. تخیل و تصویرسازی در برنامه‌سازی رادیویی به‌ویژه درگزارش‌های رادیویی حرف اول رامی‌زند. ازاین جهت همکاران مادراین حوزه عموما افرادی ادیب هستند و عنصر خیال‌انگیزی درکار آنها متبلور است.به نظر من این ویژگی ازبرتری‌های رادیونسبت به تلویزیون است.
 
آیا جوانان به جذب در این مجموعه و اجرای گزارش رادیویی اشتیاق دارند؟
بله،طیف زیادی هستند.چنددسته گزارشگرداریم.یک طیف گزارشگران کلاسیک هستند.افرادی مثل آقایان والی‌زاده، عطاران، ارمنده که افرادی شناخته‌شده هستند، صدایی دوست‌داشتنی دارند و به چهارچوب‌های سنتی گزارش وفادار هستند و در گزارش‌های‌شان به زبان فارسی اهمیت می‌دهند و در عین حال سعی می‌کنند در برابر نابهنجاری‌هایی که در ورزشگاه اتفاق می‌افتد، به آرام‌سازی جو کمک کنند. این افراد بار‌ها از طرف تلویزیون برای همکاری دعوت شده‌اند اما ترجیح آنها ادامه همکاری با رادیو بود. این وضعیت مثل توافقی است که بین تئاتر و سینما وجود دارد.
دسته دیگر گزارشگران، نیروهای جوان‌تر ما هستند از جمله آقایان شاه‌مرادی و کاظم‌زاده؛ ادبیات، نوع گزارش، لحن و حتی فراز و فرود گزارش آنها مورد پسند جوان امروزی است. رادیو ورزش سعی کرده در کنداکتور خود از هر دو گروه گزارشگر استفاده کند؛ چون مخاطبان ما جوانان قدیم و جدید هستند.در والیبال آقای شاکری را داریم که تلویزیون هم از ایشان استفاده می‌کند. در کشتی استاد صدرالدین کاظمی، حسن عبدالهاشم‌پور و آقای میرزاشفیعی را داریم که جامعه ورزشی کشور اعم از مدیران ورزشی و مخاطبین ورزش آنها را قبول دارند و مورد احترام هستند.اکثر رشته‌هایی که بشود مسابقات‌شان را گزارش کرد، توسط شبکه ورزش پوشش داده می‌شوند. وقتی وزنه‌برداری سهم مهمی در مدال‌آوری دارد، جزو ۱۶ برنامه تخصصی شبکه قرار می‌گیرد. ۵۳ فدراسیون ورزشی در ایران فعالیت می‌کنند، ولی نمی‌توانیم به تمامی این رشته‌ها به صورت روزانه و هفتگی و در برنامه‌هایی تخصصی بپردازیم اما در طول ماه برنامه‌هایی در رابطه با آنها داریم.حدود ۴۰ رشته ورزشی از رشته‌های توپی، راکتی، آبی و انفرادی به صورت تخصصی در رادیو ورزش پیگیری می‌شوند. کارشناسان، گزارشگران و نیروهایی داریم که با تخصص کامل در این حوزه‌ها به برنامه‌سازی مشغول هستند.
 
سهم فدراسیون‌ها چگونه در رادیو ورزش رعایت می‌شود؟
ما سهمی به فدراسیون نمی‌دهیم، ولی به عنوان یک ضلع از اضلاعی که می‌توانند به بهبود و موفقیت وضعیت یک رشته ورزشی در بعد رسانه‌ای کمک کنند، فعالیت می‌کنیم. ما به عنوان یار دوازدهم در کنارشان هستیم و سعی می‌کنیم نهایت کمک و حمایت را داشته باشیم.وقتی روسای فدراسیون انتخاب می‌شوند با دوستان‌مان که برنامه‌ها را به صورت تخصصی رصد می‌کنند، گفت‌و‌گو داریم تا برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت فدراسیون را پیگیری کنیم. هرجا که توانستیم به آنها کمک کنیم، ورود می‌کنیم و هرجا حس کردیم از برنامه پیش‌بینی‌شده عدول می‌کنند و دچار انحراف می‌شوند، به آنها هشدار می‌دهیم. ما هم مثل مردم تلقی و برداشت‌های متفاوتی از نقش و کارکرد مدیریتی فدراسیون‌های مختلف داریم ولی سعی ما ورود کارشناسی است. ما بر احساسات‌مان غلبه می‌کنیم و منافع ملی را بر هر چیزی ترجیح می‌دهیم.
 
تقسیم برنامه‌های رادیو ورزش بین فوتبال و دیگر رشته‌ها چگونه است؟
چه بخواهیم و چه نخواهیم، فوتبال در سبد تقاضای مخاطبان ما سهم بیشتری دارد. چه تلویزیون و چه رادیو، ناگزیر است مسابقات فوتبال دنیا را پوشش بدهد. فوتبال صنعت بزرگی است که توجه همگان را برانگیخته است. فوتبال قواعدی دارد که از بچه‌های خردسال تا افراد سالمند آنها را متوجه می‌شوند و می‌توانند بازی فوتبال را به طور حرفه‌ای دنبال و درباره مسابقات اظهار نظر کنند.ما سعی کرده‌ایم این توازن در برنامه‌سازی حفظ شود. در برنامه «صبح و ورزش» فوتبال داخلی و خارجی داریم ولی به‌جز فوتبال هم برنامه داریم. چون درباره فوتبال برنامه‌های زیادی ساخته می‌شود و صحبت از این ورزش بسیار شده است، به دیگر ورزش‌ها بیشتر می‌پردازیم و رشته‌های دیگر نیز جایگاه خودشان را دارند.
۴۰ نفر از کسانی که در المپیک اخیر حضور داشتند، غیرفوتبالی بودند. اگرچه مدال نیاوردیم، ولی توانستیم سهمیه کسب کنیم و همین ما را ملزم می‌کند تا به دیگر رشته‌ها نیز توجه داشته باشیم.براساس دوره کاری جدید سازمان که بحث عدالت و هویت‌محوری است، ما نه‌تنها به رشته‌های ورزشی دیگر بلکه به استان‌های مختلف نیز می‌پردازیم. این پرداختن وظیفه ما است، چراکه به‌جز تهران تنها چند شهر بزرگ ایران امکانات فوق‌العاده‌ای دارند و کسی مثل دانیال شه‌بخش از منطقه محروم سیستان و بلوچستان مدال می‌گیرد. جواد فروغی از منطقه کم‌برخوردار ایلام می‌درخشد. نیاز است به‌جز پرداختن به موضوعات رشته‌ای به ایران واحد نیز بیندیشیم و به تمام نقاط کشور توجه داشته باشیم.
 
کمی هم درباره برنامه‌هایی که به ورزش همگانی توجه دارند، صحبت کنیم.
ورزش همگانی به عنوان ابزاری برای سلامت یا خودمراقبتی نیز مورد توجه شبکه ورزش است و در بخش‌های مختلف برنامه‌ها به این حوزه پرداخته می‌شود. روز‌های پنجشنبه و جمعه روز تعطیل است، اعضای خانواده در کنار هم هستند و طبیعی است که سلامت خانواده مورد توجه قرار بگیرد.برای صبح روز جمعه دو برنامه داریم. «گردش و ورزش» که به کوهپیمایی اختصاص دارد و به نقاط مختلف کشور سر می‌زنیم. دراین برنامه به موضوع گردشگری و سلامت توجه می‌شود. این برنامه به صورت زنده و با آیتم‌های تولیدی تهیه می‌شود.اکثر ورزشکاران ما از شهرستان‌ها و روستا‌ها هستند. من هم روستازاده هستم، روستایی چیزی جز کار را به عنوان تفریح و ورزش نمی‌شناسد و به آن توجه ندارد. سال گذشته توجه ما به این نکته جلب شد.در دولت شهید رئیسی وزارت ورزش واداره‌کل ورزش روستایی وعشایری، آن سال رابه‌عنوان سال ورزش همگانی مطرح کردند. برنامه «ورزش در آبادی» بر این اساس طراحی وتهیه شد. تا مدتی پیش  ۲۶ هفته در روستا‌های مختلف از استان‌های گوناگون کشور به بررسی عملکردورزش روستایی آن استان، حوزه گردشگری و آداب و رسوم آن نواحی پرداختیم. سعی ما کمک به این حوزه بود و نتایج جالب و باور نکردنی به‌دنبال داشت؛ به‌طور مثال در یکی از استان‌های جنوبی کشور یک روستا تیم تیراندازی داشت که هفت نفر از آن تیم در مسابقات مدال گرفتند. اگر ورزش از این زوایا دیده شود به عدالت نزدیک‌تر است و می‌توان برای ورزش کشور حرکتی کرد.این برنامه تا جایی که امکان داشت با اعزام گروه و بچه‌های خودمان تهیه می‌شد، در غیر این صورت با اداره‌کل ورزش و جوانان استان مربوطه هماهنگ می‌شدیم و مراکز استانی صداوسیما با اعزام گزارشگر در تهیه برنامه به ما کمک می‌کردند. 
 
به عنوان مدیر رادیو ورزش در حال رانندگی به کدام برنامه این شبکه رادیویی گوش می‌دهید؟
من هرروزصبح از لحظه‌ای که بیدارمی‌شوم، تلفنم راروی رادیو ورزش تنظیم می‌کنم وباهندزفری برنامه‌ها رامی‌شنوم و شاید شب‌ها با همان هندزفری درگوش به خواب بروم.کسی که درحوزه ورزش کار می‌کند،حتما به ورزش علاقه دارد.بدون علاقه نمی‌توان به این سمت آمد. من ازهشت سالگی به سمت ورزش آمدم وعاشق این ژانرشدم، ازاین‌رو همیشه نیز پیگیر آن بودم. 
 
پیگیری مستمر برنامه‌ها چه نسبتی با سابقه نظارتی شما دارد؟
زمانی که دانشجو بودم، در سال‌های قبل از تاسیس رادیو ورزش، بعدازظهر روز‌های جمعه رادیو سراسری برنامه‌ای داشت که توسط موسسان رادیو ورزش تهیه می‌شد و من از آن زمان پیگیری می‌کردم. با اطمینان می‌گویم فردی رادیویی‌ام و عمده اطلاعات ورزشی‌ام را مدیون رادیو هستم. به عقیده من رادیو مثل مطالعه کتاب است و چیزی به داشته‌های مخاطبش می‌افزاید.امروز گوش دادن به رادیو برای من چندوجهی است. اول این‌که من هم مثل مخاطبان سعی می‌کنم اطلاعات به‌روز کسب کنم تا در این حوزه از همکارانم عقب نمانم. شاید یک نفر صبح که بیدار می‌شود به‌دنبال کسب اخبار از بازار طلا و ارز باشد اما من هیچ‌وقت به‌دنبال این چیز‌ها نبودم. برای من مهم است بدانم از شب تا صبح که درخواب بودم چه اتفاق ورزشی در دنیا افتاده که از آن بی‌خبر هستم. مسأله بعدی اطلاع داشتن ازحوزه کاری ومدیریتی است. بحث راهبری فرهنگی مجموعه مطرح است و باید ورود کنیم. 
 
دنبال‌کردن کدام‌یک از برنامه‌های رادیو ورزش را به مخاطبان پیشنهاد می‌کنید؟
شاید برای برخی از مخاطبان ما که اهل تفریح هستند، برنامه جُنگواره و شاد «عصرانه» مطلوب باشد این برنامه اطلاعات ورزشی را با ریتمی مناسب در اختیار شنونده قرار می‌دهد.برای فوتبالی‌هایی که می‌خواهند آخرین اطلاعات و اخبار این حوزه در ایران و جهان را بدانند برنامه «از فوتبال چه خبر؟» در ساعت ۴ بعدازظهر پیشنهاد می‌شود تا از آنچه دوست دارند بهره‌مند شوند.«جهان ورزش» در ساعات ۹ و ۱۵ هر روز پخش می‌شود. با توجه به تنوع ورزش‌هایی که در این برنامه به آنها پرداخته می‌شود، هر کسی براساس علاقه و تخصص خود این برنامه را دنبال می‌کند. شبکه ورزش مخاطبان جانباز و توان‌یاب دارد که روز‌های جمعه دو ساعت از برنامه «جهان‌ورزش جانبازان و توان‌یابان» به آنها اختصاص دارد. این برنامه تنها برنامه اختصاصی دو ساعته ماست، چون فدراسیون جانبازان و معلولان به اندازه کل ورزش کشور تعدد رشته و سطوح ورزشی دارد. تاکید من بر این است که برنامه‌ها به صورت مجله‌ای باشد، مردم سوار وسیله‌نقلیه می‌شوند و چند دقیقه بعد پیاده می‌شوند. باید در مدت کوتاهی حرف‌مان را بزنیم و اطلاعات را به‌صورت فست‌فودی ارائه دهیم. هدف ما این است که ریتم برنامه مجله‌ای و اجزا کوتاه و کوچک باشد تا ضرباهنگ برنامه تندتر شود. 
 
شما به چه رشته ورزشی علاقه دارید؟
من همین لحظه شما را به بازی شطرنج دعوت می‌کنم. شنا را دوست دارم ولی به‌عنوان یک کاربر عمومی که از رشته‌های مختلف ورزشی لذت می‌برد، بیشتر ورزش‌ها را دوست دارم. 
 
از زمانی که مدیریت رادیو ورزش را بر‌عهده گرفته‌‌اید دو سال می‌گذرد. در این مدت چه تغییری رخ داده و چه افقی برای آینده ترسیم کرده‌اید؟ 
من از سال ۱۴۰۰ تا ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ که به‌عنوان مدیر شبکه انتخاب شدم، به‌عنوان مدیر گروه مسابقات ورزشی در رادیو ورزش بودم. من در تمام این سال‌ها با ورزش مانوس بودم در دوره مدیریت قبلی (آقای دکتر آذرمکان) اتفاقاتی خوشایند در این مجموعه رخ داد که از جمله آن می‌توان به تاسیس رادیو ورزش بانوان اشاره کرد. برگزاری برنامه‌های المپیک و پارالمپیک تجربه اول من بود. این حوزه بر‌عهده گروه مسابقات رادیو بود. از وظایف اصلی و جدی تلویزیون پخش مسابقات است. ما نهایت سعی‌مان را می‌کنیم تا مخاطب‌مان از این حیث قانع شود و حس نکند که به فلان رشته ورزشی توجه نشده است. آنچه برای دورنمای رادیو ورزش ترسیم کرده‌ام، عمل به همین شیوه است. سعی می‌کنم تا جایی که می‌شود در پخش مسابقات عدالت را رعایت کنم. به یاد دارم در جام‌جهانی‌ از ساعت ۱۲:۳۰ تا ۲ بامداد درگیر پخش مستقیم مسابقات به صورت پشت‌سر هم بودیم، حتی در دوره‌ای که مدیر گروه مسابقات بودیم رادیو جام‌جهانی‌ پخش می‌شد.امروز دغدغه اصلی من داشتن نسل جدیدی مجهز به مهارت‌های جدید است. اگر چه در جغرافیای ایران روحیه همکاری را حفظ می‌کنیم اما در سپهر رسانه‌ای پر رقیبی قرار گرفته‌ایم. باید این صحنه رقابت را به‌ویژه در عرصه فضای مجازی بپذیریم. ژانرهای مختلفی از جمله مستند، پادکست، برنامک‌ها و... باید مورد توجه قرار می‌گرفت و ما نیز سعی کردیم گروه‌های آموزشی را برای این برنامه‌ها در پیش بگیریم.برای امسال پیش‌بینی می‌شود در جشنواره مستند و جشنواره ویژه رادیو، پژواک با ۲۰ نامزد وارد رقابت‌ها شویم حتی اگر بتوانیم از بین این تعداد نامزد با ۴ یا ۵ جایزه برگردیم باز هم برای‌مان ارزشمند است. از این‌رو دغدغه اصلی من جذب و آموزش نیروهای جوان‌تر است. استاد اسکویی به رحمت خدا رفت، ولی این جریان باید ادامه داشته باشد. دغدغه اصلی من این است که نسل جوانی برای کار در رادیو ورزش آینده تربیت شود؛ آدم‌هایی چندوجهی که پشت میز کار بتوانند بنویسند، آیتم بسازند، اجرا کنند، تهیه‌کننده و صدابردار باشندودرفضای مجازی امتدادپیداکنندوموجب رضایت‌خاطر مخاطب شوند. 
 
برای جذب و تربیت نیرو فرآیندی دارید؟
امروز این کار در حال انجام است. تیم‌های متعددی ایجاد کرده‌ایم تا از تجربه پیشکسوتان استفاده شود. برنامه‌های کارگاهی داریم چون نظام آموزش آکادمیک زمان‌بر است.ازطرفی تجربیات کسی که۴۰سال قلم زده وبرنامه ساخته،متفاوت از آموزشی است که درکلاس درس ارائه می‌شود.بخشی ازآموزش‌ها ازطریق درخواست مابه بخش‌های آموزشی‌معاونت‌صدا برنامه‌ریزی می‌شود. کار‌ها امروز هم در حال انجام است ولی هنوزبه نقطه‌ای که بایدنرسیده‌ایم. اگر چه امر آموزش همیشگی است و باید دوام داشته باشد، نمی‌توانیم امروز بگوییم نیازمند آموزشیم ولی فردا نیاز نداریم! دامنه دانش، تکنولوژی و فناوری در حال گسترش است. این رودخانه همیشه جریان دارد وما باید حواس‌مان باشد و همگام با این جریان شناگران خوبی باشیم. 
 
آقای دکتر! چه رنگی هستید؟ آبی یا قرمز؟
من به رنگ پرچم ایران هستم و هر جا پرچم ایران باشد زیر پرچم قرار دارم و برایش جان می‌دهم. به تمام رنگ‌ها و نگاه‌ها احترام می‌گذارم زیرا ماهیت ورزش به‌گونه‌ای است که اگر تعلق نداشته باشیم، نمی‌توانیم به‌عنوان هوادار ظاهر شویم. من برای تمام هواداران احترام قائل هستم و توصیه می‌کنم از انرژی خود در جهت درست استفاده کنند.در این موقعیت تقوای ما سنجیده می‌شود. سعی کرده‌ام هواداری را در کارم دخالت ندهم. بسیاری از دوستان برنامه‌ساز و گزارشگر ما تعلقاتی رنگی دارند و وقتی برای گزارش می‌روند صد خود را برای آن کار می‌گذارند اما وقتی برای گزارش مسابقه تیم مقابل می‌روند، آنجا هم کم نمی‌گذارند. این روحیه در همکاران‌مان وجود دارد و ما باید در این مورد عدالت و اخلاق را رعایت کنیم. 
 
پویش‌هایی در رادیو ورزش برگزار می‌شود ازجمله پویشی در حمایت از ورزشکارانی که در رقابت‌ها با ورزشکاران رژیم اشغالگر قدس رقابت نمی‌کنند. در این رابطه توضیح بدهید. 
سال گذشته در آستانه المپیک و همزمان با جنایات رژیم‌صهیونیستی در مورد مردم غزه، پویش «کارت‌قرمز» را از خاکریز بچه‌های غزه و فلسطین دیدیم که به سربازان اسرائیلی کارت‌قرمز نشان می‌دادند. این پویش را به راه انداختیم و سعی کردیم در فضای مجازی و برنامه‌های‌مان دنبال کنیم و تا زمان المپیک این موضوع را پیگیری کردیم.نظام سلطه هژمونی رسانه‌ای دارد. امروز هم ترامپ طرفداران فلسطین را از دانشگاه‌ها اخراج و بودجه دانشگاه‌ها را به‌دلیل حمایت از مردم مظلوم فلسطین قطع می‌کند. این رفتار‌ها دلیل نمی‌شود ما کارمان را قطع کنیم. پویش را ادامه دادیم و به مناسبت‌های مختلف پویش‌های متعددی را دنبال کردیم. همراهی با رسانه و معاونت صدا در برگزاری پویش ایران همدل و... از این دست بود. قله کار ما پویش «رد کارت» یا «اخراج رژیم‌صهیونیستی از المپیک» بود. دولت مکرون در آن مقطع به‌شدت حامی صهیونیست‌ها بود و تیم ورزشی اسرائیل در حقیقت ارتش رژیم‌صهیونیستی بود که همراه با چند تن از ورزشکاران‌شان در المپیک حضور پیدا کرده بودند. ظهور و بروز این حرکت‌ها به ایجاد جریان ضد‌سلطه و مخالف با رژیم‌صهیونیستی کمک کرد. این جریان اروپایان و آمریکایی‌ها را با خود همراه کرد وهمچنان به تأثیر‌گذاری ادامه می‌دهد.سعی کردیم از جریان‌های خارج از سازمان هم استفاده کنیم و هر کسی به فراخور ارتباطی که با ما داشت با ما مشارکت داشت و همراهی کرد. 

شبکه رادیویی ورزش با «شعار سلامتی، نشاط و افتخار»
 شبکه رادیویی ورزش با شعار «سلامتی، نشاط و افتخار» ‌در هشتم تیرماه ۱۳۷۸ ‌مقارن با سالروز میلاد پربرکت رسول اکرم(ص) برای مخاطبان تهرانی کار خود را در دو نوبت صبح و بعدازظهر آغاز کرد. از دهه فجر همان سال فعالیت این شبکه از ۱۲ساعت به ۱۶ساعت(ساعت۶ تا ۲۲) و در اسفندماه سال۱۳۸۰به ۱۸ساعت افزایش یافت سپس در سال ۱۳۸۲، به ۲۰ ساعت رسید.از بهمن۱۳۷۸مدت پخش ۱۶ساعت و از اواخر سال۱۳۸۹ مدت پخش ۲۴ ساعته شد.شبکه رادیویی ورزش بازیرمجموعه سه گروه ورزشی فعالیت می‌کند‌؛گروه‌ورزش وتفریحات،گروه‌مسابقات ورزشی وگروه علوم ورزشی. مأموریت شبکه، ترویج و تقویت روحیه مشارکت عامه مردم نسبت به شرکت در فعالیت‌های ورزشی به منظور رسیدن به جامعه سالم و با نشاط و برومندی نسل (نص صریح بند سوم قانون اساسی) و بهره‌‌گیری از غرور ملی حاصل از کسب افتخارات ملی برای تقویت حس برتری در مردم است. 
 
اهداف شبکه
۱- ارتقا و حمایت از جایگاه رسانه‌ملی در عرصه اطلاع‌رسانی ورزشی
۲- ایجاد و تثبیت رسانه مرجع و تخصصی ورزش در سپهر رسانه‌های ورزشی
۳- بهره‌‌گیری از پتانسیل ورزشی در جهت افزایش وفاق ملی
۴- بهره‌‌گیری از پتانسیل ورزش همگانی به منظور نشان دادن اقتدار نظام اسلامی
۵- تلاش در جهت فضا‌سازی جامعه سالم و با نشاط و تلاش و نهادینه‌کردن ورزش همگانی در آحاد مردم‌
۶- تقویت بنیه علمی و ارتقا فرهنگ عمومی در ورزش است.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
صدای نخست ورزش بانوان

با دکتر علی‌اصغر احمدی، مدیر رادیو ورزش درباره ویژگی‌ها و افق‌های پیش روی این شبکه پرشنونده گفت‌وگو کردیم

صدای نخست ورزش بانوان

نیازمندی ها