به گفته جعفر میعادفر، رئیس سازمان اورژانس کشور آمبولانس در شهرهای کوچک طبق استاندارد جهانی باید طی هشت دقیقه به مقصد یا بالین بیمار برسد، در شهرهای بزرگ ۱۰دقیقه‌ای ودرکلانشهرها هم باید۱۲دقیقه‌ای برسد اما به دلیل کمبود آمبولانس، کمبود منابع انسانی و ترافیک سنگین کلانشهرها در مواردی این موضوع محقق نمی‌شود و اورژانس‌های ما به‌ویژه در کلانشهرها از این میانگین زمان‌بندی عقب می‌مانند.
موجودی، نصف نیاز
تاخیر دررسیدن اورژانس‌هابه محل حادثه،می‌تواندجان انسان‌ها رابه خطرانداخته وفشارمضاعفی به سیستم درمانی واردکند. اسماعیل فراهانی، معاون فنی و عملیات اورژانس استان تهران در گفت‌وگو با جام‌جم در توضیح دلایل تاخیر در اعزام آمبولانس‌ها می‌گوید: در تهران برای ارائه خدمات در زمان استاندارد، باید ۷۰۰ پایگاه اورژانس داشته باشیم اما اکنون این پایگاه‌ها ۳۰۴ مورد است که رقم قابل‌توجهی کمتر است. یک بخشی از این تاخیرها به همین دلیل است. موتورلانس باید ۴۰۰ دستگاه باشد اما ۲۰۰ دستگاه در اختیار ما است. اتوبوس آمبولانس باید ۱۵ دستگاه باشد درحالی که ما فقط هفت دستگاه داریم. یکی ازمعضلات دیگر اورژانس نیز نحوه آدرس ومشخصات اعلام‌شده ازسوی فردتماس‌گیرنده است.هرچه آدرس دقیق‌ترباشد،تیمی اعزامی زودتربه بالین بیمار می‌رسند.
آمبولانس‌ها هم جریمه می‌شوند
در قانون آمده است که تمامی خودروهایی که مطابق ماده ۱۸۶ راهنمایی رانندگی جزو خودروهای امدادی دسته‌بندی شده باشند، اگر حین ماموریت، جریمه‌ای برای‌شان صادر شود، مسئولان مربوط به آن می‌توانند به همراه مستندات موجود به مرکز اجرائیات پلیس راهور در استان‌های مربوطه مراجعه کرده و در این مراکز کمیسیون اجرائیات با حضور کارشناس راهور و قاضی نسبت به بررسی موارد ادعاشده اقدام کرده و درصورتی که حق با طرف مقابل باشد جریمه آنان ابطال خواهد شد. معاون فنی و عملیات اورژانس استان تهران در این‌باره می‌افزاید: خودروی آمبولانس خودرویی است که می‌تواند از چراغ قرمز عبور کند اما اکنون باتوجه به نصب دوربین ثبت تخلف در اغلب چهارراه‌ها، اگر یک خودروی شخصی جلوی آمبولانس باشد دیگر راه را باز نمی‌کند، آمبولانس جریمه می‌شود و دولت نیز پرداخت آن را تقبل نمی‌کند! بنابراین باید در قانون و مقررات، این موضوع به نحوی پیش‌بینی شود که اگر خودروهای امدادی پشت این ماشین‌ها قرار گرفت، راه برای آنها باز شود و این ماشین‌ها جریمه نشوند.
وی ادامه می‌دهد: مورد دیگر این است که یک پایگاه اورژانس، محدوده عملیاتی دارد که تا یک شعاعی ماموریت خود را انجام می‌دهد، بیمار خود را به بیمارستان می‌رساند و مجدد برای انجام ماموریت بعدی به پایگاه بازمی‌گردد اما اکنون تعداد درخواست‌ها بیش از ظرفیت ناوگان اورژانس است و به همین دلیل، اغلب پایگاه‌های ما فاقد آمبولانس هستند و اگر درخواست جدیدی ثبت شود، باید آمبولانس از پایگاه دورتری اعزام شود.
۸۰ درصد آمبولانس‌های تهران فرسوده است
فراهانی با بیان این‌که درحال حاضر ۸۰ درصد آمبولانس‌های تهران فرسوده است وعمر بالای ۱۵سال دارد،بیان می‌کند: نحوه فعالیت اورژانس نیز به‌گونه‌ای است که باید تجهیزات و نیروی انسانی آن فراهم شود تا بتواند خدمت ارائه دهد. بااین حال متاسفانه هشت سال است که به دلیل تحریم‌ها، هیچ آمبولانسی وارد کشور نشده است. وقتی آمبولانس جدید وارد نشود، آمبولانس‌های قدیمی فرسوده می‌شود، کیفیت ارائه خدمات پایین می‌آید و آمبولانس‌های مستهلک در چرخه ارائه خدمات در فواصل زمانی کم دچار نقص فنی شده و از عملیات خارج می‌شوند.
تهران؛ محروم‌ترین استان در امکانات فوریت‌های پزشکی
معاون فنی و عملیات اورژانس استان تهران با اشاره به هزینه بالای واردات آمبولانس به‌کشور، می‌گوید: واردات و تجهیز هر ماشین اورژانس ۱۰میلیارد تومان است که خوشبختانه در حال حاضر مجوزها و اعتبارات لازم برای خرید ۱۰۰۰ آمبولانس فراهم شده اما مشکل اصلی در بخش واردات آن است. از۱۰۰۰دستگاه درخواست‌شده، اکنون حدود ۲۶۰ دستگاه وارد کشور شده که حدود ۱۰۰ مورد از آن تجهیز ودراستان‌های مختلف توزیع شده درتهران نیزهشت دستگاه تحویل گرفته‌ایم اما ازآنجایی که عددبسیار ناچیز است‌به‌حجم کارکمکی‌نمی‌کند.فراهانی بابیان این‌که اکنون‌با‌کمبود۳۰۰۰ ناوگان اورژانس درکشورمواجه هستیم،می‌گوید: درحال‌حاضر ۲۵ درصد ماموریت‌های کل کشور در تهران انجام می‌شود اما ۲۵ درصد منابع ارائه‌دهنده خدمات اورژانس کل کشور در اختیار تهران نیست و از این حیث محروم‌ترین استان است که نتیجه آن می‌شود همین تاخیرها و فشار کاری که برروی همکاران ما است.
