تولد نوزاد مرده!

«نازنین بنیادی» بازیگر ایرانی-بریتانیایی اواخر هفته گذشته با انتشار توئیتی از «جیم ریشم» سناتور آمریکایی تشکر کرد که قبل از جلسه توجیهی محرمانه سنا، برای گفت‌وگو درباره آنچه «وضعیت وخیم ایران، به ویژه اعدام‌های اخیر و سرکوب مستمر معترضان مسالمت‌جو» خواند، به او وقت داده است. این تازه‌ترین تک‌روی نوسلبریتی سیاسی-سینمایی برای هدایت کارزاری خودخوانده جهت مقابله با جمهوری اسلامی پس از خروجش از منشور موسوم به «همبستگی برای دموکراسی و آزادی در ایران» است؛ سازوکاری که زودتر از آنچه انتظار می‌رفت، از هم پاشید.

پس از پشتِ پا زدنِ رضا پهلوی به شورای همبستگی و سپس خروج علنی حامد اسماعیلیون از آن، بنیادی هم در میانه‌های اردیبهشت از این سازوکار کنار کشید تا تنها مسیح علینژاد، شیرین عبادی و عبدالله مهتدی در آن باقی بمانند و همبستگی پیش از تحکیم پیوند میان اعضایش از هم بپاشد.

همچنان که اشاره شد، این رضا پهلوی بود که در خروج از ائتلاف پا گرفتهِ در «جرج‌ تاون» پیشگام شد. او اواخر فروردین با انتشار توئیتی از عدم اجماع اعضا بر سر نامزدهایش برای پیوستن به منشور ابراز نارضایتی کرده بود. پس از آن، حمله‌های سلطنت‌طلبان که از منشور مهسا ناراضی بودند، به کسانی که از نظر آنان در رده‌ نشستن در کنار شاهزاده نبودند، بالا گرفت.

در این فضا و اوایل اردیبهشت ماه حامد اسماعیلیون هم راه خود را از منشور جدا کرد. اسماعیلیون از رفتارهای غیردموکراتیک عضوی که نامش را نبرد گلایه کرد. او تاکید کرد که «سرنگونی جمهوری اسلامی» را از طریق دیگری پی می‌گیرد. ۲ هفته بعد از او، بنیادی هم از این سازوکار جدا شد. حال که امید مخالفان نظام برای ثمرنشستن همبستگی اپوزیسیون خارج‌نشین نقش بر آب شده، جدا شدگان از این سازوکار به صورت جزیره‌ای به فعالیت خود علیه نظام ادامه می‌دهند و رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه هم در راستای اهداف سیاستگذاران حامی خود، برای زنده‌نگه داشتن آتش مخالفت با نظام این کنش‌ها را رصد و برجسته می‌کنند.

هفته گذشته بود که موسسه آمریکایی «فریدم هاوس» یا همان خانه آزادی جایزه سالانه آزادی خود را به «زنان شجاع ایرانی» داد و بنیادی یکی از ۲ نفری بود که برپایه «پشتیبانی‌اش از زنان ایران و اعتراضات سراسری ۱۴۰۱» این جایزه را «به‌نمایندگی» از سوی زنان ایران دریافت کرد؛ خبری که در رسانه‌های خارجی فارسی‌زبان به طور گسترده بازتاب داده شد. رسانه‌های فارسی‌زبان خارجی، بنیادی را «بازیگر، هنرمند، فعال سیاسی و فعال حقوق بشری» معرفی می‌کنند که از شایستگی‌های لازم برای نمایندگی زنان ایران برخوردار است. این در حالی است که بررسی واقعیت زندگی این بازیگر نشان می‌دهد تصویر ارائه شده از او در رسانه‌های یاد شده تصویری برساخته و متناسب‌سازی شده با اهداف از پیش تامین شده است.

کافی است مستند مشهور «پاک شدن» ساخته «الکس گیبنی» مستندساز آمریکایی در سال ۲۰۱۵ را ببینیم تا بدانیم که بر اساس اسناد اف‌بی‌آی، نازنین بنیادی به خاطر قرارداد عدم افشا در مورد آنچه در رابطه با زندگی تحمیلی یک ماهه‌اش با «تام کروز» تجربه کرد، تحت فشار کلیسای ساینتولوژی قرار دارد و حتی نمی‌تواند در جامعه به اصطلاح آزاد آمریکایی از حقوق مسلم خود دفاع کند، چه برسد به اینکه توانایی و شانیت نمایندگی زنان ایران را داشته باشد.

با این حال و آن‌چه مسلم است اینکه قهرمان‌سازی از عناصر اینچنینی برای مخاطب ایرانی و پیش‌برد جنگ ترکیبی از این مجرا علیه جمهوری اسلامی در دستور کار جدی رسانه‌های معاند است.