زنگ تحقیر!

نه فرانسه و نه بلغارستان ته جدولی. حالا ما ماندهایم و دو بازی دیگر، یکی مقابل آرژانتین و یکی مقابل کوبا. به تنها چیزی که میتوانیم امیدوار باشیم این است که به دلیل نصفه و نیمه بودن تیم ایران، فدراسیون جهانی والیبال تصمیم گرفت امتیازات هفته سوم برای ایران هیچ تاثیری نداشته باشد. اما واقعیت انکار ناشدنی است که به زنگ تفریح تبدیل شدهایم. از آن روزهای درخشان سالهای اخیر فاصله گرفتهایم و به بدترین تیم یک دهه اخیر مبدل گشتهایم. تفریح و تحقیر والیبال ایران در لیگ ملتها فعلا ادامه دارد. زنگ خطر از مدتها پیش برای ما به صدا درآمده است. باخت مقابل «هم وزنها»ایران و بلغارستان هم وزن هم بودند. هر دو تیم از روزهای درخشان خود کیلومترها فاصله دارند ضمن اینکه با بازنشسته شدن چندین و چند ستاره مطرح در ترکیب هر دو تیم، دل به تازهنفسهایی بستهاند که زمان لازم دارند تا به قول معروف صیقل بخورند و بشوند چیزی در حد و اندازههای ستارههای قبلی. دیدار ایران و بلغارستان میتوانست بعد از هفتههای متوالی شکست و ناکامی در لیگ ملتها برای شاگردان بهروز عطایی با پیروزی توام باشد اما حتی این هم نشد. به هر حال در این دیدار بازی زمانی جالب شد که طلوع کیان که در غیات عطایی همهکاره است دست به تعویض زد و محمد ولیزاده را به میدان فرستاد. ولیزاده در قطر پاسور استحکام خوبی به دفاع روی تور تیمملی ایران داد و علی رمضانی هم در یک عرصه جهانی پاسهای سالمی ارسال کرد. ولی تیم ایران باز هم مثل همیشه در دریافت و دفاع نوسان داشت. موسوی تلاش زیادی کرد تا تیمش باروحیه باشد. بردیا سعادت هم در قطر پاسور خودنمایی کرد اما در طرف مقابل کنستانتیناف، مربی بلند آوازه بلغاری با دو تعویض طلایی تقریبا قال قضیه را کند و کار ایران را یکسره کرد. مربی بلغارستان نشان داد چقدر بازیخوان است و چقدر موقعیت را به درستی درک میکند. به هر حال تیم ایران به تیم حذف شده بلغارستان هم باخت. با این حال هیچ بازیکنی کم فروشی نکرد و هر کسی به میدان آمد به معنای واقعی جنگید. اما این تیم هنوز چیزهای زیادی کم دارد، در واقع یکی، دو ستاره بزرگ و تاثیرگذار و البته تمامکننده. والیبال ایران برای بازیابی به چیزهای زیادی به غیر از ستاره هم نیاز دارد. به قول یکی از کارشناسان، والیبال کتک زدن توپ نیست و تفکر و اندیشمندی در این ورزش توام با ظرافت تاثیرات زیادی دارد. دیدار بامدادی با تیم پنجمبه تیم دوازدهم لیگ ملتها نه نگفتیم حالا چه انتظاری از تقابل با آرژانتین، تیم پنجم جدول داشته باشیم؟ اصلا بگذارید تقابل ایران و آرژانتین که قرار است بامداد فردا برگزار شود را به گونه دیگری تعریف کنیم، تقابلهای این دو تیم رفتهرفته به یکی از دیدارهای کلاسیک دنیای والیبال تبدیل میشود. اما تیم ایران برای این تقابل فعلا حال و روز خوبی ندارد. شکست پشت شکست و روحیهای که دیگر وجود ندارد. اما در نقطه مقابل برتری مقابل آرژانتین میتواند یک نوع اهرم قوی برای افزایش روحیه شاگردان بهروز عطایی باشد. فعلا درباره دیدار ایران و آرژانتین چیز بیشتری نمینویسیم، این همه بدبینی اصلا خوب نیست! طلوع کیان: باید بردن را یاد بگیریمعلیرضا طلوعکیان، مربی تیمملی والیبال ایران بعد از شکست ۳ بر ۲ ایران مقابل بلغارستان عنوان کرد: در حمله مشکل داشتیم. اعتماد به نفس باید به تیم باز گردد. جوانان تیم نیاز دارند که بردن والیبال را یاد بگیرند. این اتفاق باید بیفتد تا والیبال ایران موفق شود.وی درباره دیدار با آرژانتین نیز گفت: آرژانتین را تمام دنیا میشناسند و تیمی تاکتیکی است. شرایط آنها به گونهای است که گویی ۶ لیبرو و ۶ پاسور در زمین دارند، یعنی تمام آنها در توپگیری و پاس، عالی و کار حمله را بلد هستند. قطعا بازی سخت و سنگینی خواهیم داشت. باخت مقابل بدترین هابلغارستان پس از هفت شکست متوالی بالاخره به پیروزی دست یافت و شوربختانه تیمی که بلغارستان شکست داد ایران بود. حالا بلغارستان دو برد دارد. البته ایران از جایگاهش تکان نخورد ولی با توجه به بازی آلمان و کوبا یک پله در جدول ردهبندی لیگ ملتها سقوط خواهد کرد. ما سال آینده هم در لیگ ملتها هستیم ولی این روند باعث تنزل بیشتر والیبال ایران از سطح یک دنیا و در نهایت سقوط از لیگ ملتها خواهد شد.