سنگ یادبود به جای جست‌وجو

روز پنجشنبه هجدهم خرداد ماه هوا مثل همیشه آفتابی بود و همه برای یک روز خوب به دل جاده چالوس زدند. هنوز چند ساعتی به غروب آفتاب مانده بود که بارش باران در بالادست جاده تبدیل به سیلابی ویرانگر شد. شدت سیل از تونل ۴ تا رستوران شاندیز به‌قدری زیاد بود که دلهره تمام وجود مسافران در جاده را فرا گرفت. تصادفی در تونل ۲ رخ داد و خودروها متوقف شدند. هر لحظه بر شدت باران افزوده می‌شد. سمیه قاسمی، زن ۴۳ ساله و مرد جوانی از داخل تونل خارج شدند تا اوضاع را بررسی کنند اما سیل ویرانگر به آنها مهلت هیچ کاری را نداد و با خود به انتهای دره برد. دقایقی بعد ماموران پلیس راه و امدادگران هلال‌احمر سر رسیده و مسافران در راه مانده را نجات دادند. صبح روز بعد خانواده سمیه برای یافتن ردی از او به پلیس مراجعه و با انتشار فیلمی از مقابل تونل شماره‌۲ مشخص شد او گرفتار سیل شده است. از ظهر جمعه تیم‌های جست‌وجو و نجات هلال‌احمر البرز برای یافتن ردی از او و مرد ۳۳ ساله، جست‌وجوها را در رودخانه و اطراف تونل شماره۲ آغاز کردند.
سحر قاسمی، دختر زن مفقودشده در گفت‌وگو با جام‌جم در مورد آخرین وضعیت حادثه گفت: چند روز اول نیروهای هلال‌احمر رودخانه و اطراف محل حادثه را جست‌وجو کردند اما هیچ ردی به دست نیامد. من هر روز به جاده می‌رفتم تا از وضعیت مادرم با خبر شوم. در یکی از روزها که به محل حادثه رفتم، یکی از همراهانم کفش مادرم را در داخل دره پیدا کرد. سرانجام بعد از ۱۱ روز امدادگران اعلام کردند که محل احتمالی وجود مادرم را پیدا کرده‌اند. چند روزی جست‌وجو را ادامه دادند و حال نزدیک ۱۰ روز است که جست‌وجو متوقف شده و هیچ کاری برای پیدا کردن مادرم انجام نمی‌شود.
وی ادامه داد: روزهای آخر جست‌وجو من به نزدیکی محل حادثه رفتم، خاک و گل بسیاری به ارتفاع ۵ متر در لب رودخانه وجود داشت و امدادگران هلال احمر اعلام کردند باید آب رودخانه بسته شده و لودر و بیل مکانیکی این خاک را کنار بزند تا مادرم و مرد جوان پیدا شوند. او با گلایه از این‌که کسی کاری برای پیدا شدن مادرش نمی‌کند و آنها چشم انتظار خبری از مادرشان هستند، تاکید کرد: استاندار می‌تواند دستور دهد تا تجهیزات به محلی که مادرم قرار دارد آورده شود و پیکر او را برای‌مان پیدا کنند.
دختر جوان با بیان این‌که خواهر ۱۶ ساله‌اش حال روحی خوبی ندارد و شب‌ها کابوس می‌بیند، گفت: خواهرم ستایش از روزی که مادرم مفقود شده حال روحی مناسبی ندارد. روزها شده که نخوابیده و وقتی به زور او را می‌خوابانم با کابوس از خواب می‌پرد. من نمی‌دانم به دنبال جست‌وجوی مادرم باشم یا خواهرم را آرام کنم. خودم زیر فشار این حادثه کم آورده‌ام و فقط می‌خواهم هرچه زودتر مادرم پیدا شود و چشم انتظاری ما پایان یابد. کسی نمی‌داند که ما چه فشار روحی را تحمل می‌کنیم و برای‌مان بسیار سخت است که هیچ خبری از مادرمان نداریم و حتی نمی‌دانیم کجاست. ما لحظه‌ای از او جدا نبودیم و حال یک ماه است که چشمان‌مان به جاده چالوس است تا شاید مادرمان پیدا شود و قدری از میزان این مصیبت کم شود.آخرین بار وقتی برای پیگیری جست‌وجو به استاندار البرز مراجعه کردیم به ما گفتند می توانند آنجا سنگ یادبودی نصب کنند. 
او در پایان از مسئولان خواست که اجازه دهند آب رودخانه برای ساعاتی بسته شود و با حضور خودروهای راهسازی گل و خاک دره کناری تونل دو جدا‌سازی شود تا شاید پیکر مادرش پیدا شود.