درباره مریم ایراندوست و داستانی که با فوتبال زنان ادامه دارد

زن روزهای سخت

بزرگ بودن به شهرت نیست، به سختکوشی و تلاش است. اگر همین الان از افراد زیادی بپرسند چند نام مطرح در فوتبال زنان نام ببرید به ندرت می‌توانند جواب بدهند.

کد خبر: ۱۳۴۱۴۸۳

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ، البته اگر قرار باشد فوتبال بانوان ایران را تمام و کمال بشناسیم در مواجهه با این سوال یکی از پاسخ‌ها قطعا مریم ایراندوست خواهد بود، بانویی که در مقایسه با همتایان مرد خود شهرت چندانی ندارد اما تلاش و سخت‌کوشی او در فوتبال از آنها هرگز کمتر نیست و البته شاید هم بیشتر باشد. مریم ایراندوست به عنوان سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران تمام زندگی‌اش را انگار با فوتبال تنیده است. او دختر نصرت ایراندوست است، پدری که بزرگ‌‌ترین استاد دخترش در فوتبال به شمار می‌رود. مریم که اکنون ۴۳ سال دارد برای رسیدن به چنین موقعیتی در فوتبال واقعا زحمت کشید و حالا سرمربی تیمی است که برای نخستین‌بار روانه جام ملت‌های فوتبال زنان آسیا شده است. او هم همسر است، هم مادر و هم مربی فوتبال. پسرش راستین همنام پسر اسطوره فقید یعنی سیروس قایقران است. قایقران در سال ۷۷ یعنی حدود ۲۳ سال پیش به دلیل یک سانحه رانندگی همراه با پسر ۸ ساله‌اش راستین جان باخت. مریم ایراندوست هم به یاد این اسطوره نام پسرش را راستین گذاشت. راستینی که اکنون سعی می‌کند دنباله‌رو راه مادر و پدربزرگش باشد. ایراندوست پیش از اعزام به رقابت‌های انتخابی جام ملت‌های زنان آسیا هر چه در توان داشت رو کرد تا بتواند تیم‌ملی را بالاخره از یک تعطیلی بلندمدت بیرون بکشد. او از این خوان به سلامت عبور کرد. بازیکنان را از گوشه و کنار گرد هم آورد و تمرینات را کلید زد. تیم را به ازبکستان میزبان رقابت‌های انتخابی برد و در ادامه چند نمایش خوب و در نهایت درخشش زهره کودایی در ضیافت پنالتی‌ها مقابل اردن در نهایت ایراندوست را به حداقل پاداشش در فوتبال زنان رساند.

دست های خالی مریم

ایراندوست بر خلاف همتایان مذکر خود برای توفیق در فوتبال تقریبا هیچ ندارد و دست‌هایش خالی از حمایت‌های مالی و معنوی است. او با حداکثر تلاش و کوشش سعی می‌کند فوتبال زنان را حداقل در زادگاهش یعنی بندرانزلی زنده نگه دارد. بر خلاف مربیان مرد نه حقوق نجومی دارد و نه فرصت‌های بسیار چشمگیر مالی و فنی جهت مربی‌گری در لیگ‌برتر. دست‌های او کاملا خالی است اما انگیزه‌اش سر به فلک می‌زند.

مادری که فوتبالیست شد

بسیاری از ورزشکاران زن وقتی بچه‌دار می‌شوند برای همیشه ورزش را کنار می‌گذارند. اما برای مریم برعکس بود. پسرش راستین دو ماه داشت که فوتبال را شروع کرد و آنقدر پیشرفت کرد که به تیم‌ملی فوتبال هم رسید. ملوان و پگاه تیم‌هایی بودند که مریم ایراندوست در زمانی که بازیکن بود برای آنها بازی کرد.

تلخی جاودانه

ایراندوست کوهی از خاطرات تلخ و شیرین در فوتبال زنان ایران دارد. بهترین خاطره‌اش تا این لحظه قطعا مربوط به همین دو هفته پیش می‌شود، یعنی زمانی که زهره کودایی سنگربان تیم‌ملی ایران پنالتی بازیکن اردن را مهار کرد تا نخستین صعود تاریخ فوتبال زنان ایران به جام ملت‌های آسیا مسجل شود. اما بدترین خاطره‌اش سر و صدای زیادی در زمان خودش کرد. حدود یک دهه پیش تیم‌ملی فوتبال زنان ایران در انتخابی المپیک حذف شد. اما دلیل حذف، نتایج مسابقات نبود. حذف از حضور در مسابقات مقدماتی المپیک لندن به دلیل حجاب بازیکنان تیم ایران که توسط ناظر بحرینی صورت گرفت. به هر حال این هم گذشت اما تلخی آن هرگز از یاد نمی رود.

رویاهای بی پایان

شهاب‌الدین عزیزی خادم رئیس فدراسیون فوتبال اعلام کرد که تیم‌ملی فوتبال بانوان ایران جهت شرکت در جام ملت‌های آسیا یک اردوی تدارکاتی در کشور بلژیک بر پا خواهد کرد. مریم ایراندوست اما می‌داند اردوی بلژیک به تنهایی برای موفقیت در آسیا کافی نیست. او می‌داند امکانات چقدر برای او و تیمش کم است اما جنس رویاهای او فراتر از کیفیت و کمیت امکانات است. او زن روزهای سخت است. این را طی نزدیک به دو دهه حضور در فوتبال زنان ایران به خوبی نشان داده است.

ایراندوست کوتاه نیامد

هاجر دباغی - عضو تیم ملی فوتبال زنان ایران
تیم‌ملی فوتبال زنان ایران بیش از دو سال تعطیل بود. نه تمرین داشتیم نه اردو. مسابقه که دیگر هیچ. اما این مریم ایراندوست بود که همه چیز را سر و سامان داد. با چنگ و دندان تیم را جمع کرد و بازیکنان را دور هم گرد آورد. حتی زمانی هم که اردوها آغاز شد برای ما بسیار جنگیدند و تلاش کردند تا این اردوها کاملا به صورت منظم باشد. در واقع باید بگویم هر امکاناتی در اختیار ما قرار گرفت و هر اردویی که برایمان برگزار شد نتیجه تلاش‌های خانم ایراندوست بود. او کوتاه نمی‌آید و حق ما را گرفت. ما با مریم ایراندوست در جام ملت‌های آسیا به دلیل انگیزه بسیار زیادی که داریم قطعا شگفتی‌ساز خواهیم داشت. انگیزه و اراده ما برای حضور موفقیت‌آمیز در این رقابت‌ها بسیار زیاد است و این را در تک‌تک بازیکنان تیم‌ملی می‌بینم. البته باید بگویم تا زمان آغاز جام ملت‌های آسیا ما زمان بسیار کمی داریم و باید در این مدت کم تدارکات خوبی پشت سر بگذاریم تا آماده و قبراق سراغ حریفان خود در جام ملت‌های آسیا برویم. من فکر می‌کنم توانایی این را داریم که در جام ملت‌های آسیا شگفتی‌ساز شویم.