توفیق‌ اجباری برای مرد دیپلمات‌نما

در «آینه‌ بغل» نقش پدری سختگیر را بازی می‌کرد که انتظار داشت دامادش (با بازی جواد عزتی) در یک مراسم باشکوه دخترش (با بازی نازنین بیاتی) را به خانه بخت ببرد و تا زمان عروسی، مانع دیدارهای عروس و داماد می‌شد.
کد خبر: ۱۳۵۲۲۴۷
این پدر سختگیر، همزمان آشپز وزارت‌خارجه هم بود و در سفرهای دیپلماتیک حضور داشت و برای دیپلمات‌ها غذای ایرانی می‌پخت و به همین دلیل خودش را با چند درجه ارفاق دیپلمات هم حساب می‌کرد و به همین دلیل تیپ معروف دیپلمات‌ها را با آن کت‌ و شلوار رسمی و پیراهن سفیدیقه بریده‌ شده به تن می‌کرد. اتفاقا این تیپ هم خیلی به او می‌آمد و هم با رشته تحصیلی‌اش همخوانی داشت.
درباره غلامرضا نیکخواه حرف می‌زنیم که این روزها به چهره اصلی و محوری برنامه شبکه‌خانگی «جوکر» تبدیل شده است.
قسمت‌هایی از حضور او در این رئالیتی‌شو (باید بگوییم نمایش واقعی یا واقعگرا؟) در شبکه‌های‌ اجتماعی دست‌ به‌ دست می‌رود.
تلاش بازیگران مشهور حاضر در این برنامه که سعی می‌کنند در برابر حرکات به‌ شدت خنده‌آور او از زور خنده منفجر نشوند، باعث‌ شده او به چهره این روزهای شبکه‌ نمایش‌ خانگی بدل شود.
امیرمهدی ژوله در بخشی از این برنامه می‌گوید تضاد میان تیپ جدی و دیپلماتیک نیکخواه و حرکات خونسردانه و شگردهای خنده‌آورش باعث‌شده هیچ‌کس نتواند در برابر او تاب مقاومت داشته باشد و هر وقت او عنان بازی را به‌دست می‌گیرد، بقیه مطمئن شوند که بالاخره یکی از آنان حذف خواهند شد.
نکته مهم درباره بازی این بازیگر ۷۳ ساله بوشهری این است که او کار هنری را از تئاتر در زادگاه خود، ۵۵ سال قبل شروع کرده و این بازی خونسردانه، بدون اضافه و با اعتماد به‌ نفس که باعث‌ شده او در برابر گروهی از بهترین بازیگران طنز بدرخشد، بر این تجربه استوار است.
او در بازی خود از همین ظاهر جدی و رسمی در عین حال حرکات راحت و توانایی خود در مبهم و جویده‌ جویده سخن گفتن بهره می‌گیرد که در بازی‌های قبلی خود (مثلا در نقش توفیق اجباری در بزنگاه یا داموس الملک در قهوه‌ تلخ) از آنها بهره‌برده بود.
تضادی که در این تلفیق ایجاد می‌شود باعث می‌شود بیننده در برابر این توانایی‌های طنز او قدرت مقاومت خود را از دست بدهد. نکته مهمی که باید در این زمینه به آن اشاره کرد این است که در اینجا نیکخواه، تحت‌فرمان کارگردانی نیست و لازم نیست یک شخصیت خاص را در بازی خود ایجاد کند و وجهه‌های مختلف آن را بسازد.
اینجا خود اوست و توانایی‌های طنز و خوشمزگی ذاتی‌اش. به همین دلیل است که بازی او و توانایی او در خنداندن این‌قدر به‌ چشم آمده است.
شاید اگر او اختیار داشت که همه این اداها و حرکات را در آثار سینمایی و تلویزیونی‌اش اجرا کند، عنان داستان از دست خود او و کارگردان هم خارج می شد و نتیجه کار چندان جذاب نبود.
به هرحال جوکر به یکی از بازیگرانی که همیشه در نقش‌های حاشیه‌ای در سریال‌ها و فیلم‌ها حضور داشته و زیر نام بازیگران طنز زیادی که با آنان همکار بوده، اجازه‌ داده از حاشیه خارج شود و خودش را نشان بدهد و او از این فرصت استفاده هوشمندانه‌ای کرده است.
 
آرش شفاعی - ادب و هنر / روزنامه جام جم 
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها