گیم‌ بوی نسل جدید

اخیرا کنسول جدیدی به نام Playdate سروصدا به‌پا کرده که یادآور حس و حال کنسول‌ها رترو مثل گیم‌بوی از دهه ۹۰ میلادی است.

این کنسول دستی که به یک دستگیره هم مجهز است، کاتالوگ عجیب و غریب از بازی‌های مختلف را دارد.

کاتالوگی از بازی‌های یک بیتی که تجربه‌ای مشتق از روزهای دیجیتال و آنالوگ گیمینگ را فراهم می‌کند.

به اندازه یک دست

کنسول Playdate جدیدترین محصول شرکت Panic است. این شرکت خصوصی سابقه‌ای بیش از ۲۰ سال در زمینه نرم‌افزار و نشر بازی‌های ویدئویی دارد.

بازی‌های مستقل و تاثیرگذاری مثل Firewatch و Untitled Goose Game بخشی از مهم‌ترین آثار این شرکت هستند اما محصول جدید این شرکت یعنی کنسول پلی‌ دیت، نه تنها برای خودشان بلکه برای صنعت بازی‌‌های ویدئویی یک اتفاق جدید و غیرمنتظره است.

قبل از هر چیزی، بدنه زرد رنگ این کنسول که فقط اندازه یک کف دست جا می‌گیرد توجه ما را به خودش جلب می‌کند.

طراحی مینیمال این کنسول باعث شده تا از شلوغ‌کاری بی‌دلیل روی بدنه آن جلوگیری شود. پلی‌دیت یک کلید A و B، یک D-Pad جمع و جور و در نهایت یک دستگیره در سمت راست خودش دارد. اما این دستگیره به چه کاری می‌آید؟ Crank یا همان دستگیره‌، در هر کدام از بازی‌های این کنسول کاربرد متفاوتی دارد.

مثلا در یکی از خاص‌ترین بازی‌های این کنسول یعنی Lost Your Marbles، می‌توان از آن برای حفظ تعادل و جابه‌جا کردن تیله‌های بازی استفاده کرد. در بازی‌های پلتفرمری مثل Crankin’s Time Travel Adventures  نیز این دستگیره برای کنترل زمان و جاخالی دادن از موانع طراحی شده‌است.

این دستگیره قابلیت چرخش را در تمامی جهت‌های ممکن دارد و طراحی آن منحصربه‌فردترین ویژگی پلی‌دیت تا امروز است.

عملکرد صفحه نمایش و عمر باتری شاید بخشی از مهم‌ترین فاکتورها برای بررسی یک دستگاه قابل حمل هستند.

برای یک کنسول دستی، اهمیت این دو فاکتور حتی بیش از پیش افزایش می‌یابد. پلی‌دیت به یک نمایشگر با رزولوشن ۴۰۰در۲۴۰پیسکلی مجهز شده‌است که نوع آن شارپ LCD است. تکنولوژی متفاوتی که در نمایشگر این دستگاه به کار رفته، باعث می‌شود عملکرد فوق‌العاده‌ای فارغ از این‌که روشنایی محیط بیرونی چه اندازه است داشته باشد.

درست مثل کتابخوان‌های مدرن، پیکسل‌های روی صفحه‌ نمایش این دستگاه، ریفرش‌ریت بالایی داشته و در نتیجه، استفاده کمتری از باتری می‌کنند. این دستگاه با یک دور شارژ، حتی تا دو هفته هم می‌تواند جوابگوی یکی دو ساعت بازی کردن در روز کاربر باشد.

شرکت سازنده همچنین در مورد عملکرد صفحه نمایش می‌گوید که پلی‌دیت چه زیر نور مستقیم آفتاب و چه در محیط تاریکی که با یک شمع روشن شده، وضوح تصویر خوبی را از خودش نشان می‌دهد.

یک کاتالوگ دوست‌ داشتنی

کنسول پلی‌دیت برخلاف ظاهر قدیمی‌اش، به فناوری‌های مدرنی مثل وای‌فای و بلوتوث مجهز شده‌است. پلی‌دیت به صورت پیش‌فرض با حافظه داخلی چهار گیگابایتی عرضه می‌شود که میزبان بازی‌های کم‌حجم این کنسول است.

نکته‌ای که در مورد این کنسول وجود دارد، مدل بازاریابی آن و بازی‌هایش است. برخلاف دیگر کنسول‌ها که هزینه جداگانه‌ای برای بازی‌هایشان دریافت می‌کنند، بازی‌های پلی‌دیت کاملا رایگان هستند و در قالب آپدیت‌های فصلی عرضه می‌شوند.

فعلا و در فصل اول، ۲۴ بازی طی ۱۲ هفته منتشر می‌شوند که بازیکن‌ها می‌توانند با اتصال کنسول خود به وای‌فای آنها را روی دستگاه‌شان دانلود کنند.

در حال حاضر بازی‌سازهای کوچک و بزرگی روی بازی‌ خلاقانه خودشان برای این کنسول کار می‌کنند که یکی از آنها لوکاس پوپ، بازی‌ساز مستقل و خالق عناوین تحسین‌شده‌ای مثل Papers، Please و Return of the Obra Dinn است. بازی جدید این بازی‌ساز فعلا در مراحل ابتدایی ساخت قرار دارد.

اما آیا پلی‌ دیت می‌تواند به هدف اصلی خودش یعنی راضی کردن طرفداران

رترو گیمینگ برسد؟ روندی که سازندگان این کنسول در پیش گرفته‌اند، یک روند متفاوت برای ارائه یک تجربه دیجیتال و در عین حال آنالوگ، در عصر تکنولوژی و کنسول‌های قدرتمندی مثل اکس‌باکس و پلی‌استیشن است.

مشخصا کنسولی مثل پلی‌دیت هر سلیقه‌ای را به خودش جلب نمی‌کند و البته کاتالوگ کوچک و محدودی که دارد، ممکن است خیلی‌ها را برای خریدش به شک بیندازد. هرچند قیمت ۱۷۹ دلاری این کنسول قیمت متوسطی برای یک کنسولی دستی رترو با ابعاد پلی‌دیت است، اما به نظر من عملکرد این کنسول را فاکتور زمان و نحوه انتشار بازی‌هایش تعیین‌
خواهد کرد.

مسعود تیموری  - کارشناس بازی / ضمیمه کلیک روزنامه جام جم