اگر نخندم، ممکن است گریه کنم!

«شوگو ناکاشیما» مردی 31 ساله از ژاپن یکی از اولین افرادی است که به دهکده هواداری در شمال دوحه رسید. جایی که چند ساعت پس از باز شدن دروازه‌های اقامتگاه، ساخت و ساز هنوز در برخی مناطق در حال انجام است. 
ناکاشیما می‌گوید: «اینجا هنوز در دست ساخت است در طول روز یک جورهایی مانند جهنم است. اینجا بیابان است، خیلی گرم است. اگر نخندم، ممکن است گریه کنم!  در حال حاضر نمی‌توانم محل اقامتم را تغییر دهم بنابراین باید آن را بپذیرم و منتظر بازی ژاپن باشم. من فقط برای خواب اینجا خواهم بود. بیرون می‌روم و شهر را کشف می‌کنم. نمی‌خواهم اینجا بمانم.»
مدت‌ها قبل و پیش از  ورود بیشتر مهمان‌ها به محل، نشانه‌هایی وجود داشت که ممکن است همه چیز آن‌طور نباشد که انتظار می‌رود. در مسیر طولانی و پر پیچ و خم به سمت کمپ، علائم شنیداری و بصری ماشین‌آلات سنگین وجود دارد. جرثقیل‌های ساختمانی به بلندای آسمان می‌رسند و کارگران مشغول کارهایی از سنگ‌ریزی سنگ‌فرش تا سیم‌کشی چراغ‌ها هستند. «پدرو» و «فاطمه» در اسپانیا زندگی می‌کنند اما اینجا هستند تا تیم مکزیک را تشویق کنند. آنها فروردین ماه ازدواج کردند و این سفر بخشی از ماه عسل آنهاست.
پدرو درباره حضورشان در دهکده هواداران می‌گوید: «هزینه آن حدود 200 دلار برای هر شب است. صادقانه بگویم آن چیزی که من انتظار داشتم نبود. وقتی تصاویر را می‌بینید و توضیحات را می‌خوانید و با توجه به این که اینجا جام‌جهانی فوتبال در حال برگزاری است؛ انتظار کمی کیفیت دارید. اما خدمات در حد یک مهمانسرای ارزان‌قیمت است.  به دلیل سر و صدای ساخت و ساز بیشتر از ساعت9 نمی‌توان خوابید!» فاطمه می‌گوید: «هیچ سازمان پاسخگویی وجود ندارد، هیچ‌کس چیزی نمی‌داند. فروشگاه‌ها بسته هستند، آب آشامیدنی وجود ندارد! همانطور که در اطراف راه می‌رویم، با هر مسافر دیگری که صحبت می‌کنیم افکار مشابهی دارند.»
چادرهای اقامتی که از پلاستیک ضخیم ساخته شده‌اند هر کدام شامل دو تخت یک نفره و یک پاتختی با یک چراغ هستند. یک لایه نازک از فرش در جاهایی به دلیل قرار گرفتن بر روی شن و ماسه، ناهموار و برآمده است. یک پنکه برقی چیدمان اتاق را کامل می‌کند. برای برخی  واقعیت این وضعیت مستلزم اقدامات شدیدتر است. «جمال» که از پاریس سفر کرده است حدود 2700 پوند برای اقامت سه هفته‌ای در دهکده هواداران پرداخته اما پس از کمتر از 24 ساعت در محل، در حال بستن چمدان‌ها و رفتن به سمت خروجی است.
او گفت:«برای من این تجربه خوبی نیست. نه بدن‌شوی، نه مسواک، نه خمیر دندان هیچ ملزومات بهداشتی وجود ندارد.» جمال همچنین برگه تایید رزرو خود را نشان می‌دهد که اتاق هتل برایش رزرو شده است. با توجه به این‌که قطر در سال2010 به میزبانی رقابت‌های جام‌جهانی برگزیده شد معلوم نیست چطور نتوانسته در طی ده سال گذشته حداقل ساخت و سازهای عمرانی را به پایان برساند و اینگونه هوادارانی که از سراسر جهان به این کشور سفر کرده‌اند را ناامید کرده است.

منبع: ضمیمه جام22 روزنامه جام‌جم