یک جهان علیه شیطان

رأی جمعه شب مجمع عمومی را باید در کنار تجمعات گسترده اخیر دانشجویی و همچنین راهپیماییهای بیسابقهای که در هفت ماه گذشته علیه رژیم صهیونیستی انجام شده، قطعات پازلی دانست که به خوبی نشان داده کشورهای جهان به حقانیت فلسطین و اشغالگری اسرائیل ایمان دارند. رأی دادگاه لاهه علیه اسرائیل و همچنین قطعنامه قبلی مجمع عمومی و تاکید بر پایان جنگ غزه را نیز باید به این پازل اضافه کرد اما رژیم صهیونیستی و آمریکا با قدرت سلاح و سوءاستفاده از حق وتو که واشنگتن دارد، در مقابل جامعه جهانی ایستادهاند و به اشغالگری و جنایات صهیونیستها در حق مردم فلسطین ادامه میدهند. نظرسنجی جهانیتصویب قطعنامه اخیر در حمایت از فلسطین با ۱۴۳ رأی موافق، ۹ رأی مخالف و ۲۵ رأی ممتنع را باید در حکم یک نظرسنجی جهانی از کشورها برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین دانست و نکته قابل تأمل اینکه این رأیگیری یک ماه بعد از آن انجام شد که آمریکا در شورای امنیت، قطعنامهای با همین موضوع را وتو کرد. اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز جمعه قطعنامهای را به تصویب رساندند که از حق فلسطین برای عضویت کامل در سازمان ملل حمایت میکند. تصویب این قطعنامه به معنی عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل نیست اما به معنی آن است که اعضای این مجمع صلاحیت فلسطین برای این موضوع را تأیید میکنند. این تصویب همچنین اکنون به شورای امنیت توصیه میکند موضوع را «با نگاهی مساعد» مورد تجدیدنظر قرار دهد. رأی روز جمعه، با وجود این، حقوق و امتیازهای جدیدی به فلسطین اعطا میکند؛ ازجمله اینکه فلسطین اکنون در جلسات مجمع، کرسی در اختیار خواهد داشت هر چند هنوز از حق رأی برخوردار نخواهد بود. سونامی دیپلماتیک علیه رژیم صهیونیستیبه تحلیل روزنامه انگلیسی گاردین، تحولات اخیر را باید «سونامی دیپلماتیک» علیه اسرائیل دانست؛ سونامی که مدتها احتمال وقوع داشت اما اقدامات تلآویو تحت هدایت نتانیاهو باعث تحقق آن شده است. به گزارش گاردین، عملکرد اسرائیل در جنگ غزه همراه با افزایش شدید خشونتها و حملات شهرکنشینان علیه فلسطینیان در کرانه باختری اشغالی، ناامیدی طولانیمدت جهانی از امتناع بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل برای هرگونه پیشروی به سوی تشکیل کشور فلسطین را تشدید کرده و تلآویو را با سونامی دیپلماتیک در جبهههای مختلف مواجه کرده است. به نوشته این گزارش، از یک سو، تحریمهایی وجود دارد که تقریبا هر ماه از سوی آمریکا و پایتختهای اروپایی بهدلیل خشونت شهرکنشینان اعلام میشود و به تدریج دامنه آن گسترش یافته و هنوز اهداف بالقوه بیشتری در حال بررسی است. همچنین فشار در اروپا برای ممنوعیت تجاری بر محصولات شهرکهای اسرائیلی در حال تشدید است. تلآویو همچنین تحت تحقیقات دادگاه کیفری بینالمللی است که به دنبال صدور حکم بازداشت برای مقامات ارشد رژیم صهیونیستی است و در دیوان بینالمللی دادگستری، دادگاه عالی سازمان ملل هم پرونده نسلکشی رژیم صهیونیستی که از سوی آفریقای جنوبی مطرح شده، باز است. به تحلیل گاردین، همه اینها یک سونامی دیپلماتیک علیه اسرائیل است؛ اصطلاحی هشدارآمیز که اولین بار ایهود باراک، نخستوزیر پیشین اسرائیل زمانی که وزیر جنگ نتانیاهو بود، به کار برد. آمریکا مصوبه مجمع عمومی سازمان ملل در حمایت از فلسطین را محکوم کردآمریکا که پیش از این تمام تلاش خود را برای جلوگیری از صدور قطعنامههای مشابه در شورای امنیت به کارگرفته و از حق وتو برای ایستادن مقابل جامعه جهانی استفاده کرده، جمعه شب در برابر رأی مجمع عمومی، چارهای نداشت جز اینکه آن را محکوم کند. پس از اینکه آمریکا به قطعنامه سازمان ملل رأی منفی داد، رابرت وود، معاون نماینده آمریکا در سازمان ملل تصویب این قطعنامه در مجمع عمومی برای عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل را محکوم کرد. رابرت وود مدعی شد که «اقدامات یکجانبه» در سازمان ملل باعث پیشبرد راهکار دو دولتی نخواهد شد. او گفت: «رأی ما به معنی مخالفت با تشکیل کشور فلسطین نیست. ما به روشنی گفتهایم که از آن حمایت میکنیم و به دنبال پیشبرد معنادار آن هستیم.»وی در ادامه گفت: «رأی ما در حکم اذعان به این اصل است که تشکیل کشور [فلسطین] تنها از خلل فرآیندی امکانپذیر خواهد بود که شامل مذاکرات مستقیم میان طرفهاست.» سیرک نماینده رژیم صهیونیستیگیلاد عردان، نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل هم که از پیشبینیها درباره رأی مثبت مجمع عمومی به قطعنامه اطلاع داشت، قبل از رأیگیری مجمع عمومی در خصوص این قطعنامه، ضمن بیان اظهاراتی در مجمع، منشور سازمان ملل را در کاغذ خردکن انداخت. میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمانهای بینالمللی مستقر در وین اتریش، اقدام نماینده رژیمصهیونیستی در سازمان ملل به خرد کردن منشور این نهاد را به سیرک تشبیه کرد. اولیانوف در پیامی در ایکس نوشت:«جای تعجب نیست که در دنیای پرتلاطم امروز شاهد متدهای «دیپلماتیک» جدید هستیم. تفاوت بین دیپلماسی و سیرک در برخی موارد در حال کاهش است.»