تفاوت ایران۱۴۰۱ با ایران۱۳۹۲

مواضع رهبر انقلاب اسلامی در بحث توافق هسته‌ای فصل‌الخطاب سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است. در طول چهار دهه گذشته دشمن همواره تلاش کرده تا با زیاده‌خواهی‌ها و طرح مطالبات نامشروع و غیرقانونی ما را به عقب‌نشینی از مواضع خود وادارد، اما در رسیدن به این هدف ناکام مانده است.

در عین حال دشمنان نظام در پی آ‌ن بودند تا با اعمال فشار حداکثری و بهره‌گیری از ابزار تحریم، ملت ایران را تحت انواع و اقسام تنگنا‌های اقتصادی قرار دهند. این ترفند هم با هوشیاری ملت و مسئولان کشور به نتیجه نرسید. در شرایط کنونی جمهوری اسلامی ایران از جایگاه و اعتبار بین‌المللی برخوردار است و در بسیاری از تحولات جهانی نقش‌آفرینی می‌کند؛ مضاف بر این‌که با مقایسه شرایطی که در زمان انعقاد توافق برجام در سال۹۲ در کشور وجود داشت اکنون شاهدیم که دولت و مردم و همه ارکان‌های کشور با تلاش‌های مجدانه خود توانستند با اتکا به ظرفیت‌های داخلی و همچنین بهره‌گیری از استعداد‌های فراوانی که در کشور وجود دارد در برابر فشار‌های حداکثری دشمنان نظام ایستادگی کنند. اکنون، اما در مقطع ۱۴۰۱ وضعیت و شرایط ایران تغییرات و تحولات چشمگیری پیدا کرده و ما توانستیم با گسترش روابط خارجی خود با کشور‌های همسایه، همجوار و همچنین شرکت در پیمان‌های منطقه‌ای، تعاملات خود را در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با سایر کشور‌ها گسترش دهیم و در شرایط فعلی باید بگوییم که جمهوری اسلامی ایران با دست پر در میدان گفتگو‌های هسته‌ای حاضر و آماده است و تیم مذاکره‌کننده ما هم در‌تلاش‌اند تا از منافع ملی کشور دفاع کنند. غرب و اروپا هم اگر بخواهند دوباره به طرح مطالبات غیر‌منطقی خود بپردازند، حتما با این پیام قاطع جمهوری اسلامی مواجه خواهند شد که ما همچنان در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمن ایستاده‌ایم و از مواضع خود کوتاه نخواهیم آمد. اکنون توپ در زمین طرف‌های مقابل است و اگر از عزم و اراده کافی برخوردار باشند، می‌توان نسبت به امضای توافق خوب امیدوار بود، اما ادامه روند گذشته از سوی طرف مقابل، باعث عقب‌نشینی جمهوری اسلامی از مواضع منطقی و مشروع خود نخواهد شد.