خاطرات کاغذی

اسکیمو‌ها (داستان‌های توکتو)

در شب‌های بلند قطبی، در داخل ایگلویی که با نور کم رنگ حاصل از سوختن روغن حیوانات قطب روشن شده بود، پیرمردی قطب نشینی را می‌دیدیم به نام "توکتو" که در کنار پسر و عروس ونوه خردسالش خاطراتی شیرین از دوران کودکی و از تجربیاتی که در کنار پدر و مادرش آموخته بود تعریف می‌کرد (با صداپیشگی گرم و گیرای پرویز نارنجی ها). همزمان با صحبت‌های پدربزرگ، تصاویری مستند، مطابق با آنچه می‌شنیدیم، از شیوه‌های زندگی "اینوئیت‌ها" پخش می‌شد.
کد خبر: ۱۴۶۶۴۵۱
نویسنده مریم فلاح - نویسنده و پژوهشگر
تعداد بازدید : 11

مثلا چگونگی ساخت کایاک (قایق مورد استفاده در مناطق قطبی)، ساخت ایگلو (خانه قطبی)، درست کردن سوزن از استخوان‌های تیز ماهی، تهیه لباس از پوست حیوانات، نحوه حمام کردن در داخل ایگلو، شکار فوک، ماهیگیری، کشیدن سورتمه توسط سگ ها، چگونگی ساخت کمان و نیزه و... در تمام خاطره گویی‌های شیرین پدربزرگ، عشق و دلتنگی نسبت به پدر و مادرش را می‌شد از نگاه کم سو و لبخند کم رنگش دریافت کرد. 
اگرچه این مجموعه مستند را به نام اسکیمو‌ها می‌شناختیم، ولی خالی از لطف نیست که بدانیم توکتو و خانواده اش "اینوئیت" بودند. "اینوئیت"، به معنی "انسان واقعی" نامی است که اسکیمو‌های کانادا و گرینلند برای اشاره به گسترده‌ترین اقوام بومی قطب شمال، به کار می‌برند. اسکیمو‌های سیبری "یوپیک" نامیده می‌شوند.
"اسکیموها" یا "داستان‌های توکتو"، (با عنوان اصلی: Tuktu) مجموعه مستدی بود محصول سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ کانادا.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها