سیاست «صبر استراتژیک» خط قرمزهای ایران را شامل نمی‌شود

به گزارش جام جم آنلاین، روز ۱۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ و یک روز بعد از آنکه دونالد ترامپ رییس جمهور سابق آمریکا از برجام خارج شد، جنگنده‌های رژیم صهیونیستی در اقدامی تحریک‌آمیز به پایگاه‌های مستشاران ایرانی در سوریه حمله کردند. این حمله در حقیقت تشدید روندی بود که طی سال‌ها ادامه داشت و در ماه‌ها و سال‌های بعد هم تداوم یافت.
مستشاران ایرانی بنا به دعوت رسمی دولت سوریه در این کشور و برای مبارزه با گروه‌های تروریستی و تکفیری حاضر هستند و هر گونه تعرضی به آنها در حقیقت نقض حاکمیت ملی و تمامیت ارضی سوریه و همچنین منافع، شهروندان و نظامیان ایرانی است.
ایران در طول سال‌های گذشته هیچ‌ پاسخ مستقیمی به حملات و تجاوزات رژیم صهیونیستی نداده بود و این روند در چارچوب سیاست «صبر استراتژیک» ادامه می‌یافت. البته هر بار و بعد از هدف قرار گرفتن هریک از شهروندان یا فرماندهان ایرانی، اعلام می‌شد که پاسخ این ترورها و حملات در «زمان و مکان مناسب و در همان سطح» داده خواهد شد.
در آخرین دست از این تجاوزات، روز ۱۳ فروردین ماه و در حالی که دولت غاصب از دستیابی به هرگونه هدفی در جنگ غزه ناکام مانده بوده، به ساختمان کنسولگری ایران در دمشق حمله کرد که در نتیجه آن سرداران رشید مدافع حرم سرتیپ پاسدار محمدرضا زاهدی و سرتیپ پاسدار محمدهادی حاجی رحیمی از فرماندهان و مستشاران نظامی ارشد ایران در سوریه و پنج تن از افسران همراه آنان به شهادت رسیدند.
این حمله نقض حاکمیت ملی سوریه و تعرض به خاک ایران بود و شهروندان و فرماندهان ایرانی را هدف گرفت.
ایران از شورای امنیت سازمان ملل خواست تا این حمله محکوم شود و برخی حتی انتظار داشتند که قطعنامه‌ای علیه تل‌آویو صادر شود اما متحدان اسرائیل یعنی آمریکا، انگلیس، فرانسه به عنوان اعضای دائمی و حتی کشورهای دیگری مانند ژاپن به عنوان اعضای غیر دائم شورای امنیت از محکوم کردن صهیونیست‌ها حتی به طور لفظی خودداری کردند.
نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد اعلام کرد که اگر شورای امنیت تجاوز اسرائیل را محکوم می‌کرد شاید نیازی به پاسخ تهران به آخرین حمله صهیونیست‌ها نبود.
بدنبال این موضوع، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دستوری صریح خواستار «تنبیه» صهیونیست‌ها شدند و دولتمردان و نظامیان ایران هم با کنار گذاشتن سیاست «صبر استراتژیک» خود برابر رژیم صهیونیستی، سرزمین‌های اشغالی فلسطین را برای اولین بار به طور مستقیم هدف حملات پیچیده، ترکیبی و منحصر بفرد خود کردند.
این حملات بر مبنای ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد مبنی بر «دفاع مشروع» صورت گرفت و کاملا مطابق با عرف و حقوق بین‌المللی بود.
باید توجه داشت که عملیات شب گذشته نیروهای نظامی ایران به سرزمین‌های اشغالی، «انتقام» یا «حمله» نظامی محسوب نمی‌شوند زیرا ایران بعد از ناکامی نهادهای بین‌المللی به «دفاع مشروع» از خود برخاسته و این حملات براساس اصول حقوقی «تناسب» و «ضرورت» انجام گرفته است.
از سوی دیگر این عملیات به نوعی موازنه نظامی در منطقه پیچیده خاورمیانه را هم تغییر داد. حملات پهپادی و موشکی ایران، به راحتی از گنبد آهنین صهیونیست‌ها عبور کردند و تنها «اهداف نظامی» را هدف قرار دادند.
بدنبال این عملیات، سردار سرلشگر محمد باقری رییس کل ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران تاکید کرد: «عملیات وعده صادق» از نظر ایران پایان یافته و قصدی بر ادامه‌ آن نیست و اگر رژیم صهیونیستی اقدامی علیه ایران چه در خاک ما و چه در مراکز متعلق به ما در سوریه یا کشور دیگری انجام دهد، عملیات بعدی تهران بزرگ‌تر خواهد بود.
این اظهارات صریح حکایت از آن دارند که هرگونه تعرض یا حمله‌ای به خاک ایران یا منافع ایران از سوی رژیم صهیونیستی انجام شود، ایران سیاست «صبر استراتژیک» خود برابر آنها را کنار گذاشته و به طور مستقیم و بسیار فراتر از عملیات وعده صادق به آن پاسخ خواهد داد.