قصه‌گوی خوب بچه‌ها

زندگی پرفراز و نشیب مهدی آذریزدی، خود داستانی خواندنی است. پسری که از هشت سالگی در کنار پدرش کشاورزی می‌کرد و علی‌رغم این که او علاقه‌ای به فرستادن فرزندش به مدرسه نداشت، پسرش دیوانه کتاب‌‌خواندن بود و این کار را بالاترین لذت خود در این دنیا می‌دانست. در ۲۰ سالگی زمانی که کارگری در کارگاه جوراب‌بافی بود، صاحب‌کارش او را برای فروشندگی در کتابفروشی تازه تاسیس‌اش مناسب دید و همین انتقال سبب تحولی عظیم در زندگی او شد. زمانی که به تهران نقل مکان کرد و در چاپخانه‌ای مشغول به کار شد، به فکر ساده‌‌نویسی برخی کتاب‌های قدیمی برای کودکان افتاد.
ادبیات فارسی سرشار از آثار کلاسیک ماندگاری است که همگی شهرت جهانی دارند. اما همچون سایر آثار کلاسیک در جهان، فهم و درک آنها برای کودکان و نوجوانان سخت و گاه زیادی سنگین است. آذریزدی با ساده‌نویسی آثار ارزشمند ادبی، آن طور که مناسب کودکان باشد، خدمتی ارزشمند و ماندگار برای این مرز و بوم انجام داده و به همین سبب لقب «پدر ادبیات کودک و نوجوان» به راستی برازنده اوست. کمتر کودک ایرانی را می‌توان یافت که تجربه خواندن یا شنیدن حداقل یکی از داستان‌های او را نداشته باشد. او با خلق آثاری ارزشمند، کودکان و نوجوانان بسیاری را سرگرم و خوشحال کرد. اما خودش زندگی شادی نداشت. در مستندی او خود را در ۸۶سالگی چنین توصیف می‌کند: «من هیچ وقت از زندگی و وضعم راضی نبودم. کاش آرامش و آسایش بیشتری داشتم. الان هم در این سن ندارم.»

مجموعه هشت‌جلدی «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» مهم‌ترین اثر آذریزدی است که برای نگارش‌اش از یونسکو جایزه دریافت کرد.
نویسندگی را در ۳۵سالگی آغاز کرد
از دیگر آثار مهم او دوره ۱۰جلدی قصه‌های تازه از کتاب‌های کهن، خودآموز مقدماتی شطرنج، خودآموز عکاسی برای همه، قصه‌های ساده برای نوآموزان و تصحیح مثنوی معنوی است.
سال۷۹ به سبب نگاشتن داستان‌های قرآنی و دینی به عنوان «خادم قرآن» شناخته شد.
سال۹۲ مجموعه انیمیشنی ۲۶قسمتی با نام «قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب» تولید شد که آذریزدی در آن، خود راوی داستان‌ها است.