تشکیل جزیره بریتانیا براثر یک سیل عظیم

نتیجه یک مطالعه تازه در مورد دریای مانش که مردم بریتانیا آن را« کانال انگلیس » می نامند، نشان می دهد که جزیره بریتانیا بیش از 200 هزار سال پیش پس از جاری شدن یک سیل عظیم در منطقه از بقیه اروپا جدا شده است.

کد خبر: ۱۴۰۱۹۴

به گزارش شبکه BBC ، تصاویری که با کمک امواج صوتی در آب «سونار» گرفته شده اند شیار های عمیقی را در بستر دریای مانش نشان می دهند که باید در اثر جاری شدن ناگهانی مقدار عظیمی آب ایجاد شده باشدند.
دانشمندان طی مقاله ای در نشریه نیچر گفتند که این سیل احتمالا از یک دریاچه عظیم که اکنون دریای شمال نام دارد ، جاری شده است.
به اعتقاد آنها یک رویداد طبیعی ، شاید یک زلزله ، باعث شکافته شدن دیواره دریاچه در تنگه دوور (Dover Strait) شده باشد.
دکتر سانجیو گوپتا از کالج سلطنتی لندن و همکارانش می گویند که آن حادثه یکی از تعیین کننده ترین ابرسیل ها در تاریخ اخیر زمین بوده است که وضعیت کنونی جزیره بریتانیا را ایجاد کرده است.

او گفت، این حادثه، یا رشته حوادث، که باعث جاری شدن سیل شد، مسیر تاریخ بریتانیا را تغییر داد.اگر آن اتفاق رخ نداده بود، بریتانیا به عنوان شبه جزیره ای متصل به اروپا باقی می ماند. و آنوقت دیگر نیازی به یک تونل زیردریایی مانش نبود و می شد مسیر بریتانیا تا فرانسه را پیاده رفت، همانطور که انسان های اولیه پیش از آن حادثه می کردند.
فرضیه بروز یک سیل بزرگ در واقع سرچشمه در برداشتی دارد که دانشمندان از عصر یخ در شمال اروپا دارند. گمان می رود که صدها هزار سال قبل، زمانی که سفره های یخی از اسکاتلند و اسکاندیناوی رو به جنوب به حرکت درآمدند، باریکه ای از خشکی بریتانیا را به قاره اروپا پیوند می زد.
این تیغه خشکی در دریای مانش احتمالا 30 متر بالاتر از سطح دریا بوده است.

محققان پدیده های ماقبل تاریخ گمان می کنند که این تیغه دیواره جنوبی دریاچه بزرگی در شمال شرق بود که آب آن از آب رودهای فعلی تایمز و راین تامین می شده است.
سپس اتفاقی که آنها در مورد تاریخ دقیق آن مطمئن نیستند باعث شکسته شدن این باریکه خشکی موسوم به تیغه « ویلد- آرتواس» (Weald-Artois) شد.
دکتر جنی کولی یر از کالج سلطنتی لندن توضیح داد، شاید علت حادثه جمع شدن آب در پشت دیواره بوده باشد. شاید چیز دیگری آن را سبب شده باشد؛ امروز این امر کاملا شناخته شده است که در ناحیه کنت زمین لرزه های کوچکی روی می دهد.

در هر دو حالت، شکسته شدن تیغه و سرازیر شدن آب به رویدادی خارق العاده دامن زد. مطالعه کالج سلطنتی لندن و سازمان حوضه های آبی بریتانیا با استفاده از امواج بسیار قوی سونار برای نقشه برداری از بستر حوضه کانال انگلیس انجام شد. این تصاویر وجود شیارهای عمیق و سایر مشخصه های خشکی هایی که در امواج پرفشار غرق شده اند را آشکار می کنند. تصور می شود که آن سیل عظیم برای چندین ماه با شدت در جریان بوده است و بنابه تخمین ها هر ثانیه یک میلیون متر مکعب آب را رها می کرده است.
محققان به نشریه نیچر گفتند که شکسته شدن تیغه و سیل متعاقب آن باعث تغییر شکل آبگیرهای شمال غربی اروپا شده و جهت حرکت دو رود تایمز و راین را تغییر داده است.

نظریه مربوط به جاری شدن آن سیل عظیم تقریبا از 30 سال پیش شکل گرفت، اما تصاویر سوناری بهترین شواهد را تا به امروز برای اثبات آن فراهم می کنند.
مطالعات قبلی درباره بقایای حیوانات ماقبل تاریخ نقش حیاتی دریای مانش را در شکل گرفتن تاریخ طبیعی بریتانیا آشکار کرده بود.
این دریا در طول زمان مانند یک فیلتر عمل کرده است، چرا که امکان ورود برخی حیوانات از اروپا به بریتانیا را فراهم آورده اما راه بقیه را سد کرده است.
دانشمندان می توانند تاثیر پیدایش دریای مانش را در نوع و ترکیب فسیل های متعلق به برهه های کلیدی تاریخ بریتانیا مشاهده کنند.