درهای ورزشگاه‌ها را باز نکنید لطفا!

به گزارش جام جم آنلاین، جمعه شب چیزی نمانده بود که چندین هوادار زیر دست و پا کشته شوند. آنچه از دریچه لنز عکاس ها ثبت و ضبط شد فقط و فقط بوی تنگی نفس، بوی خفگی و بوی مرگ می داد. تصاویر وحشتناک بود. نوجوانی که سنگینی 100 نفر را روی قف سه سینه اش احساس می کرد در آن لحظه که زیر دست و پا داشت له می شد به چه می کرد؟ به شوق تماشای بازی استقلال یا به زنده ماندن، در موقعیتی که می توانست حکم آخرین لحظات عمرش را داشته باشد؟ اگر آن نوجوان استقلالی می مرد چه کسی مسئول بود؟ چه کسی پاسخ می داد؟ تجربه های تلخ گذشته کجا رفتند؟ مگر در همین ورزشگاه آزادی 7 تماشاگر فوتبال کشته نشدند؟ از فروردین 1384 تا آبان 1400 چقدر از سوء مدیریت ها فاصله گرفتیم؟

وقتی جمعه شب رئیس سازمان لیگ روی خط تلفنی برنامه شبهای فوتبالی آمد، امیدوار بودیم حداقل بابت اتفاقاتی که در حاشیه بازی استقلال – نساجی افتاد، یک عذرخواهی خشک وخالی از هواداران فوتبال بکند، اما آنچه از سهیل مهدی دیدیم و شنیدیم این جملات بود: « از تمام ارکان برگزاری بازی از جمله راهور ناجا، نیروی انتظامی، یگان ویژه، وزارت ورزش، وزارت بهداشت، استانداری  و همه عزیزانی که از شب قبل تا شروع بازی زحمت کشیدند تا شاهد حضور تماشاگران در ورزشگاه باشیم تشکر می کنم. کوه یخ، این عزیزان بودند ما هم به عنوان مسئول برگزاری در کنارشان بودیم و کمترین سهم را داشتیم!»

سوء مدیریت یعنی همه ارکانی که در بالا به بهانه تشکر از آنها نام برده شد، از یک شب قبل برای حضور فقط 5 هزار تماشاگر بسیج شوند، اما در نهایت شاهد محبوس شدن برخی از هواداران زیر دست و پای جمعیت باشیم. سوء مدریت یعنی 5 هزار نفر را  در ورزشگاهی که بیش از 80 هزار سکوی خالی دارد، طوری جا بدهی که هیچ فاصله ای بین آنها نباشد و پروتکل های بهداشتی به هیچ وجه رعایت نشود. آقای سهیل مهدی، از شما خواهش می کنیم بگذارید درهای ورزشگاه ها در ایران به روی هواداران بسته بماند. وقتی همه اشکالات بوجود آمده به هیجان زدگی هواداران ربط داده می شود یعنی درک درستی از مدیریت در بین ارکان برگزاری مسابقه وجود ندارد. همانطور که از سوی سازمان لیگ عنوان شد تک مسابقه استقلال و نساجی در قابل شرایط آزمایشی و پایلوت با حضور تماشاگر برگزار شد، تا ایرادات و اشکالات طرح گرفته شود اما با این سوء مدیریت ها هیچ بعید نیست جان چندین هوادار گرفته شود تا به راهکار درستی از بازکردن درهای ورزشگاه ها بروی تماشاگران رسید. دو سال است فوتبال در همه جای دنیا دارد با حضور تماشاگر و با رعایت دقیق پروتکل های بهداشتی برگزار می شود، اما اینجا در ایران، سازمان لیگ فدراسیون فوتبال برای ساماندهی فقط 5 هزار تماشاگر، هیچ الگویی ندارد. خداروشکر که جمعه 28 آبان 1400، به روز سیاه دیگری در فوتبال ایران بدل نشد. چند نوجوان فوتبالی تا پای مرگ رفتند اما خداروشکر که این تجربه بد، تلفات جانی نداشت.