پزشکان در کشور همواره یکی از گروه‌های مرجع اجتماعی بوده و هستند. این سفیدپوشان عرصه سلامت در مقاطع سخت و بزنگاه‌های تاریخی همچون جنگ تحمیلی یا بحران کرونا همواره پا به پای مردم و در کنار آن‌ها حضور داشته و موجب دلگرمی بیماران و افراد ناتوان و رنجور بوده‌اند.
حافظه تاریخی مردم کشورمان هیچ‌گاه فداکاری پزشکانی که در دوران دفاع مقدس زیر آتش گلوله و خمپاره، رزمندگان مجروح و مصدوم را در بیمارستان‌های صحرایی جراحی و درمان می‌کردند فراموش نمی‌کند؛ پزشکانی که لباس‌های خاک‌آلود و چهره‌های خسته‌شان به‌گونه‌ای بود که نمی‌توانستی یک جراح و متخصص را از یک رزمنده بسیجی تشخیص بدهی!
و این‌گونه بود که پزشکی جنگ در کشور ما در تاریخ پزشکی دنیا درخشید و جاودانه شد. بهداری دفاع مقدس در ایران یکی از درخشان‌ترین نمونه‌های بهداری جنگ در دنیاست.
چرا که پزشکان داوطلب کشورمان خالصانه در لباس یک بسیجی ساده بی‌هیچ پیرایه‌ای در جبهه‌های حق علیه باطل حضور پیدا می‌کردند و در کنار فداکاری رزمندگان کشورمان، آن‌ها هم از جانشان مایه می‌گذاشتند. این‌گونه است که در دوران هشت ساله دفاع‌مقدس جامعه پزشکی شهدا، جانبازان و آزادگان زیادی را تقدیم مام میهن کرد.
در دوران اپیدمی کرونا هم به‌خصوص در ماه‌های آغازین هجوم ویروس تاجدار به جان و سلامت مردم کشورمان، دوباره این پزشکان بودند که در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا قرار گرفتند و در طول مدت مبارزه با این ویروس و به‌خصوص پیش از واکسیناسیون گسترده و کنترل نسبی بیماری، جامعه پزشکی ما در راه سلامت مردم و کمک به بیماران کرونایی بیش از ۱۴۰ شهید تقدیم کرد.
پزشکانی که تا آخرین نفس و تا آخرین لحظه زندگی خود بر بالین بیماران کرونایی حاضر می‌شدند و برایشان نسخه می‌پیچیدند و در نهایت با علم به این‌که احتمال بازگشت به زندگی در صورت بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه تنها ۵۰درصد و احتمال بازگشت در صورت اینتوبه شدن فقط۱۰ درصد است، خودشان نسخه اینتوبه شدن خود را می‌پیچیدند و به کمای مصنوعی می‌رفتند؛ کمایی که برای برخی بدون بازگشت بود.
بسیاری از اعضای جامعه دلسوز و متعهد پزشکی در دوران کرونا داوطلبانه و به‌شکلی کاملا رایگان در خدمت مردم بودند و شبانه‌روزی برای درمان بیماران کرونایی وقت می‌گذاشتند.
سفید‌پوشانی که حضورشان بر بالین بیماران رنجور، قوت قلب آنان بود و باعث می‌شد امید رنگ باخته در نفس‌های به شماره افتاده آنان دوباره جان بگیرد و به آن‌ها قدرت و اراده مبارزه با ویروس تاجدار را برای زنده ماندن بدهد.
این‌گونه است که مردم کشورمان هم همواره قدردان این سفیدپوشان عرصه سلامت بوده و هستند و حتی در صورت بی‌قانونی و تخلفات گروه ناچیزی از پزشکان باز هم جامعه پزشکی در کشورمان مرجعیت خود را از دست نداده و نمی‌دهد.
با وجود این، اما وجود تخلفاتی همچون زیرمیزی در همین درصد ناچیز از پزشکان هم زیبنده جامعه خدوم و فداکار پزشکی نیست و رفتار‌های این‌چنینی و گرفتن پول‌های خارج از نظام تعرفه‌ای یا دریافت مبالغ زیرمیزی با کارت به کارت برای منشی مطب یا دریافت سکه و مسائلی از این قبیل شاید در میان درصد ناچیزی از پزشکان اتفاق بیفتد، اما همین درصد ناچیز می‌تواند چهره این قشر مورد اعتماد مردم را خدشه‌دار کند. بدیهی است قاطبه جامعه دلسوز و متعهد پزشکان هم خواهان برخورد با گروه اندک متخلفان حوزه سلامت هستند و آن‌ها را از خود نمی‌دانند.
پزشکانی که بسیاری‌شان حتی حاضرند به شکل رایگان بیماران بی‌بضاعت را درمان کنند و در قالب گروه‌های جهادی در مناطق محروم حضور می‌یابند تا مرحمی بر زخم‌های بیماران ناتوان و فقیر باشند.
امروز، اما در تقویم‌های کشورمان به یاد فداکاری‌ها و تعهد و همراهی این سفیدپوشان عاشق به نام روز پزشک نامگذاری شده تا برای همیشه یاد و نام پزشکان زحمتکش کشورمان را در خاطره‌ها زنده نگه دارد و بهانه‌ای باشد برای تقدیر و تشکر از افرادی که در سخت‌ترین لحظات بیماری و رنج، حضورشان قوت قلب تمامی ماست.
