پلی سفید و روشن تا آسمان

فرشهای دستبافت قدیمی با مهرهایی تمیز و مرتب و پیرمردها و جوانانی که در صفهای منظم نشسته بودند تا اذان و اقامه گفته شود. بعد از نماز در گوشهای از حیاط مسجد، تصاویری روی دیوار نظرم را جلب کرد. نزدیکتر رفتم. عکسهایی از روحانی باصفا و صمیمی شهر، این بخش از مسجد را در حالی زینت داده بود که مزار عالمی ربانی نیز به چشم میخورد؛ مزار آیتا... حاج شیخ ولیا... رسکتی با سنگی مرمرین و زیبا. نشان یکی از برادران آیتا... را درخیابان اصلی شهر گرفتم و به مغازهای ساده و قدیمی رسیدم که کیسههای برنج، نشان میداد کسب و کارش چیست. حاجآقا رسکتی در حالی برایم از برادر گفت که روی میز کارش، چند جلد کتاب داغ و تازه با تصویری از آیتا... دیده میشد. کنجکاو شدم و ماجرا را پرسیدم. نسخهای از کتاب «برقله دیانت» را هدیه داد تا بیشتر و بهتر با زندگی آیتا... رسکتی، چهره مشهور سوادکوه آشنا شوم. کتابی برای پاسداشت آیتا...«برقله دیانت» را حاج عطاا...رسکتی که برادر آیتا...است، نوشته و درساری با کمک انتشارات ماتیسا به دست چاپ سپرده است. حاج عطاا... که خود بازنشسته مخابرات است، در آستانه سومین سالگرد ارتحال برادر، دست به قلم شده تا با جمعآوری روایات و خاطرات بازمانده از آیتا...، نام او را بیش ازپیش، ماندگارکند. او در ابتدا به زندگی برادر پرداخته و سپس خاطراتی را به روایت خود و سایر دوستان و آشنایان جمعآوری و تقریر کرده است. او در مقدمه نسبتا طولانی کتابش به این نکته اشاره کرده است که به فرموده رسول مکرم اسلام(ص) کسی که سرگذشت و تاریخ مؤمنی را بنگارد، بیگمان او را احیا کرده است...اقدام حاج عطاا...همبرهمین منوال بوده وخواستهاندزندگی یکی ازعلما رابرای آیندگان ثبت وضبط کنند.آنطور که در ابتدای کتاب معلوم است، تقریظهای آیتا... حاج شیخ محمدباقر لائینی، آیتا...حاج شیخ شرفالدین نظری و آیتا... حاج شیخ یحیی صادقی مازندرانی بر این کتاب، ارزش علمی و استنادی آن را بالابرده است. نه به سکه طلای بهار آزادیدر بخشی ازکتاب درباره فعالیتهای اجتماعی آیتا...رسکتی دردوران انقلاب ورفتار ایشان درجایگاه رئیس بنیاد شهید سوادکوه به نقل از آقایان حاج محمد حامدی و حاج موسی راستگو آمده است: شخصیت مرحوم آیتا... رسکتی ابعاد گوناگونی داشت، به خصوص در زمینه فعالیتهای اجتماعی خدمتگزاری ایشان به مردم ستودنی بود. در کارنامه ایشان چندین مرتبه اعزام به اتفاق هیأتی از علما و بازاریان، اصناف، کارمندان و مدیران دستگاههای اجرایی به ویژه در معیت حضرت آیتا... نظری از ناحیه ستاد کمکرسانی به جبهههای نبرد حق علیه باطل مازندران و با مدیریت مرحوم حاج محمد شکوهی و حاج منصور یوسفی و اینجانب (نگارنده کتاب) دیده میشود. من توفیق همراهی با این مرکب و کاروان نور را جهت بررسی کمبودها و درخواستهای تدارکاتی برای رزمندگان عزیز و پشتیبانی از آنها در منطقه جنگی جنوب و غرب کشور و جمعآوری کمکهای مردمی در قالب کاروان راهیان نور و همچنین حمایت و کمکرسانی و بازدید از زلزلهزدگان استان گیلان روستای بره سر از توابع دیلمان که تخریب صد درصدی شده بود، داشتم. خدمات آیتا... رسکتی مخصوصا در تصدی ریاست بنیاد شهید سواد کوه بسیار چشمگیر و درخور تقدیر و تشکر است. جالب توجه است در مدت چهار سال یعنی سالهای ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴ هیچگونه دریافت حقوق یا پاداش یا تحت عنوان حقالزحمه در برنامه کاری ایشان وجود نداشته. حتی در ایام عید نوروز از طرف بنیاد شهید مرکز یک قطعه سکه طلای بهار آزادی به عنوان عیدی به همه کارکنان از جمله برای شخص ایشان در نظر گرفته و ارسال میکردند که حاجآقا آن را نمیگرفتند و اذعان مینمایم که در طول همکاری، حتی یک ریال به عنوان حقوق و پاداش یا عیدی دریافت نکردند و از دریافت سکه معذور بودند. سرکشی به خانواده شهداگستردگی و پراکندگی بنیاد شهید سوادکوه بسیار است و ازروستاها و شهرهای زیادی ازجمله سوادکوه مرکزی، سوادکوه شمالی شامل شهرستان زیراب، شیرگاه و روستاهای لفور و کل روستاهای دودانگه از بندرج و فریم صحرا تحت پوشش بوده و تعداد شهدای گلگون کفن و کبوتران سرخفام مهاجر بالغ بر۵۰۰شهید سعید فقید تحت پوشش بنیاد شهید سوادکوه میشدند. در تمام یادوارهها از خواندن نماز میت و تشییع جنازه و تدفین و مراسم خاکسپاری و برگزاری مراسم سوم و هفتم و چهلم و همچنین برگزاری اولین و دومین و حتى سومین سالگرد به امامت و زعامت و سخنرانی آیتا...رسکتی برگزار میگردید. ایشان بالغ بر دوهزار خطابه و منبر داشتند که بدون چشمداشت مادی و فقط فیسبیلا... انجام میدادند و با توجه به کهولت سن، به هیچ عنوان ابراز خستگی نمیکردند. ایشان همواره اعتقاد قلبی و اذعان داشتند که ما همه ملت، مدیون خون پاک شهیدان و خانواده معظم شهدا هستیم. ایشان علیرغم دوری راه روستاها و پراکندگی و گستردگی آنها به خانواده معظم شهدا سرکشی میکردند و از هیچ کوششی برای رفع گرفتاریهای آنها فروگذار نمیکردند و این کار به طور دائم در برنامه هفتگیشان قرار داشت.