زخم ۸۰ ساله جزیره تاریخی خارگ

به گزارش جام جم-همگان می‌دانیم که جزیره خارگ از دیرباز به عنوان در یتیم خلیج فارس شناخته می‌شده است. این جزیره نازنین تا قرن‌ها بارانداز دریایی بسیاری از کاروان‌های تجاری دل در طول تاریخ بوده است. وجود منابع آب شیرین در این جزیره باعث شده بود تا نقش باراندازی این جزیره هیچ گاه زائل نگردد. آنچه جزیره خارگ را تاکنون زنده نگه داشته است نه خاک آن بود نه سنگ ها و صخره های آن بلکه مردمانی هستند که طی قرن‌ها با وجود تنگناهای فراوان هرگز جزیره خارگ را ترک نکردند. نمودی از این ماندگاری جمعیت بومی جزیره خارگ خاندانی هستند که از دوران سلجوقیان تاکنون به عنوان متولی بقعه منتسب به میرمحمد حنفیه در این جزیره نسل اندر نسل حضور دارند و هرگز از این مسئولیت شانه خالی نکرده اند به طوری که این بقعه به هر شکل ممکن چشم و چراغ مسافران دریایی در طول قرن‌ها بوده است. گویی که پناه بسیاری از درماندگان در محیط دریا بوده است و این خاندان بزرگوار با گشاده دستی در طول قرون حافظ این مردمان جا مانده در دریا و به نوعی حافظ میراث معنوی این جزیره بوده اند. این خاندان محتشم تنها یکی از دهها خاندان ایرانی هستند که قرن ها در این جزیره زیسته اند.

با این مقدمه یک مسئله در خصوص جزیره خارگ بسیار آزاردهنده است.

اندکی پیش از استقرار صنعت نفت و  در دوران پهلوی اول به علل مختلف مالکیت خصوصی مردم جزیره بر زمین‌ها سلب شد و این مسئله با استقرار صنعت نفت عمیق‌تر نیز گشت. اکنون که بیش از ۷۰ سال از استقرار صنعت نفت می‌گذرد مردم جزیره در حالی همچنان با استقامت در شرایط بسیار دشوار جزیره ترجیح دادند در این جزیره بمانند که هر روز امید آنها ناامید می‌شود. این مسئله در سال‌های اخیر باعث شده است به شکل گسترده‌ای بومیان جزیره ناامید از مالکیت بر زمین‌های خود بعد از قرن‌ها مجاهدت و ماندگاری در این جزیره مهم و نازنین آن را به مقاصدی مانند بوشهر، شیراز، اصفهان و تهران ترک کند.اگر بپذیریم که تاکنون جزیره توسط ساکنین فداکارش جزیره خارگ مانده است چه خوب است مسئولان امر تا دیر نشده و تا جمعیت جزیره بیش از این تخلیه نشده فکری به حال این چالش بکنند. مردم جزیره‌ای که در طول ۸ سال جنگ که حتی یک روز آن نیز حملات عراق قطع نشد حاضر به ترک جزیره نشدند اکنون ناامید از حل این مشکل ترجیح داده اند ادامه زندگی خود را در پراکندگی در شهرهای مختلف طی کنند. لازم به ذکر است در سال ۱۴۰۲ و با همت مدیرکل دادگستری بوشهر آقای دکتر مهرانگیز قدم‌هایی در این زمینه برداشته شد اما متاسفانه منجر به اعاده مالکیت مردم بر زمین‌های خود در این جزیره نشد آنچه تاسف بار است آنکه درصد زمین‌های مردم به نسبت زمین‌هایی که تحت نظر شرکت نفت و شرکت‌های تابعه است بسیار بسیار سهم اندکی است و کوتاهی برای اعطای سند ملکیت این مردم صبور از این سهم اندک سوالی است بزرگ. مردمی که هنوز اسناد خود را در دست داشته و آن را حفظ کرده اند.

امید که با اقدامی درخور میراث فرهنگی و اجتماعی جزیره  تاریخی خارگ را تداوم بخشیم.