تعبیر رویای دوچرخه در استانداری زنجان

به گزارش جام جم آنلاین زنجان؛ از آنجاییکه اغلب تماس گیرندگان با خط ۱۱۱ سامانه الکترونیکی ارتباط مردم با دولت (طرح سامد)، افرادی هستند که در مراجعات به سازمان&zwnj;ها و دستگاه&zwnj;های مختلف، به دلیل عدم ملاقات با مدیر مربوطه و یا پروسه&zwnj;های طولانی اداری، با بن بست مواجه شده و به نتیجه لازم نرسیده&zwnj;اند، ترجیح می دهند، از طریق تماس با خط ۱۱۱ مشکل خود را بدون هیچ واسطه ای، با استاندار به عنوان نماینده عالی دولت در استان، مطرح کنند تا به احتمال قوی، به نتیجه لازم برسند. آنچه که در ارتباط استاندار با مردم، در طرح سامد قابل توجه و حائز اهمیت است، این است که تا حد امکان، دستور صریح و سریع برای پیگیری مشکل مطرح شده از سوی تماس گیرندگان، صادر می شود و تا جایی که شرایط، امکانات و نوع مشکل یا درخواست&zwnj;ها، اجازه می دهد، بدون فوت وقت، نسبت به حل آن اقدام می&zwnj;شود. گاهی حتی خود تماس گیرنده هم فکر نمی&zwnj;کند که مشکلش ممکن است در کمتر از ساعتی حل شود. آنچه که اول مهر امسال، در دفتر استاندار زنجان و نشست ارتباط مردمی رخداد، از این دست بود. یکی از تماس&zwnj;های مربوط به خط ۱۱۱ سامد، در استانداری زنجان، شاید یکی از خاص&zwnj;ترین تماس ها بود. آن هم به این دلیل که، شاید کمتر کسی انتظار داشت که در میان انبوهی از تماس&zwnj;های مردمی، یک کودک با استاندار تماس بگیرد. دختری بچه&zwnj;ای که به سختی صحبت می کرد و از صدا و لحن صحبت کردن خاص او، چنین به نظر می رسید که کودکی در سنین کمتر از هفت سال باشد و همین مدیران حاضر در نشست را سخت متعجب کرد. صدای پشت خط ۱۱۱ این بود. "سلام آقای استاندار.... من از شما یک دوچرخه می خواهم. من ورزشکار هستم و یک دوچرخه لازم دارم " اما حیرت همگان، وقتی بیشتر شد که او گفت من ۲۷ ساله هستم. وقتی هم که استاندار از او خواست برای درخواستش، روز شنبه به دفتر او مراجعه کند، او با خواهش و التماس از استاندار خواست اجازه دهد که همین امروز به دیدنش بیاید. حقیقی استاندار زنجان هم متعجب و حیران از التماسش، قبول کرد که همان روز ملاقات حضوری با او داشته باشد و او در کمتر از حدود یک ساعت، خود را به دفتر استاندار، محل نشست طرح سامد، رساند. صدای پشت خط ۱۱۱، متعلق به دخترک که نه، بلکه دختر ۲۷ ساله&zwnj;ای بود که به خاطر مشکلات گفتاری و نیز تا حدودی جسمی _حرکتی ناشی از معلولیت، تحت پوشش بهزیستی است. اگر چه خودش اظهار داشت که من سالم هستم و میخواهم کار کنم و روی پای خودم بایستم. به گفته محمد محمدی قیداری، مدیرکل بهزیستی استان که در این فاصله به درخواست استاندار، در نشست حاضر شده بود، او ورزشکار است و در رشته دومیدانی مقام قهرمانی هم دارد و برای ادامه ورزش، نیاز به دوچرخه داشت . با دستور استاندار در کمترین زمان ممکن، یه دستگاه دوچرخه در محل جلسه به این دختر اهدا شد تا به ورزش و فعالیت خود ادامه دهد. حالا این دختر بود که از تعجب مات و مبهوت مانده بود. شاید در این لحظه رویاهای شیرین قهرمانی را مقابل چشمانش تجسم می&zwnj;کرد. بی شک برایش باورکردنی نبود دوچرخه ای را که مدت&zwnj;ها آرزویش را داشت، به این سرعت به دستش برسد. برق شادی در چشمان این دختر معلول اما ورزشکار، موج می زد. و حالا پشت سرهم این جمله را تکرار می کرد که" آقای استاندار خیلی ممنونم ...خیلی ممنونم" استاندار زنجان از او خواست به ورزش و فعالیت خود تا حد قهرمانی ادامه دهد او گویا خواسته های دیگری هم داشت. حالا که به قول خودش استاندار را سخاوتمند دیده بود، می خواست که اگر امکان&zwnj;پذیر باشد به او کاری مانند بسته&zwnj;بندی در یک کارگاه هم بدهند می گفت من سالم هستم و می&zwnj;خواهم کار کنم تا روی پای خود بایستم. می گفت پدرم پیر است و با شروع کرونا بیکار شده است. و اگر منو خواهرم کار کنیم می توانیم هزینه زندگی را تا حدودی تامین کنیم. به دستور استاندار مقرر شد موضوع امکان اشتغال او و خواهرش، توسط آبی&zwnj;پور معاون اقتصادی بررسی و نتیجه گزارش شود. همچنین مدیرکل بهزیستی هم مکلف شد تا مبلغی را به عنوان کمک هزینه، طی ۲ مرحله تا پایان مهر، به او پرداخت کند.