گفت‌وگوی «جام‌جم» با بهرام ابراهیمی که مهندس بازرگان «راز ناتمام» شد

تلخ وشیرین ظهور در قامت مردان‌تاریخ

قاسم زارع، بازیگر نام‌آشنای تئاتر، تلویزیون و سینمای ایران اگرچه قبل از بازی در فیلم «آژانس شیشه‌ای» در سال ۱۳۷۶و در نقش یک مامور امنیتی که دلسوزانه و صادقانه سعی دارد با یک چالش بزرگ و بحران گروگانگیری از منظری نرم، متفاوت و دلسوزانه برخورد نماید، در نقش‌ها و فیلم‌های دیگری نیز نقش‌آفرینی کرده بود اما با همین فیلم آژانس شیشه‌ای، اثر خوش‌ساخت و جسورانه ابراهیم حاتمی‌کیا بود که محبوبیت قابل‌توجه، مانا و ماندگاری را در میان علاقه‌مندان فیلم و سینما کسب کرد و به چهره‌‌ای آشنا و دوست‌داشتنی در میان مردم تبدیل شد.
کد خبر: ۱۳۸۱۶۹۷
نویسنده محمد دیندار - منتقد و مستندساز
همین موفقیت درخشان در آژانس شیشه‌ای البته باعث گردید که وی پس از آن از سوی فیلمسازان مختلف، بیشتر برای نقش‌هایی مشابه و در نقش ماموران و فرماندهان انتظامی و امنیتی یا نظامی انتخاب و رفته‌رفته به یک تیپ تبدیل شود؛ تیپی که گاهی کلیشه‌ای از کار‌ها و نقش‌های پیشین او بود و شاید ناخواسته از سوی کارگردان‌های آثار سینمایی و تلویزیونی به او تحمیل می‌شد تا جایی که گاهی گله او را نیز به دنبال داشت.
قاسم زارع خود دراین‌باره گفته است: «بازیگران دست‌شان در انتخاب نقش‌ها زیاد باز نیست. وقتی کارگردانان و تهیه‌کنندگان می‌بینند مثلا من نقش‌های فرمانده جنگی یا فرمانده امنیتی را خوب بازی می‌کنم، مدام این‌گونه نقش‌ها را به من پیشنهاد می‌کنند. آن‌ها دیگر به این فکر نمی‌کنند که نقش‌های دیگر را هم می‌توانم خوب بازی کنم. آن‌ها مرا در یک کلیشه قرار می‌دهند و مدام از من می‌خواهند آن را تکرار کنم.»

البته در میان این فیلم‌ها و نقش‌های کم‌وبیش مشابه، وی تک‌وتوک آثار متفاوتی ازجمله نقش کمدی را نیز تجربه کرد، اما غالب کار‌های او بیشتر بر همان نقش‌هایی استوار گردید که به آن‌ها اشاره شد. بااین‌حال سریال بی نشان، ساخته راما قویدل که این شب‌ها شاهد پخش آن از شبکه سه سیما هستیم، برگی دیگر از دفتر بازیگری قاسم زارع را د ربرابر دیدگان‌مان می‌گشاید که خوشبختانه برگی جدید از توانایی او در ایفای نقش‌های متفاوت است.

قاسم زارع در بی‌نشان، نقش مدیر یک مجموعه خصوصی را بازی می‌کند که درگیر برخی جرایم و تخلفات اقتصادی است. وی در این سریال نه‌تن‌ها نقشی متفاوت از نقش‌های پیشینش را که عمدتا نقش‌هایی مثبت بوده بازی کرده است، بلکه در همین نقش نیز از این‌که صرفا تیپ کاراکتری منفی را از خود نشان دهد، دوری نموده و با ارائه یک بازی زیرپوستی، شخصیتی خاکستری را که بین شر و بد در نوسان است، به‌خوبی در منظر تماشاگر قرار داده و با خود همراه می‌سازد.

البته از این نکته غافل نیستیم که چنین نقش و شخصیت‌پردازی‌ای، زاده تفکرات نویسنده و کارگردان اثر است، اما این به توانایی یک بازیگر برمی‌گردد که بتواند چنین تفکر و نگاهی را با هنر و تکنیک و حس خود به‌درستی عینیت بخشیده و نزد میلیون‌ها مخاطب باورپذیر سازد، یعنی همان کاری که قاسم زارع با توانایی هرچه‌بیشتر در سریال بی‌نشان به منصه ظهور رسانده است.

به عبارتی نقشی که می‌توانست به یک تیپ کلیشه‌ای منفی و به یک بازی رو و سطحی تبدیل و محدود گردد، اما در اینجا به شخصیتی تبدیل شده که به لحاط دراماتیک، نمایشی‌تر، معمایی‌تر و باعث ایجاد تعلیق برای بیننده می‌شود تا به‌این‌ترتیب ذره‌ذره بهتر و بیشتر با ابعاد شخصیتی و اخلاقی این کاراکتر آشنا شده و کنجکاوانه او را در طول مجموعه دنبال و ابعاد مختلف شخصیتش را کشف کند. سکوت‌ها، لحن و تن صدایی که برخلاف بازی‌های پیشین که بیشتر فریادگونه بود، اما این‌بار با تامل و حتی رازگونه است، بخشی از پازل و بازی متفاوت قاسم زارع در بی‌نشان محسوب می‌شود که با یک گریم متفاوت همه و همه دست به دست هم داده تا ثابت کند این هنرمند محبوب، توانایی آن را دارد تا دور از کلیشه‌ها و نقش‌های تکراری و مشابه، تجلی‌گر کاراکتر‌هایی نو و نقش‌هایی متفاوت در عرصه تلویزیون و سینمای ایران باشد.

روزنامه جام جم  
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها