بازگشت متهم با تکنیک همه‌پرسی

همه‌چیز از نیمه فروردین۱۴۰۲ شروع شد که روحانی در دیدار مدیران خود برگزاری همه‌پرسی را پیشنهاد داد و گفت با همین قانون اساسی می‌شود با برپایی همه‌پرسی مستقیما از مردم درباره چند مسأله مهم کشور سؤال کرد.

احتمالا منظور او همه‌پرسی در سیاست خارجی (‌برجام‌) و سیاست داخلی پیرامون موضوعات پرمناقشه بوده است.

گروه سیاسی جام‌جم برای تحلیل سخنان روحانی با عباس سلیمی‌ نمین، مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران گفت‌وگو کرده که در ادامه می‌آید.

سلیمی‌نمین بیان کرد: با توجه به فضای بازی که در کشور وجود دارد این سخنان آقای روحانی خیلی عجیب به نظر نمی‌رسد که او بخواهد از این فضا برای طرح مجدد خودش استفاده کند، به‌ویژه این‌که در آستانه یک انتخابات بسیار مهم و تعیین‌کننده قرار داریم و این نشان می‌دهد فضای کشور به گونه‌ای است که همه جریانات سیاسی برای افزایش قدرت خود به ساختار موجود در کشور می‌اندیشند، حتی اگر کارنامه خوبی هم نداشته باشند.

گریز روحانی از پاسخگویی

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران افزود: حتی اگر شانس برخی از افراد بسیار اندک باشد آنها فرصت انتخابات را از دست نمی‌دهند و آن را یک موهبت و امکان برای گسترش قدرت خود می‌پندارند اما این‌که از چنین شیوه‌های تبلیغاتی برای طرح خودشان استفاده شود، امری نخ‌نما شده است، چرا که آقای روحانی در دوره دولت خود هم برای این که از پاسخگویی بگریزد، شیوه تهاجم به جلو را انتخاب می‌کرد با تصور این‌که این موضوع موجب خواهد شد یک نگرانی ایجاد شود و دست او را باز کند.

وی ادامه داد: آن‌طور که از نظرات ایشان پیداست، روحانی دنبال همه‌پرسی درباره مسائلی مثل برجام‌است. از نظر عقلایی قابل پذیرش نیست، چراکه اگر در داخل کشور کسی مذاکره را نفی می‌کرد و سد راه آن می‌شد، این حرف درست بود که بخواهیم همه‌پرسی کنیم که آیا در چارچوب برجام مذاکره صورت بگیرد یا خیر. این در حالی است که هیچ مانعی در مسیر مذاکره وجود ندارد.

سلیمی‌ نمین با بیان این‌که در سیاست داخلی هم همین منوال است، چرا‌که ما اگر در جایی روند منطقی را مسدود بدانیم رجوع افکار عمومی کار درستی است، تصریح کرد: در زمانی که آقای روحانی در مسند ریاست‌جمهوری هم حضور داشت موضوع همه‌پرسی را بدون ذکر مصداق مطرح می‌کرد، این در حالی است که زمانی ما می‌توانیم درباره این موضوع صحبت کنیم که درباره مصادیق آن هم با شفافیت حرف بزنیم.

مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران خاطرنشان کرد: سؤال اصلی این است کدام بن‌بستی در کشور وجود دارد که نیاز داریم برای پاسخ به آن به مردم مراجعه کنیم؟ آیا به‌طور مثال رفتن بانوان به ورزشگاه می‌تواند مورد همه‌پرسی قرار گیرد، در حالی که این موضوع بن‌بست و مسدود نیست و سلیقه افراد در این زمینه متنوع است. بنابراین یک زمان مسیر مسدود است که باید به افکار عمومی رجوع شود اما گاهی درباره یک موضوع صرفا سلایق متنوعی وجود دارد.

روحانی اهل فداکاری نیست

وی درباره این ادعا که «روحانی به انتخاباتی غیررقابتی وارد نمی‌شود و صرفا به‌دنبال آینده نظام سیاسی‌ای است که خود از مؤسسان آن بوده است»، گفت: روحانی نسل اول انقلاب نیست، بلکه نسل دوم محسوب می‌شود در واقع او دستیار آقای هاشمی رفسنجانی بوده، لذا این تعبیر که روحانی از مؤسسان این نظام سیاسی بوده درست نیست و او از لحاظ تاریخی چنین جایگاهی در نظام سیاسی کشورمان نداشته است.

سلیمی‌نمین یادآور شد: انتخابات قطعا رقابتی است که سبب شده آقای روحانی از چندی پیش جلسات خود را آغاز کند و تلاش دارد در انتخابات پیش رو تاثیرگذار باشد، بنابراین این‌گونه نیست که آقای روحانی فردی فداکار بوده باشد که با هزینه کردن خود بخواهد مشکلی را از کشور حل کند.